دو برادر که در یک روز به دنیا آمده‌اند و در یک روز از دنیا رفتند، ولی یکی از آنها صد سال از دیگری بز

اگر معنای آیه زیر را با دقت بخوانید پاسخ را با سرعت خواهید یافت.

یا همانند کسی که از کنار یک روستای [ویران شده] عبور کرد، در حالی که دیوارهای آن فرو ریخته بود و اجساد و استخوان‌های اهالی ده در هر سو پراکنده شده بود، او با خودش گفت: چگونه خدا اینها را پس از مرگ زنده می‌کند؟ [در این هنگام] خداوند او را یکصد سال می‌میراند، سپس زنده کرد و به او گفت چقدر درنگ کرده‌ای گفت: یک روز یا بخشی از روز فرمود: بلکه یکصد سال درنگ کردی. نگاه کن به غذا و نوشیدنی خودت [که همراهت بود که با گذشت سال‌ها] هنوز تغییر نکرده است [خدایی که این مواد فاسد شدنی را در طول این مدت حفظ می‌کند بر همه چیز قدرت دارد] ولی به الاغ خود نگاه کن [که چگونه از هم متلاشی شده] برای این که تو را نشانه‌ای برای مردم [در مورد معاد] قرار دهیم [اکنون] به استخوان‌های [الاغ] نگاه کن که چگونه آنها را برداشته، به هم پیوند می‌دهیم و گوشت بر آن می‌پوشانیم، هنگامی که [این حقیقت] بر او آشکار شد گفت: می‌دانم خدا بر هر کاری تواناست. 

سؤالی را که پرسیده‌اید، شخصی‌از امام باقر (علیه السلام) پرسید، امام فرمود: آنها عزیز و عزره بودند که دوقلو به دنیا آمدند در سی سالگی عزیز از برادرش جدا شد و صد سال به مردگان پیوست. سپس زنده شد و نزد خاندانش آمد و بیست سال دیگر از روایات نام این دو برادر عزیز و عزیر آمده است.

داستان کامل این دو برادر کتاب قصه های قرآن نوشته محمدی اشتهاردی آمده است.