پاسخ به:آمـوزه هـاى زنـدگـانـى حضـرت زهرا(س)-3
دوشنبه 27 دی 1389 7:21 PM
. اخلاق سياسى
اخلاق سياسـى زهراى مرضيه(س) را مى تـوان در فصلهايى چـون ((دفاع از امـام و حجت خـدا)); ((پيـروى كـامل از امـامت و رهبـــــرى علـى(ع))); ((صحنه هـاى مختلف مبـارزه بـراى فـدك)) و ((حضـــور مشتاقانه و دلسـوزانه در عرصه هاى تـدارك جنگ و جهاد)) نگـريست. كه سرانجام صحيفه آخرين ايـن دفتر با سرخى خـون آن بانوى شهيده رنگيـن گشت و مهر شهادت, نشان هميشه از شجاعت و شهامت فاطمه(ع) در ايـن ميدان گرديد. نخست با گفتگو درخواست حق غصب شده خود را كـرد و بـا استـدلال به آيـات مختلف قـرآن به محـاجه پــرداخت و سرانجام خليفه اول را وادار به استرداد فدك نمـود.(18) آنجا كه از امام زمان خـود, على(ع) سخـن مى گفت, ژرفاى نگاه و بينـش او, تمامى حيله ها را نظاره مى كرد و نقـش دشمـن را در صحنه هاى مختلف به صـورت پيـدا و پنهان مـى نگريست. از ايـن رو به خـوبـى جايگاه امامت را در صحنه هاى سياسـى جامعه تـرسيـم مـى كرد و به روشنگرى كـوته نظران و ساده لـوحان مـى پرداخت. ابتـدا امامت اهل بيت(ع) را ((عامل وحـدت و ايمنـى از تفرقه))(19) تـرسيـم كرد, سپـس حضـرت علـى(ع) را ((بزرگ امامـان)) لقب داد.(20) در سخنـى سيـاسـى در برابر غاصبان خلافت فرمود:
((برخلاف حكـم خدا در قرآن و سنت و سفارش پيامبر اسلام در تإويل و تفسيـر قـرآن, حق امـامت او را غصب كـرده و به ديگـــــــران سپـردند.))(21) زهراى مرضيه(س) با انـدوهـى مشفقانه و مصلحانه, ((دورى از عذاب جـاويـدان)) و ((فـراهـم سـازى نعمتهاى هميشگــى خـداونـدى را))(22) ارمغان رهبرى اميـر مـومنان(ع) بـراى مـردم معرفـى مـى كند و با يادآورى غديرخـم همگان را به پايبندى عهد و پيمان خـويـش با رسـول الله(ص) ـ در باره رهبـرى علـى(ع) ـ فرا مى خـوانـد.(23) او با درك شرايط حكـومت اسلامـى و ضرورت دفاع از جـامعه, در هنگامه هاى جنگ و جهاد, نبـردى بـابصيـرت و شناخت در ايـن عرصه مـى نمـود, گـاه در ميـدان جنگ به يـارى آسيب ديـدگـان مى شتافت و با فعاليتهاى فـراوان مجـروحان را امـداد مـى نمـود و گاهـى در پشت جبهه, نيازهاى رزمنـدگان و جنگجـويان را تـإميـن مـى كـرد. ((جهاد)) در نگـاه او ((عزت اسلام و مسلمـانــان))(24) تفسير گرديد و از جمله كارهاى آن بانـو ـ در پشتيبانـى جبهه هاى جنگ ـ پخت نـان و بـردن آن بـراى مجـاهـدان بود.(25)
4. اخلاق اقتصادى
فقر و غنا, بخشـش و ايثار, حالات و مراحل مختلف امتحانات و فراز و فـرودهاى زنـدگـى مشتـرك است كه گـاه از آغاز زنـدگـى بـا ما همراهند و زمانـى در برهه هاى مختلف مايه سنجـش ايمان و باورهاى مذهبـى ما مى گردند. ((اخلاق اقتصادى)) زن و شـوهر بهتريـن ابزار پيروزى در سنگلاخهاى زندگى خواهد بـود, به گونه اى كه ((دارايى و نادارى)) هيچ گـونه تغييرى در گفتار و رفتار آنان ايجاد نكـرده و آنان را همچنـان پـاك و پيـراسته در صحنه هـاى گـونـاگـون نگه مـى دارد. بخشـش پيـراهـن زيبـا و نـو در شب عروسـى ـ به هنگـام تـوانمندى ـ و ايثار دردمندان, مستمندان و در راه ماندگان ـ در سالهاى فقر و تنگدستى ـ نمـونه هايى اندك از بى كران صفات و اخلاق اقتصادى فاطمه زهرا(ع) است كه هر يك بـراى ما الگـوى شايسته در سالهاى بهره منـدى از نعمتها و يا تنگـدستـى خـواهد بـود. رسـول اكرم(ص) روزى وارد منزل فاطمه(ع) شـد, فـرمـود: دختـرم! در چه حالى هستى؟ و چگونه زندگى مى كنى؟ و او جـواب داد: ((درد گرسنگى بـى تابـم كرده و هر لحظه رو به فزونى است و غذايى ندارم تا رفع گرسنگـى كنـم.))(26) روزى ديگر رو به پدر كرده گفت: ((اى رسـول خـدا! سـوگنـد به پرودگار, در خانه علـى(ع) پنج روز است كه صبح كـردم بـدون غذا و هـرگز غذايـى را در دهـان نگذاشته ايـــم; نه گـوسفندى داريـم و نه شترى و نه غذايى و نه آبـى.))(27) گاه در ايـن شرايط دشـوار كه اندك غذايـى براى كـودكان داشتنـد و خـود گرسنه بـودنـد, به آنان ميهمان مـى رسيد و چـون علـى(ع) در باره پذيرايى از فاطمه(س) پرسـش مى كرد, آن پاك بانـوى آسمانى مـى گفت:
((در خانه ما غذايـى نيست مگر به انـدازه خـوراك دختـربچه, اما امشب ايثار كرده, گرسنگى را تحمل مى كنيـم و هميـن مقدار غذا را به ميهمان مى بخشيم.))(28)
· غلام همت آنم كه زير چرخ كبود چه گـويمت كه به ميخـانه دوش مست شـراب كه اى بلندنظر شاهباز سدره نشين تو را ز كنگره عرش مى زنند صفير نـدانمت كه دريـن دامگه چه افتادست.(29)
· ز هـر چه رنگ تعلق پذيرد آزاد است سروش عالم غيبم چه مژده ها دادست نشيمـن تـو نه ايـن كنج محنت آبادست نـدانمت كه دريـن دامگه چه افتادست.(29) نـدانمت كه دريـن دامگه چه افتادست.(29)
