حال خودت رو با چند بیت وصف کن...

سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ

مرگ من روزی فرا   خواهد رسید  
در بهاری روشن از امواج نور  
در زمستانی غبار آلود و دور  
یا   خزانی خالی از فریاد و شور  
مرگ من روزی فرا خواهد رسید  
روزی از این تلخ و   شیرین روزها  
روز پوچی همچو روزان دگر  
سایه ای ز امروزها ، دیروزها  
دیدگانم همچو دالانهای تار  
گونه هایم همچو مرمرهای سرد  
ناگهان خوابی   مرا خواهد ربود  
من تهی خواهم شد از فریاد و درد  
خاک می خواند مرا هر دم به   خویش  
می رسند از ره که در خاکم نهند  
آه شاید عاشقانم نیمه شب  
گل به روی   گور غمناکم نهند