بنام خدا

سلام

 عزیزان راسخونی بیاید برای همدیگر دعا کنیم ، که در رحمت خدا بروی بندگانش باز است ، حتما دعای دیگران درحق یکدیگر بیشتر مستجاب میشود .

خداوندا ، اطاعت وعبادتهای دوستان مارا دراین ماه عزیز به حق اولیا و انبیا پذیرا باش ...آمین .

خداوندا ، خانواده ، پدران و مادران و اقوام ، و دوستان ، ذوی الحقوق که گردن مارا حق دارند ، به برکت این ماه مبارک نزول قران درکمال صحت ، سلامت و آرامش ، نگهدار ... آمین

خداوندا ، درکسب و کار ، رزق و روزی حلال دوستانمان ، به حق ذات لایزالت خیر و برکت عنایت بفرما

خداوندا ، پدران و مادران ، اموات ، و دوستانیکه دستشون از این دنیا کوتاه و آسمانی شدند ، روحشان  شاد و برگناهانشان قلم عفو بفرما وبیامرزد...آمین

 خداوندا ، محبت مارا ، در دل و قلب دوستان ، و محبت دوستانمان را در دل و قلب ما با خاطره نیک ، و با عزت مستدام و پایدار برقرار بفرما....

خداوند همیشه یار و نگهدارتان باشد ، ان شاالله

 عید سعید فطر را خدمت شما  و خانواده محترمتان تبریک عرض مینمایم.بخشی از نکات و پیام های آیه منتخب جزء 30 که آیه 1 سوره والعادیات میباشد بشرح زیر است:

خدا از نفس نفس اسب چه کسی به بزرگی یاد کرده است؟

وَ الْعَادِیَاتِ ضَبْحًا(1- عادیات)

سوگند به اسبان تیزرو كه نفس نفس مى‏زنند.

كلمه«عادیات» از مصدر «عدو» است كه به معناى دویدن با سرعت است و كلمه «ضبح» به معناى صوتى است كه از نفس نفس زدن اسبان در حین دویدن شنیده مى‏شود که معنای آیه این می شود: سوگند مى‏خورم به اسبان تیزتك، كه نفس نفس مى‏زنند.

در حدیثى آمده است كه این سوره بعد از جنگ «ذات السلاسل» نازل شد و ماجرا چنین بود:

در سال هشتم هجرت به پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله خبر دادند كه دوازده هزار سوار در سرزمین «یابس» جمع شده و با یكدیگر عهد كرده‏اند كه تا پیامبر صلی الله علیه و آله و على علیه السلام را به قتل نرسانند و جماعت مسلمین را متلاشى نكنند از پاى ننشینند. پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله جمع كثیرى از یاران خود را به فرماندهی بعضى از صحابه به سراغ آنها فرستاد؛ ولى بعد از گفتگوهایى بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله، على علیه السلام را با گروه كثیرى از مهاجر و انصار به نبرد آنها اعزام داشت. آنها به سرعت به سوى منطقه دشمن حركت كردند و در صبحگاهی، دشمن را در حلقه محاصره گرفتار ساختند. نخست اسلام را بر آنها عرضه داشتند؛ چون نپذیرفتند هنوز هوا تاریك بود كه به آنها حمله كردند و آنان را درهم شكستند؛ عده‏اى را كشتند و زنان و فرزندانشان را اسیر كردند و اموال فراوانى به غنیمت گرفتند.

سوره«و العادیات» نازل شد در حالى كه هنوز سربازان اسلام به مدینه باز نگشته بودند. پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله آن روز براى نماز صبح آمد و این سوره را در نماز تلاوت فرمود. بعد از پایان نماز، اصحاب عرض كردند: این سوره‏ را ما تا به حال نشنیده بودیم؟!

فرمود: آرى، على (ع) بر دشمنان پیروز شد و جبرئیل دیشب با آوردن این سوره به من بشارت داد. چند روز بعد على علیه السلام با غنائم و اسیران به مدینه وارد شد.(1)

بر اساس این روایت خداوند متعال، به اسب علی علیه السلام و سپاه او که در حمله و کارزار با دشمن، نفس نفس می زنند قسم یاد کرده است. شگفتا از این قسم! و این نمی شود مگر به واسطه علوّ مقامی که علی علیه السلام نزد خداوند متعال دارد.

شکرخدا که این مجموعه با «ذِکرُ عَلِیٍ» به پایان رسید.(2)

پی نوشت ها :

(1)  به نقل از تفسیر نمونه ج27 ص240

(2)  قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: «ذِكْرُ عَلِیٍّ عِبَادَةٌ» یاد علی علیه السلام عبادت است. الاختصاص، ص223