✅پرسش:چرا من اينقدر تو زندگيم سختي داشتم؟!
سه شنبه 11 خرداد 1400 11:44 AM
مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
✅پرسش:
در زندگي مشکلات و سختيهاي زيادي داشتم و دارم.پدر و مادر تقريبا بدردنخور و در اکثر مواقع زيان زننده اي دارم. تا زماني که عقل درستي نداشتم و خيلي ساده تر از الان بودم هم از جانب خانواده هم دوروبريام و هم خودم دچار ضررها و آسيبهاي زيادي شدم. دختري هستم بسيار ساده و اکثر مواقع تنها بدون پشت و پناه. با خدا رابطه خوبي دارم تنها کَسي که دارم خداست. ولي هميشه پر از سوالم.چرا اين زن و مرد شدن پدر و مادر من؟! چرا من اينقدر تو زندگيم سختي داشتم؟! چرا اگه همه اينها تقاص گناه هست يا هر چيز ديگه اي تمومي نداره؟! چرا خدا منا با سختيها و مشکلات به خودش نزديک کرد گرچه الان ازش به شدت دلسرد شدم؟! چرا خدا منا با خوشبختي و شادي مورد امتحانش قرار نداد؟! چرا سرنوشت من اين شد و هر چي سعي کردم عوض نشد يا دشمنا و بدخواهام نذاشتن عوض بشه؟!
🌸☘️☘️☘️☘️☘️🌸
🌺پاسخ:
پرسشگر گرامی؛
جواب این سوال در تعریف سختی، مشکلات، بدبختی و بیچارگی است. واقعا سختی و بدبختی چیست؟
کسی که معاد را باور کرده و زندگی خود را منحصر به این دنیا نکرده و حیات اصلی را در عالمی دیگر می داند، چه چیزی را مشکلات و بدبختی می داند؟
«وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ كانُوا یَعْلَمُونَ»(عنکبوت/۶۴)
زندگانى این دنیا چیزى جز لهو و لعب نیست. اگر بدانند، سراى آخرت سراى زندگانى است.
کسی که دنیا را مزرعه آخرت می داند، به نیکی دریافته که این دنیا، محل آسایش و استراحت نیست. بلکه میدانی برای عمل و تلاش است.
فرض کنید که مسابقه ای برگزار شده، و شرکت کنندگان باید مسیری بیست کیلومتری را بدوند، یک نفر با رنج و زحمت زیاد با سرعت به سمت انتهای مسیر می شتابد. در راه می بیند که یک عده نشسته اند و مشغول خوردن غذا هستند، عده دیگری نشسته اند و با یکدیگر گفتگو می کنند و... آیا این دونده، هرگز خود را بدبخت و بیچاره می خواند؟ یا مسرور است که متوجه بهترین عمل شده و مشغول انجام آن است؟
با این نگاه آنچه در ابتدا اسم بدبختی به آن داده ایم، بستری برای رشد و تعالی می شود، تا آنجا که بدترین محیط ها، عالی ترین ثمرات را به بار می نشاند:
«وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لی عِنْدَكَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ»(تحریم/۱۱)
و نیز خداى تعالى براى كسانى كه ایمان آوردند مثلى مىزند و آن داستان همسر فرعون است كه گفت: پروردگارا نزد خودت برایم خانهاى در بهشت بنا كن و مرا از فرعون و عمل او نجات بده و از مردم ستمكار برهان.
و خدای تعالی نیز بندگان را متفاوت آفریده و هر کدام از آنها را به شکلی مورد آزمایش و امتحان قرار می دهد:
در حدیثی قدسی از قول خدای تعالی آمده است: بعضى را كور و بعضى را بینا، بعضى را كوتاه قد و برخى را بلند قد، بعضى را زیبا و بعضى را زشت، بعضى را عالم و برخى را جاهل، بعضى را فقیر و بعضى را غنى كردم، بعضى را مطیع و برخى را عاصى، برخى را بیمار و عدهاى را سالم، بعضى را زمین گیر و برخى بدون عیب هستند.
همه این كارها لازمه خلقت بود. براى این كه آن شخص سالم و بى عیب به آن شخص معیوب نگاه كند و به خاطر سلامتىاش به من شكر و حمد بگوید. و یا آن كه عیبدار است به شخص سالم نگاه كند به من متوسل شود تا به او هم سلامتى بدهم. و همچنین به بلاى من صبر كند تا به او پاداش خوب بدهم. یا این كه شخص غنى به فقیر نگاه كند به خاطر ثروتى كه به وى دادهام به من حمد نماید، و یا شخص فقیر با دیدن شخص غنى از من ثروت بخواهد و یا این كه مؤمن به كافر نگاه كند به خاطر هدایتى كه دادهام به من حمد و سپاس گوید...(الجواهر السنیة-كلیات حدیث قدسى ص ۱۸)
** خلاصه اینکه:
خداوند زندگی انسان را توأم با رنج و مشقت قرار داد تا وی را تربیت کند و استعدادهایش را شکوفا نماید. ناملایمات برای انسان جنبه سازندگی دارند. بسیاری از کمالات و رشدها است که جز در رو به رو شدن با سختی ها و گرفتاری ها ، جز در نتیجه برخوردها، جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث به دست نمی آید.
سختی ها در زندگی بشر تنها گوهر واقعی انسان را آشکار نمی کند، بلکه به گوهر وی تکامل می بخشد. بلاها و سختی ها اثر کیمیایی دارند و سازنده اند. از موجودی ، موجود دیگر ، از ضعیف ، قوی ، از پست، عالی، از خام، پخته به وجود می آورند.
+موفق باشید.
🌺
☘️🌺
🌺☘️🌺☘️🌺☘️ @