اشعار طنز ناصر فیض

• نیامدم که بخواهم کنار من باشی

 نیامدم که بخواهم کنار من باشی

 میان این همه بیگانه یار من باشی

دلم گرفته تر از بغض مهربان شماست

مباد آن که شما غمگسار من باشی

تو ای ستاره ی وحشی که کهکشان زادی

مخواه روی زمین بر مدار من باشی

من از اهالی عشقم، نه از حوالی جبر

خطاست این که تو در اختیار من باشی

ولی نه! من که در اینجا دچار پاییزم

چگونه از تو نخواهم بهار من باشی

تو می توانی از آن چشم های خورشیدی

دریچه ای به شب سرد و تار من باشی

همیشه کوه بمان تا همیشه نام تو را

صدا کنم که مگر اعتبار من باشی