همانطور که در آیه مشهود است خداوند فساد و خونریزی را از آدم نفی نکرد و تسبیح و تقدیس فرشتگان را نیز نفی نکرد بلکه آنچه موجب امتیاز خلیفه الله است این است که این خلیفه زمینی قدرت بر تحمل اسرار و حقایقی دارد که فرشتگان ندارند و از توانایی ملائکه خارج است لذا مراد از علم به اسما تنها تعلیم الفاظ و لغات نبوده بلکه علم به حقیقت خارجی و مسمای حقیقی آنان بوده است به همین جهت در آیه شریفه دارد «ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِکَةِ فَقالَ أَنْبِئُونی بِأَسْماءِ هؤُلاءِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ» (31) سپس آنها (حقایق موجودات) را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود اگر راست مى گویید از اسامى اینها به من خبر دهید (ر.ک: المیزان ج 1 ، ص 205 تا 208) (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 22/100106537)