پاسخ به:زندگی با امام
دوشنبه 27 دی 1389 9:33 PM
خدا مي‌داند بر خانه‌ي امام (ره) چه گذشت. هيچ كس جرأت نمي‌كرد خانه‌ي امام برود. پيش امام (ره) برود. بعد از پذيرش قطعنامه 598 چند روز امام (ره) درست نمي توانستند راه بروند. همه‌اش مي‌گفتند: خدايا شكرت ما راضي هستيم به رضاي تو. شما فرزندان امام روحيه‌ي امام را بهتر از هر كس ديگر مي‌دانيد. بعد از قطعنامه، امام ديگر سخنراني نكردند. ديگر براي سخنراني به حسينيه‌ي جماران نيامدند تا مريض شدند و به بيمارستان رفتند. امام ساعات آخر را با خداي خويش راز و نياز كرد. اصلاً نخوابيدند و همه‌اش نماز خواندند و بعد پيغام دادند براي مردم كه مردم شما شهيد داديد شما اسير داديد، شما مجروح و معلول داديد از خدا بخواهيد كه مرا قبول كند. منبع: ماهنامه عرشيان |
