11111111111111.jpg "ارسال پیام به aftabm")
در آسمان حسین | معجزۀ ابراهیم نبی در شهدای کربلا
دوشنبه 25 مرداد 1400 2:49 PM
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بر خلاف آنچه در بستر جامعۀ شیعه از ماجرای قیام امام حسین و صحنۀ کربلا رواج دارد، این رویداد از منظر اهل بیت وحی نه صحنه‌ای تاریخی و پر خون و بلا، بلکه در باطن خود حاوی پیام‌های آسمانی است؛ آنجا که ما از منظر تاریخی به تاریخ قیام حسینی می‌پردازیم، ائمه ما به ابعاد معرفتی آن می‌پردازند و جالب اینکه وقتی به جملات اباعبدالله علیه‌السلام در طول مسیر کاروان تا قتلگاه توجه می‌کنیم، به این ابعاد معرفتی پی می‌بریم.
به عنوان نمونه از جمله مواردی که گاهی در منابر و هیئت‌های مذهبی می‌شنویم، دردی است که بر اصحاب امام حسین علیه‌السلام به دنبال تشنگی و سختی نبرد و تیغ شمشیر دشمن عارض شد، در حالی که در نگاه عترت، شهدای کربلا دردی را متوجه نمی‌شدند و برای آنها چیزی جز با حسین بودن، با حسین زیستن و در راه حسین جان سپردن جلب توجه نمی‌کرد.
امام محمد باقر علیه‌السلام در روایتی این حقیقت را اینگونه بیان می‌دارند که حسین بن علی قبل از شهادت به اصحابش فرمود: همانا رسول خدا (به من) فرمود: اى فرزندم، همانا تو به زودى به سوى عراق سوق داده خواهى شد و آن زمینی است که انبیاء و اوصیاى انبیاء با آن ملاقات کردند و آن زمینی است که «عمورا» نامیده میشود. همانا تو و جماعتی از اصحاب تو در آن سرزمین شهید خواهی شد که (آنان) درد آهن (نیزه و شمشیر) را حس نمىکنند. سپس این آیه را تلاوت فرمود «قُلْنا یا نارُ كُونِی بَرْداً وَ سَلاماً». (انبیاء 69) گفتیم: ای آتش، سرد و سلامت باشد بر ابراهیم»، جنگ براى تو و بر اینان (همراهانت) سرد و سلامت خواهد شد. سپس (امام حسین به اصحاب خود فرمود:) بشارت باد بر شما. به خدا سوگند، اگرچه (دشمنان) ما را مىکشند، اما ما بر پیامبرمان وارد میشویم.
عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع لِأَصْحَابِهِ قَبْلَ أَنْ یُقْتَلَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ یَا بُنَیَّ إِنَّكَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ وَ هِیَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِیُّونَ وَ أَوْصِیَاءُ النَّبِیِّینَ وَ هِیَ أَرْضٌ تُدْعَى عَمُورَا. وَ إِنَّكَ تُسْتَشْهَدُ بِها وَ یُسْتَشْهَدُ مَعَكَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِكَ لَا یَجِدُون أَلَمَ مَسِّ الْحَدِیدِ وَ تَلَا قُلْنا یا نارُ كُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى إِبْراهِیم تَكُونُ الْحَرْبُ عَلَیْكَ وَ عَلَیْهِمْ بَرْداً وَ سَلَاما. (الخرائج و الجرائح، ج2، ص848)
این حدیث گویای آن است که رسول خدا صلی الله علیه و آله از جانب خداوند حکم کردند که یاران سیدالشهداء همچون ابراهیم نبی دردی را حس نکنند و آتش نبرد بر آنها سرد و سلام باشد.
