به گزارش "ورزش سه"، ایران و بحرین که قرار است رقابت برای صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی 2022 را در خرداد ماه تجربه کنند، در فیفادی جاری یک حریف مشترک را برای آماده‌سازی خود انتخاب کردند؛ سوریه. تیمی که پنج شنبه شب مقابل سرخپوشان بحرین قرار گرفت و با سه گل مغلوب شد و حالا قرار است روز سه شنبه در برابر ایران صف آرایی کند.

پیروزی بحرین مقابل سوریه، امید زیادی را به هواداران این تیم و احتمالا سران فوتبال این کشور تزریق کرده و شاید باعث نگرانی فوتبال دوستان ایرانی نیز شده اما نگاهی دقیق‌تر به نمایش شاگردان «هلیو سوسا» نشان می‌دهد که آن‌ها برابر سوریه نه چندان قدرتمند نیز شکننده و پرنقص بازی کردند و بعید است که اگر تیم ملی ایران حریفشان بود، می‌توانستند به این سادگی‎‌ها حتی گلزنی کنند؛ چه برسد به این‌که پیروزی راحتی را به ارمغان بیاورند.

اینجا نکاتی را از نمایش قرمزهای حاشیه خلیج فارس در برابر شاگردان نبیل معلول آورده‌ایم:

* بحرین بازی را با چهار مدافع، یک هافبک دفاعی، دو هافبک مرکزی، دو وینگر و یک مهاجم نوک آغاز می‌کند؛ «سید محمد جعفر، احمد میرزا - احمد بوغمار - حمد شمسان - احمد عبدالله، محمد الحردان، کمیل الاسود - محمد عبدالوهاب، عیسی موسی - محمد مرهون، اسماعیل عبدالطیف»

* نکته قابل لمس در نمایش این تیم، پرسینگ شدید از جلو و تلاش برای توپ‌گیری از همان لحظات نخست از دست دادن توپ یا مالکیت حریف است. آن ها در دقیقه 20 با تحت فشار قرار دادن مدافع حریف، او را به اشتباه انداختند و سبب شدند تا توپ در اختیار محمد مرهون قرار گیرد و وی با فراری دیدنی یک پنالتی بگیرد.

* در لحظه پرسینگ از داخل زمین حریف، محمد مرهون که در ترکیب ابتدایی، وینگر چپ است، چند بار به سمت مخالف می‌آید تا برتری نفرات به نفع تیم بحرین باشد. مدافعان سوریه از انتقال توپ به فضای خالی پست او، عاجز هستند.

* سرعت انتقال توپ در تیم بحرین بسیار بالاست. در فریم اول، تمام بازیکنان در زمین حریف هستند و وینگر راست (عیسی موسی- 24) نیز به خط هافبک رفته اما به محض این‌که توپ تصاحب می‌شود یورشی همه جانبه را به سمت دروازه سوریه دارند و در 7 ثانیه از زمین خودی به دروازه حریف می‌رسند و بازیکن صاحب توپ نیز 5 یار خودی در اطراف خود دارد؛ هافبک دفاعی هم در حال اضافه شدن است.

* نقطه ضعف ویژه در تیم بحرین، فضایی است که در مقابل مدافعان این تیم قرار دارد و هافبک دفاعی (محمد الحردان- 6) که اتفاقا گل پیروزی بخش بحرین مقابل ایران را زد، از پوشش کامل این فضا ناکام می‌ماند. شاید این موضوع سبب شود تا سرمربی پرتغالی، با دو هافبک دفاعی برابر ایران به میدان برود.

* این شات، به شکلی جالب شمای تیم بحرین در لحظه پرسینگ را نشان می‌دهد. آن‌ها بازیکن صاحب توپ را در یک چهار ضلعی قرار می‌دهند و دو بازیکن هم از پشت اضافه می‌شوند تا پاس احتمالی را قطع کنند؛ شش ضلعی کابوس وار برای سوریه.

* بحرین برای استفاده از ضربات ایستگاهی با برنامه بود اما بازیکن سانترکننده و بازیکنان داخل محوطه، در استفاده از توپ ناکام بودند که یکی از دلایل اصلی اش، قد و قامت کوتاه بازیکنان است. با این حال برنامه به این شکل است: پنج بازیکن در داخل محوطه (مهاجم نوک، دو مدافع مرکزی، مدافع راست و هافبک مرکزی)، دو بازیکن در خارج از محوطه برای توپ سوم (بازیساز و هافبک دفاعی).

* در لحظه ای که بحرین توپ را در اختیار ندارد، وینگر راست (عیسی موسی) تبدیل به یک هافبک دونده و جنگنده برای تصاحب توپ می‌شود و تیم با یک یا دو مهاجم کار را جلو می‌برد. نکته جالب این‌که عیسی موسی و محمد مرهون چند بار در لحظه بدون توپ، مهاجم نوک شدند تا اسماعیل عبدالطیف برای توپ‌گیری و پرسینگ عقب بیاید؛ شاید برای تقسیم انرژی.

* پشت دفاع قرمزها، یکی از آسیب پذیرترین نقاط این تیم است. سوریه چندین بار توپ را به این منطقه فرستاد تا بازیکن خوش تکنیک مانور بدهند. احتمالا اسکوچیچ نیز باتوجه به حضور پاسورهایی چون نوراللهی و مهره های سرعتی مثل قایدی، از این حربه استفاده خواهد کرد.

* سوری ها اغلب در انجام پرسینگ ناکام بودند در دقیقه 30 که سه بازیکن روی مدافع تعویضی بحرین فشار آوردند او به اشتباه افتاد و توپ به بازیکنان سوریه رسید.

* پس از لو دادن توپ، هافبک دفاعی (محمد الحردان) و مدافع راست (احمد عبدالله) تنها بازیکن سوریه را مشایعت کردند تا او وارد محوطه جریمه شود و پنالتی بگیرد.

* صحنه گل دوم تیم ملی بحرین، احتمالا صحنه ای خواهد بود که دراگان اسکوچیچ آن را بارها و بارها به بازیکنان تیمش نشان خواهد داد. جایی که بازیساز بحرین (کمیل الاسود) پاسی استادانه را به پشت دفاع ارسال می‌کند و وینگر چپ (محمد مرهون) با فراری تماشایی از مدافع سوریه می‌گذرد و مهاجم نوک (اسماعیل عبداللطیف) را با دروازه خالی روبرو می‌کند تا گلی زیبا به ثبت برسد.

* خط دفاعی بحرین علاوه بر این که در دقیقه 37 ضعف جدی در پوشش سمت راست خود داشت، در دفاع مرکزی هم آسیب پذیر نشان داد. مدافعان از دفع توپ ناکام ماندند تا مهاجم سوریه فرصت سرزنی مطلوبی را در اختیار بگیرد. مدافعان مرکزی در اغلب دوئل ها بازنده بودند. در صحنه بعدی، مدافع راست بحرین است که جا می‌ماند و مدافع مرکزی هم نمی‌تواند پاس کات بک را مهار کند.

* این دیوار پرسینگ تیم ملی بحرین در زمانی است که نمی‌توانند یک چهار ضلعی را تشکیل بدهند. اگر مدافعان ایران بتوانند توپ را از این دیوار عبور دهند، فضای مطلوبی را در اختیار خواهند داشت.

* بحرین اغلب دو راه برای موقعیت سازی را امتحان می‌کند؛ 1. بازیسازی با کمیل الاسود و 2. ارسال بلند مدافع کناری به وینگر، کنترل توپ، حرکت در عرض و تغییر منطقه بازی به قصد این که موقعیت یک در مقابل یک پیش بیاید و بازیکن وینگر با عبور از مدافع پیش رو، در موقعیت مناسب گلزنی قرار گیرد یا پاس گل بدهد.

* این دو صحنه هم لحظاتی هستند که مدافعان و هافبک های بحرین با پاس های یک ضرب، تیم را در موقعیت حمله و موقعیت سازی قرار می‌دهند. به نظر می‌رسد سرمربی پرتغالی تمام تلاشش را می‌کند تا مدافعان با ضربات هدفمند، علاوه بر دفع توپ هافبک را در موقعیت مطلوب قرار دهند.

* گل سوم احتمالا تاکتیکی ترین گل این بازی است. رد پای محمد الحردان، هافبک دفاعی شماره شش بحرین که در فرآیند دفاعی ضعیف کار کرده، در این صحنه با حرکت بدن بازیکن سوریه را دریبل می‌زند، سپس توپ را به مهاجم نوک می‌دهد و از او تحویل می‌گیرد و بعد با ارسال بلند تماشایی توپ را به محمد مرهون می‌دهد تا او با حرکت فردی دروازه را باز کند.

* شاید سوال اصلی این باشد که سوریه، شبیه ساز ایران بود یا کامبوج - هنگ کنگ؟ بحرین در مقابل سوریه، تیمی هجومی نشان داد و بعید است که در مقابل ایران هم این‌چنین باشد. باید دید این تیم مقابل اردن و اوکراین چه شیوه ای از بازی را به نمایش خواهد گذاشت.