امام حسن (ع): سخن گفتن در چهارده ماهگی

محمّد بن اسحاق روايت مى‏ كند:

ابو سفيان جهت تجديد پيمان با پيامبر، به مدينه آمد و حضرت او را نپذيرفت. سپس پيش على- عليه السّلام- آمد و گفت: آيا ممكن است پسر عمويت براى من امان بدهد؟

على- عليه السّلام- فرمود: پيامبر- صلّى اللَّه عليه و آله- تصميمى گرفته كه هرگز برگشتى در آن نيست امام حسن در آن موقع، چهارده ماه بيشتر نداشت. به زبان فصيح گفت: «اى پسر صخر! شهادتين (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ) را بگو تا اينكه من تو را نزد جدّم رسول خدا شفاعت كنم».

ابو سفيان متحير شد. آنگاه حضرت على- عليه السّلام- فرمود:

«حمد خداى را كه در ذريّه محمّد، نظير يحيى بن زكريا، قرار داده است».

امام حسن- عليه السّلام- در اين هنگام راه مى ‏رفت.( مناقب آل ابى طالب، 3/ 173. بحار: 43/ 326، حديث 6)

منبع: جلوه های اعجاز معصومین علیه السلام ،قطب الدین رواندی،غلامحسن محرمی،دفتر انتشارات اسلامی،قم:1378،ص187.