پاسخ به:زندگی با امام
سه شنبه 28 دی 1389 9:03 AM
امام اصلاً برنامهشان بر بيدار كردن صبح نبود، يعني ما اگر خدمت ايشان بخوابيم، چه نماز شب و چه نماز صبح را چنان آرام ميخوانند كه ما صلاً بيدار نشويم. هيچ وقت امام براي نماز كسي را بيدار نميكنند، مگر كسي بسپارد. ما مكرر ميسپرديم به ايشان كه ما را بيدار كنيد و ما را بيدار ميكردند. چون خانوده شوهر من برنامهشان اين بود كه صبح بچه را بيدار كنند به همين جهت همسرم صبحها كه دختر من مكلف شد بيدارش ميكرد. من عادت نداشتم به اين كار و معتقد بودم كه اين كار درست نيست. اما ايشان معتقد بود كه بچه بايد عادت كند به بيدار شدن براي نماز صبح. تا زماني كه برنامه بر اين شد كه برويم نجف _ آن موقع امام در نجف بودند _ ما وقتي رفتيم نجف، به ايشان گفتم: بروجردي ليلا را بيدار ميكند. امام فرمودند: « از قول من به ايشان بگو خواب را بر بچه تلخ نكن.» اين كلام تأثير عميقي بر روح من و دخترم به جاي گذاشت به حدي كه بعد از آن دخترم سفارش ميكرد كه براي انجام نماز صبح به موقع بيدارش كنم. منبع: مجله فكه - صفحه: 17 |