0

✅پرسش:چرا من اينقدر تو زندگيم سختي داشتم؟!

 
aftabm
aftabm
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1392 
تعداد پست ها : 25059
محل سکونت : اصفهان

✅پرسش:چرا من اينقدر تو زندگيم سختي داشتم؟!
سه شنبه 11 خرداد 1400  11:44 AM

مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

✅پرسش:
در زندگي مشکلات و سختيهاي زيادي داشتم و دارم.پدر و مادر تقريبا بدردنخور و در اکثر مواقع زيان زننده اي دارم. تا زماني که عقل درستي نداشتم و خيلي ساده تر از الان بودم هم از جانب خانواده هم دوروبريام و هم خودم دچار ضررها و آسيبهاي زيادي شدم. دختري هستم بسيار ساده و اکثر مواقع تنها بدون پشت و پناه. با خدا رابطه خوبي دارم تنها کَسي که دارم خداست. ولي هميشه پر از سوالم.چرا اين زن و مرد شدن پدر و مادر من؟! چرا من اينقدر تو زندگيم سختي داشتم؟! چرا اگه همه اينها تقاص گناه هست يا هر چيز ديگه اي تمومي نداره؟! چرا خدا منا با سختيها و مشکلات به خودش نزديک کرد گرچه الان ازش به شدت دلسرد شدم؟! چرا خدا منا با خوشبختي و شادي مورد امتحانش قرار نداد؟! چرا سرنوشت من اين شد و هر چي سعي کردم عوض نشد يا دشمنا و بدخواهام نذاشتن عوض بشه؟!
🌸☘️☘️☘️☘️☘️🌸
🌺پاسخ:
پرسشگر گرامی؛
جواب این سوال در تعریف سختی، مشکلات، بدبختی و بیچارگی است. واقعا سختی و بدبختی چیست؟
کسی که معاد را باور کرده و زندگی خود را منحصر به این دنیا نکرده و حیات اصلی را در عالمی دیگر می داند، چه چیزی را مشکلات و بدبختی می داند؟
«وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ كانُوا یَعْلَمُونَ»(عنکبوت/۶۴)
زندگانى این دنیا چیزى جز لهو و لعب نیست. اگر بدانند، سراى آخرت سراى زندگانى است.
کسی که دنیا را مزرعه آخرت می داند، به نیکی دریافته که این دنیا، محل آسایش و استراحت نیست. بلکه میدانی برای عمل و تلاش است.
 فرض کنید که مسابقه ای برگزار شده، و شرکت کنندگان باید مسیری بیست کیلومتری را بدوند، یک نفر با رنج و زحمت زیاد با سرعت به سمت انتهای مسیر می شتابد. در راه می بیند که یک عده نشسته اند و مشغول خوردن غذا هستند، عده دیگری نشسته اند و با یکدیگر گفتگو می کنند و... آیا این دونده، هرگز خود را بدبخت و بیچاره می خواند؟ یا مسرور است که متوجه بهترین عمل شده و مشغول انجام آن است؟
با این نگاه آنچه در ابتدا اسم بدبختی به آن داده ایم، بستری برای رشد و تعالی می شود، تا آنجا که بدترین محیط  ها، عالی ترین ثمرات را به بار می نشاند:
«وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لی‏ عِنْدَكَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنی‏ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنی‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ»(تحریم/۱۱)
و نیز خداى تعالى براى كسانى كه ایمان آوردند مثلى مى‌‏زند و آن داستان همسر فرعون است كه گفت: پروردگارا نزد خودت برایم خانه‌‏اى در بهشت بنا كن و مرا از فرعون و عمل او نجات بده و از مردم ستمكار برهان.
 و خدای تعالی نیز بندگان را متفاوت آفریده و هر کدام از آنها را به شکلی مورد آزمایش و امتحان قرار می دهد:
در حدیثی قدسی از قول خدای تعالی آمده است: بعضى را كور و بعضى را بینا، بعضى را كوتاه قد و برخى را بلند قد، بعضى را زیبا و بعضى را زشت، بعضى را عالم و برخى را جاهل، بعضى را فقیر و بعضى را غنى كردم، بعضى را مطیع و برخى را عاصى، برخى را بیمار و عده‏اى را سالم، بعضى را زمین ‏گیر و برخى بدون عیب هستند.  
همه این كارها لازمه خلقت بود. براى این كه آن شخص سالم و بى ‏عیب به آن شخص معیوب نگاه كند و به خاطر سلامتى‌‏اش به من شكر و حمد بگوید. و یا آن كه عیب‏دار است به شخص سالم نگاه كند به من متوسل شود تا به او هم سلامتى بدهم. و همچنین به بلاى من صبر كند تا به او پاداش خوب بدهم. یا این كه شخص غنى به فقیر نگاه كند به خاطر ثروتى كه به وى داده‏ام به من حمد نماید، و یا شخص فقیر با دیدن شخص غنى از من ثروت بخواهد و یا این كه مؤمن به كافر نگاه كند به خاطر هدایتى كه داده‌‏ام به من حمد و سپاس گوید...(الجواهر السنیة-كلیات حدیث قدسى  ص ۱۸)
** خلاصه اینکه:
خداوند زندگی انسان را توأم با رنج و مشقت قرار داد تا وی را تربیت کند و استعدادهایش را شکوفا نماید. ناملایمات برای انسان جنبه سازندگی دارند. بسیاری از کمالات و رشدها است که جز در رو به رو شدن با سختی ها و گرفتاری ها ، جز در نتیجه برخوردها، جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث به دست نمی آید.
سختی ها در زندگی بشر تنها گوهر واقعی انسان را آشکار نمی کند، بلکه به گوهر وی تکامل می بخشد. بلاها و سختی ها اثر کیمیایی دارند و سازنده اند. از موجودی ، موجود دیگر ، از ضعیف ، قوی ، از پست، عالی، از خام، پخته به وجود می آورند.

+موفق باشید.
🌺
☘️🌺
🌺☘️🌺☘️🌺☘️ @

تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها