خانواده و تربیت کودک

احترام به کودک

کودک، یک انسان است، اما ضعیف و ناتوان. پدر و مادر در راستای تربیت، شکل گیری استعدادهای درونی و پرورش شخصیت کودک باید در بکارگیری شیوه های صحیح تربیتی بیشترین دقت را به خرج دهند. کودک همچون شاخه گلی است که با مراقبتهای مداوم، نور، آب و هوای سالم و مناسب شاداب می ماند.

شیوه برخورد اجتماعی، مؤثرترین ابزار رشد اجتماعی کودکان است. پیامبر اکرم(ص) می فرماید:

«اکرموا اولادکم و احسنوا آدابکم»(9)

به فرزندان خود احترام کنید و با آداب پسندیده با آنها معاشرت نمایید.

«سلام کردن» به کودکان یکی از روشهای مفید و مثبت احترام به آنهاست. در سیره رفتاری پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که بر کوچک و بزرگ سلام می کرد. امام صادق(ع) از رسول اکرم(ص) نقل کرده است که می فرمود:

تا لحظه مرگ، پنج چیز را ترک نمی کنم، یکی از آنها سلام کردن به کودکان است، تا بعد از من به صورت سنتی بین مسلمانان باقی بماند و به آن عمل کنند.(10)

از این دستورالعمل می توان نتیجه گرفت که سلام کردن به کودکان دو اثر دارد: یکی اینکه روح تواضع و فروتنی را در سلام کننده ایجاد می کند و باعث می شود که خود را با قشر کم سن جامعه، نزدیک احساس کند، و دیگر اینکه موجب اعتماد به نفس کودک و تقویت شخصیت او می شود. کودک وقتی در برخورد با بزرگسالان، محبت، مهربانی و احترام را از آنها مشاهده کرد، ناخودآگاه به طرف ایشان جذب شده، اطاعت پذیری اش بیشتر می شود. در مجالس مهمانی، مسافرتها، دید و بازدیدها می توان جلوه های سلام کردن به کودکان را مشاهده نمود.

9ـ اقتباس از خانواده و تربیت کودک، علی