علت نامگذاری روز میلاد حضرت زینب (س) به نام روز پرستار

مقدمه:

پرستاری هنری است بی نظیر و تخصصی است بیهمتا. پرستاری تنها مراقبت از علایم حیاتی بیمار نیست؛ فقط نگاهبانی از مرز حیات بیمار نیست؛ بلکه دمیدن روح زندگی است در تن رنجور بیمار؛ وزش نسیم محبت است و جاری کردن زلال امیدواری در بدن خسته بیمار؛ پرستاری حفظ جان بیمار است و تقویت روح او؛درمان زخم های بیمار است و مرهم نهادن بر زخم های درون او. پرستاری آمیختن طبابت جسم است با طبابت روح؛ روشن نگه داشتن چراغ حیات بیمار است و درخشان کردن خورشیدایمان و اعتمادش به زندگی. برای همین است که پرستاری هنر است و تخصص.
در حیرتم که خدا با تو چه کرده است؛ تویی که شب ها از غم هم نوعان رنجورت، خواب بر چشم حرام می کنی و به خستگی درس استقامت و صبوری می دهی. در حیرتم که سینه تو از کدام دریای عشق به خدا پر شده که چنین در رضایت او موج می زنی و آسوده نمی نشینی. در حیرتم که از چشمه کدام ایمان و عاطفه سیراب گشته ای که درونت از هیچ احسان و از خودگذشتگی سیراب نمی شود و به هیچ خستگی رضایت نمی دهد. دست مریزاد، دست خدا یاورت، ای پرستارمهربانی ها
نگاه عطشناک بیمار، تشنه زلال مهر توست. تن رنجور و خسته اش به مهربانی تو مرهم می گیرد و تو حتی با نگاهی مهربان که به کویر عطشناک بیماری بباری،گرمای زندگی را در او خواهی اندوخت. امام متقیان، امام صادق(ع)، می فرمایند: «بیماربا هر چه که برایش ببرند آرامش می یابد». خوشا به سعادت تو که لحظه لحظه زندگی اتجاری کردن زلال آرامش و آسایش بر وجود انسان های بیمار و رنجور است. گوارا باد بر تو آغوش گشوده بهشت خدا و رحمت بی نهایت او.
راستی کدام پاداش می تواند بهای یک شب بیداری و مراقبت تو را بپردازد؟ کدام مزد با یک روز تلاش بی انتها و صمیمانه توبرابری می کند؟ لحظه ای که چشم های پر محبّت تو نگران حال بیمار است، درخشش کدام زرو زیور می تواند نگاه تو را به خود مشغول سازد؟ ای آسمانی، براستی تنها خداست که میتواند پاداشی درخور به تو عطا کند. پس تو را بشارت باد بر رحمت خداوندی و باران غفران بی کرانش.
دست خدا به همراهت ای دست سرشار از عاطفه و مهر. دعای همهدردمندان بدرقه راهت ای سینه لبریز از ایمان و یقین. دستت همیشه گرم ای نگران چشمهای خسته و بیمار. خدا پشت و پناهت ای باغبان گل های پژمُرده و شاخه های شکسته. نسیم رضایت خدا گوارای وجودت ای جلوه گاه فداکاری و صبر، ای اسوه نیکوکاری، ای پرستار

امروز زینب کبری مظهر عاطفه و مهر، معرفت و ایمان و منادی انسانیت پا در جهان می‌گذارد. روز ولادت این بانو را که لطافتش یاس را، عظمتش کوه‌های استوار را، پاکی‌اش آیینه را  و زلال بودنش آب هزار چشمه روان را به یاد می‌آورد.خداوند به مردی که خود مایه زینت جهانیان است، زینتی زیبا می بخشد. آری زینب به دنیا می‌آید تا زیبنده مقام دختر بودن علی علیه السلام باشد. عقیله ای پا به جهان می‌گذارد که بنی هاشم به وجودش مفتخر شود و نمونه بانویی شود که کامل کننده قیامی باشد که برای زنده نگه داشتن دین برپا شد.زینب (س)از پدری چون علی (ع) و مادری چون فاطمه (س)، یعنی از صاحب ذوالفقار و سرور زنان دو عالم مرواریدی درخشان به دنیا آمده است.نامگذاری روز پرستار در تقارن با ولادت باسعادت حضرت زینب کبری(س) نشانه ی قداست، شرافت و شخصیت والای زنان و مردان با همتی است که با الگو و سرمشق قرار دادن آموزه های دینی آن بانوی بزرگ اسلام نام خود را در کسوتی شریف رقم زده اند.پرستاری نه فقط یک شغل و یا تخصص بلکه هنری است که به دلیل روح بزرگ و سعه ی صدر والای پرستاران عزیز در ایثار و اهتمام به بهبود وضعیت دشوار بیماران در لحظات و دقایق ناآرام موجبات تسکین و آسایش هر انسانی را فراهم می آورند.

علت نامگذاری روز میلاد حضرت زینب (س) به نام روز پرستار

​پنجم جمادی الاولی روز ولادت باسعادت بانوی قهرمان کربلا، پرچم دار نهضت پس از شهادت حسین علیه السلام، حضرت زینب کبری سلام الله علیها است. این روز را روز پرستار می نامند.

به گزارش خبرگزاری شبستان، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، علت نام گذاری این روز به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق، دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد.درود بی پایان خداوند بر این بزرگ بانوی اسلام باد.

نکته ای که لازم است به آن اشاره کنیم این است که: حیف است زینب را پرستار بیمار بخوانند زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسؤولیت های زینب(س) بود، و هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید ولی با این حال مقام زینب، آن قدر والا و عظیم است که او را پرستار نهضت و انقلاب حسینی باید بنامیم، زیرا این پرستاری به مراتب مهم تر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.

زینب(س) نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت که قطعا اگر او این بار را بر دوش نمی گرفت، خون حسین(ع) پایمال می شدو بسیار دشوار بود که نهضت ابی عبد الله علیه السلام به مردم اعلام و ابلاغ گردد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا(س) در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان. و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شموخ باید برده شود.

زینب در پس آن مصیبت بزرگی که آن چنان بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت و در برابر کفر و زندقه ایستاد و سخنرانی کرد و خطابه خواند و مردم را بیدار کرد و حرکت را در مردگان آغاز نمود که از آن جا حرکت توابین و دیگر حرکت های اسلامی آغاز شد و تا امروز و فردا و فرداها، آثار این حرکت عظیم زینبی، هویدا است و به برکت زینب(س) و قیام مبارکش، هم چنان بیرق های خونین عاشورا به نشانه روز انتقام مظلوم از ظالم، در سراسر جهان افراشته می شود زیرا زینب بود که پیام خونین حسین را به تمام نسل ها و عصرها رساند.

در اینجا نتیجه ای که می خواهیم از این مطالب بگیریم این است که علت نامگذاری روز میلاد با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها به روز پرستار به خاطر دو وجه است: ۱ – تجلیل از مقام شامخ و شخصیت والای حضرت زینب(س) است که با برگزاری این مراسم یادی از این بزرگ بانو می شود و باعث الگو سازی در جامعه می شود. ۲ – تقویت روحیه زینب گونه در میان پرستاران و تقدیر و تشکر از زحمات و نقش پرارزش پرستار در جامعه.

 تاریخ زندگی حضرت زینب (س)

در مورد ولادت حضرت زینب سلام الله علیها مورخان اقوال گوناگونی را ذکر کرده اند. دو قول مشهور در مورد ولادت ایشان:۱. پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری و برخی نیز سال ششم هجری را سال ولادت ایشان می دانند.  البته اقوال دیگری نیز ذکر شده است.مادر بزرگوارش حضرت حضرت زهرا سلام الله علیها و پدرش امیرالمؤمنین علی علیه السلام می باشد. این بانوی بزرگوار در شهر « مدینه » تولد یافت.

القاب و کنیه های حضرت

حضرت زینب سلام الله علیها دارای القاب و کنیه های زیادی است. «یکی از القاب آن حضرت که در روایات آمده، « عقیله » یا « عقیله بنی هاشم » است که به معنای زن ارجمند و گرامی در فامیل خود، می باشد.» از دیگر القاب آن حضرت می توان « صدیقه صغری » « عارفه » « عالمه » « فاضله » «کامله» و « عابده آل علی »  را نام برد.

حضرت زینب سلام الله علیها تا زمانی که امیر المؤمنین در مدینه بود با شوهرش عبدالله بن جعفر در مدینه زندگی کردند و زمانی که امیر المؤمنین پایتخت حکومت اسلامی را به کوفه منتقل کردند به کوفه نقل مکان کردند. «حضرت زینب در کوفه به ارشاد و تعلیم زنان کوفه اشتغال داشت».

سن حضرت در زمان شهادت پدر و برادرش

حضرت علی علیه السلام در سال ۴۰ هجری در کوفه به شهادت رسید. بنابراین سن حضرت زینب سلام الله علیها در این زمان تقریبا ۳۵ سال بود. حدود ۱۰ سال هم بعد از شهادت پدر بزرگوارش با برادرش امام حسن علیه السلام زیست نمود. « امام حسن علیه السلام » در سال ۵۰ هجری به شهادت رسید.

بعد از شهادت امام حسن علیه السلام ۱۰ سال نیز با برادر دیگرش یعنی امام حسین علیه السلام زندگی کرد. حضور ده ساله زینب سلام الله علیها در صحنه زندگی برادرش حسین علیه السلام پر حادثه ترین و رنج آورترین دوران زندگی ایشان است.

بزرگترین مصائب حضرت زینب

حضرت زینب در طول زندگی با مصائب زیادی روبرو شد. اما حضور ایشان در کربلا و دیدن آن صحنه های دلخراش و از دست دادن برادران و فرزندان و فرزندان برادر از همه مصیبات دردآورتر و ناگوارتر بود. چرا که در یک روز همه عزیزانش خصوصاً برادرش امام حسین علیه السلام را از دست داد. هنگام مصیبت جانگداز کربلا سن حضرت زینب سلام الله علیها ۵۵ ساله بود.

تاریخ وفات حضرت

این بانوی بزرگوار در شب یک شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری درگذشت. هر چند اقوال دیگری نیز در مورد ماه وفات ایشان وجود دارد. اما قول مشهور همان ۱۴ ماه رجب سال ۶۲ هجری است. سید هاشم رسولی محلاتی می نویسد:«مشهور آن است که وفات آن بانوی معظمه در شب یک شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری اتفاق افتاد. یعنی حدود یک سال و نیم بعد از واقعه عاشورا».  اختلافی که در وفات آن حضرت وجود دارد در ماه وفات آن حضرت است و گرنه همه مورخان اتفاق دارند که سال وفات ایشان همان سال ۶۲ هجری است. بنابراین این بانوی شریف تقریبا یک سال و نیم بعد از واقعه عاشورا رحلت فرمود.

فضائل آن حضرت

 صبر آن حضرت

«شهید مطهری » در این رابطه می نویسد:«در حماسه حسینی آن کسی که بیش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید خواهر بزرگوارش زینب سلام الله علیها بود».  و در ناسخ التواریخ آمده است:«محققاً از آغاز خلقت تاکنون از هیچ زنی از زنهای انبیاء و اولیاء با این حلم و بردباری پدید نیامده است».

 عبادت آن حضرت

«زینب کبری در تمام مدت اسارت تهجد و نماز شبش تعطیل نشد»  در کتاب ریاحین الشریعه آمده است:«شب زنده داری زینب در تمام عمرش ترک نشد حتی شب یازدهم محرم».

سخن وری آن حضرت

خطبه های آتشین و زیبای حضرت زینب در کوفه و شام که یزید و یزیدیان را رسوا ساخت در حد اعلای فصاحت و بلاغت بود. شهید مطهری در این رابطه می نویسد: «خطابه ای که حضرت زینب در مجلس یزید خوانده است از خطابه های بی نظیر دنیاست».

 علم آن حضرت

زمانی که حضرت زینب سلام الله علیها خطبه پرمحتوا و آتشین خود را در بازار کوفه ایراد نمود، امام سجاد علیه السلام در تأیید مقام علمی زینب سلام الله علیها فرمود:الحمدلله تو دانشمند و عالمه ای بدون معلم و بانوی خردمندی بدون استاد می باشی».  این سخن امام سجاد علیه السلام نشان دهنده علم لدنی آن حضرت می باشد.

 بزرگواری آن حضرت

در بزرگواری آن حضرت سلام الله علیها همین نکته بس که «زمانی که در عصر روز عاشورا دو پسرش را شهید کردند از خیمه پای بیرون نگذاشت»  در حالی که هنگام شهادت سایر شهدا از خیمه بیرون می آمد و امام حسین علیه السلام را دلداری می داد ولی اینجا برای این که برادرش حسین علیه السلام خجالت نکشد از خیمه بیرون نیامد.

 عصمت ایشان

در کتاب «زینب بنت الامام امیر المؤمنین» مقام عصمت را برای این بزرگوار ذکر می کند و می نویسد:هر چند مقام عصمت برای ایشان « ضروری دین » نیست ولی به این مرحله رسیده اند…»  و خلاصه باید گفت:«شئونات باطنیه و مقامات معنویه حضرت زینب سلام الله علیها نایبه زهرا، امینه خدا… را هیچ کس نتواند به تحریر و تقریر در آورد». «ابن اثیر» می نویسد:«زینب در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت و فضیلت و شجاعت و سخاوت شبیه ترین مردم به پدر خود علی علیه السلام و مادر خود فاطمه سلام الله علیها بود».

پرستار کیست؟
 

پرستار شخصی است که به صورت علمی مهارتهای ویژه ای در زمینه مراقبت ، درمان و آموزش دادن به بیمار تحصیل کرده است و دارای مهارت بالایی می باشد . پرستار می تواند در بیمارستان ، درمانگاه و حتی به صورت خدمات پرستاری در منزل فعالیت کرده و از بیمار تحت نظر خود مراقبت کند
کار پرستار چیست ؟

 در مرحله اول احساس مسئولیت داشتن نسبت به بیمار تحت نظر خود و در مراحل بعد مراقبت و کنترل کردن وضعیت بیمار، زیر نظر پزشک مربوطه می باشد . البته این بخش کوچکی از کار شریف پرستار می باشد .
در ضمن پرستارانی هستند که به صورت مدیریتی و سرپرستی انجام وظیفه می کنند و نظارت و کنترل کارهای پرستاران و غیره را بر عهده دارند .

مهارتهای پرستار چیست ؟

 باید در مرحله اول یک روانشناس خوب باشد تا بتواند با بیمار خود ارتباط نزدیک برقرار کند همچنین باید بتواند بر فشار کاری غلبه کرده و آرامش خود را کاملا حفظ کند تا بتواند شرایط را تحت کنترل قرار دهد .
در مرحله بعد داشتن مهارتهای علمی و تخصصی در این زمینه از واجبات این شغل شریف می باشد .

ساعت کار پرستار:

معمولا ساعت کاری به صورت تمام وقت البته بعضی وقتها به صورت شیفتی در شب ها و روزهای تعطیلی می باشد و فعالیت آنها در بیمارستان ها ، کلنیک ها ، مراکز نگهداری سالمندان و کودکان و همچنین به صورت پرستار در منزل می باشد .
پرستاران هرکدام وظایف خاص خود را دارند به فرض مثال فردی که در بیمارستان به عنوان پرستار کودک انجام وظیفه می کند با پرستار بخش اورژانس متفاوت می باشد.
وظایف پرستار:

    مشخصات بیمار را در پرونده های پزشکی  و همچنین گزارشات پرستاری را به صورت مرتب ثبت کند .
    وضعیت بیمار را به صورت مرتب چک کند مانند بررسی دمای بدن ، گرفتن فشار خون و بررسی وضعیت تنفسی
    کمک کردن به پزشکان و دیگر تیم درمان
    دادن دارو به بیماران با تجویز پزشک
    انجام کارهایی مانند کارهای تزریقات ، تزریق خون ، پانسمان و تمیز کردن زخمها
    باید نحوه کار با دستگاه ها و تجهیزات پزشکی را بلد باشد .
    احترام گذاشتن به بیماران و احساس مسئولیت داشتن نسبت به آنها
    فراهم کردن شرایط برای آرامش دادن به بیمار
    همکاری داشتن با بخش های مختلف بیمارستان
    از وظایف سرپرستار نیز می توان به کنترل و نظارت بر کار پرستاران اشاره کرد .

پرستاران، خادمان بی‌منت و فرشتگان سپیدپوش جامعه هستند كه لباس خدایی بر تن دارند، آنان حمایت و پشتیبانی جامعه را می‌جویند و خواهان ارج نهادن جامعه به جایگاه واقعی خویشند.آنگاه كه رنج و درد بر كالبد انسان حمله‌ور گشت و سلامت وی را پایان داد، پرستاری به وجود آمد؛‌ یعنی از زمان پیدایش بشر،‌ این حرفه مقدس بر عرصه گیتی نمایان شده است. در مسیر تاریخ، پرستاری همپای پزشكی در خدمت انسان‌ها بوده است و به تدریج، این دو در قالب علم پیشرفت نموده‌اند و در زمان‌های بحرانی، مانند حوادث طبیعی و جنگ‌ها، خدمات شایان توجهی انجام داده‌اند.واژه پرستار به معنای پرستنده؛ غمخوار و حافظ می‌باشد. و در فرهنگ لاتین پرستار از لغت Nutritious گرفته شده است كه به معنای پروردن؛ تغذیه كردن و پرورش دادن است. با توجه به این معنا هرگونه مراقبت و مواظبتی كه فرد از فرد دیگری اعم از بیمار یا سالم به عمل آورد پرستاری نامیده می‌شود. مجمع پرستاران كانادا (C.N.A )پرستاری را اینگونه تعریف می‌كند:

حرفه پرستاری در پاسخ به نیاز جامعه به وجود آمده است و در رابطه با سلامت انسان در طول زندگی ایده‌آل‌هایی را مد نظر دارد. پرستاران در جهت پیشبرد؛ حفظ و بازگرداندن سلامت و پیشگیری از بروز بیماری؛ تسكین دردها تلاش می‌كنند.پرستاری حرفه‌ای پویا و حمایت‌گر است كه از قوانین اخلاقی خاصی پیروی می‌كند و ریشه آن مراقبت از بیمار یعنی مفهومی كه در چهار زمینه فعالیت آن(كار عملی؛ آموزش؛ مدیریت و تحقیق) نهفته می‌باشد.پرستاري رشته‌اي است كه در كشور ما ناشناخته مانده است و بيشتر افراد با شنيدن نام پرستار تنها تزريقات و كمك‌هاي اوليه در ذهنشان نقش مي‌بندد.برخلاف اين تصور ناقص، پرستار يك عضو مهم در تيم مراقبت بهداشتي است و نقش ارزنده اي در پذيرش، آماده سازي، مراقبت و حمايت‌هاي روحي، جسمي و اجتماعي بيمار دارد.تلاش پرستار براي پذيرش واقعيت‌ها و تطبيق با تغييرات بالقوه و پذيرش زندگي جديد و يا تحمل طول دوره درمان وظيفه سنگين و ارزنده پرستار است.پرستاري علم است چون نيازمند فراگيري علوم مرتبط با اين رشته است و هنر است چون توانايي ارتباط خوب و سنجيده با بيمار و اطرافيانش را مي‌طلبد.

یک متن تبریک زیبا برای روز پرستار

از آسمان پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: وسیع تر از من است

از کوه پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: مقاوم تر از من است

از آینه پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: پاک تر از من است

از آب پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: زلال تر از من است

از مادر پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: مهربانتر از من است

از پیامبر پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: از تمام یارانم به من نزدیک تراست

ازخودش پرسیدم پرستار کیست؟ گفت: خادم خدا

منابع:

http://shabestan.ir/detail/News/1005646

https://bazargananhospital.ir

https://www.irna.ir/news/84569203