مقایسه سبک زندگی ایرانی-اسلامی وسبک زندگی غربی

مصرف گرایی

مصرف گرایی یکی‌از مهم‌ترین نشانه های سبک زندگی غربی است، سرمایه داری که بر مبنای بازار و سرمایه شکل گرفته است بر اساس یک تغییرروانشناختی در فرایندها تصمیم‌گیری،گزینش و رفتار انسان ها، زندگی انسانی آنها را در شرایط طبیعی مورد تردید قرار می دهد ، امپریالیزم غرب برای نهادینه کردن این الگو و کشانیدن جوامع مختلف به سمت و سوی مصرف زدگی، خود را ملزم به ایجاد احساس نیاز و ضرورت در جوامع مختلف نسبت به مصرف بیشتر و مصرف کالاهای تجملی و بی فایده می بیند.

تولید شأن و منزلت بدلی

الگوی سبک زندگی در جامعه غرب کاملاً طبقاتی است و تکلیف نظام اجتماعی در آن‌ها مشخص است.

برخی بر این باورند که سبک زندگی یک مبارزه اقتصادی برای برنده شدن از سطوح مختلف رفاه است، این در حالی است که سبک زندگی که با مصرف ارتباط نزدیکی دارد یک نوع مبارزه برای تسلط فرهنگی است؛ اینکه چه ذائقه ای دارای گیرایی بیشتر و دارای کثرت تابعان است خود یک نوع پیروزی و احساس غلبه و رشد را به دارنده آن انتقال می دهد که قابل ارزش گذاری با قیمت هزینه شده برای آن نیست. در سبک زندگی و مصرف انبوه کشمکش فرهنگی و اجتماعی هر لحظه تولید و بازتولید می شود تا جایی که فرد تسلیم شود و سلطه سبک مصرفی کسی دیگر را بپذیرد. مصرف خودنمایانه و متظاهرانه نوعی از منزلت بدلی را برای فهم ایجاد می کند که در سلسله مراتب و قشربندی اجتماعی موقعیت های او را تغییر می دهند.

اگر نیاز غیرواقعی به نیاز واقعی به درستی تبدیل شود آن کالا به فروش و بازار بهتری می رسد. برای همین منظور شرکت ها و کمپانی های تولیدی به یک کمپانی بزرگ تر که از طریق تبلیغات باید نیازهای کاذب را در مردم به وجود بیاورد، نیازمند هستند.

اهالی خانه همه بدون داشتن کالای مورد نظر احساس عقده و کمبود روانی دارند، فرد سپس در درون خود نیز دچار درگیری درونی می شود که این کالا است که وی را به منزلت نداشته می رساند. او سعی می کند خود را از نابسامانی زندگی با توسل به یک کالا نجات دهد. فردی که در دام اینگونه تبلیغ رسانه ای گرفتار شده است تلاش هایش برای رفع کمبودها پایان ناپذیر است.او در می یابد که آنچه او را به آرامش می رساند مصرف بیشتر است، نه رفع نیاز چون ممکن است برخی از کالاها برای رفع نیاز نباشد. «ادوارد فلاتاو» [4] ، اذعان می دارد که بنابرنتیجه پژوهش های اخیر، ولخرجی های مصرف کنندگان درخریدهای شان،می تواند روحیه مادی گرایی را در آنان تحریک کند. این مطالعه، نشان می دهد که هرچه مصرف کنندگان، خرید بیشتری انجام دهند، فکر می کنند که به خریدهای بیشتر و مصرف افزون تری نیاز دارند. بدین ترتیب یک دور باطل پرهزینه، در آزمندی و طمع ورزی به وجود می آید.