پاسخ به:آیه ی مورد نظرتان را ارسال فرمایید.
شنبه 27 فروردین 1401 9:28 PM
سوره الشعراء, آيه 189
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
پس او را تكذيب كردند و عذاب روز ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت به راستى آن عذاب روزى هولناك بود.
بنام خدا
با سلام
ضمن تشکر از شما همراه گرامی بخشی از نکته ها و پیام های این آیه منتخب تفسیر نور بشرح زیر میباشد:
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «189»
پس شعيب را تكذيب كردند و عذاب روز ابر (آتشبار) آنان را فراگرفت. البتّه آن عذاب روز بزرگ و هولناكى است.
نکته ها
در چگونگى عذاب قوم شعيب چند تعبير آمده است: يك جا مىفرمايد: با زلزله نابود شدند. «1» در جاى ديگر مىفرمايد: با صيحه عذاب شدند. «2» و در اينجا مسألهى ابر مطرح است. هر سه مطلب، با هم قابل جمع است كه از ابرِ سياهى رعد و صيحهاى برخيزد و لرزه بر جان آنان بيفتد يا با ايجاد زلزلهاى همزمان، نابود شوند؛ و شايد زلزله مربوط به اصحاب مَديَن و ابر سياه مربوط به اصحاب ايكه باشد، چون حضرت شعيب بر هر دو قوم مبعوث بود و در سورهى اعراف، رسالت بر قوم مدين مطرح شده است كه آنان با زلزله نابود شدند، ولى در اين سوره از رسالت بر اصحاب ايكه ياد شده است.
پیام ها
1- سرنوشت ما به دست خود ماست. فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ ...
2- خداوند، انبيا را حمايت و مخالفانشان را نابود مىكند. «فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ»
3- حبّ دنيا و رسيدن به مال، انسان را به سركشى در برابر انبيا وادار مىكند. «لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ- فَكَذَّبُوهُ»
«1». اعراف، 89.
«2». هود، 96.
جلد 6 - صفحه 368