محققان میگویند: «ارتباط حال زوجها میتواند به این دلیل باشد که مردم تمایل دارند با کسانی که صفات و منافع مشابه آنها دارد ازدواج کنند. زوجها میتوانند تأثیرات منفی هم بر یکدیگر داشته باشند. آنها عادات غذایی، بهداشتی و ورزشی مشابه هم دارند. بنابراین منطقی است که اگر شوهر عادات غذایی نادرست داشته باشد به مرور زمان زن نیز به بیماریهای ناشی از عادات نادرست غذایی دچار شود.»
زوجها و سبک زندگی یکسان
این مطالعه به رهبری محققان دانشگاه بریگهام بر بیمارستان زنان در بوستون که بیش از ۵۰۰۰ زوج را شامل میشد انجام گرفته است. زوجهایی که ورزش نمیکردند و عادات غذایی نادرست داشتند به مشکلات قلبی و عروقی دچار شدند. محققان میگویند: «نتایج مطالعه نشان میدهد که ما باید در چگونگی نگاه سیستم پزشکی و درمان بازنگری کنیم.» دکتر سامیا مورا، پزشکیار بریگهام گفت: «چیزی که به ما انگیزه برای انجام این مطالعه را داد این بود که میدانیم سیستم بهداشتی آمریکا بر پایه تک به تک افراد شکل میگیرد؛ اما ما اطلاعات بسیار کمی در این باره داریم.»
جزئیات مطالعه
محققان ۵۳۶۴ زوج را مورد مطالعه قرار دادند که در غربالگری سالانه خود سلامت هستند. محققان مشخص کردند که آیا هر فرد از ارزشگذاریهای انجمن قلب آمریکا برای ارزیابی سلامت خود استفاده میکنند یا خیر. ارزشها عبارتند از: وضعیت سیگار کشیدن، شاخص توده بدن، فعالیت بدنی، رژیم غذایی سالم، کلسترول کل، فشار خون و قند خون روزه است. تیم تحقیقاتی همچنین به هر شرکت کننده نمره کلی سلامت قلب و عروق دادند. دادهها از پرسشنامهها، معاینات و آزمونهای آزمایشگاهی جمع آوری شده است. جالب است بدانید محققان از هر پنچ زوج اگر تنها زن یا مرد چهار زوج را معایینه میکردند میتوانستند دریابند همسر آنها در چه شرایطی است.
چگونه زوج ها بر یکدیگر تاثیر می گذارد
اثراتی که زوجها بر یکدیگر میگذارند با احساس رضایت از زندگی مشترک و راحتی زن و شوهر با یکدیگر ارتباط مستقیم دارد. اثرات منفی روانی به مرور زمان بر جسم هر دو اثرات تقریبا یکسانی میگذارد. او گفت چیزهایی مانند پیشینه اقتصادی اجتماعی، رژیم غذایی و انتخاب شیوه زندگی میتواند بخشی از آنچه یک زن و شوهر را به هم متصل میکند باشد. چون زوجها اکثر وقت خود را با هم میگذرانند مانند وعدههای غذایی، تلویزیون تماشا کردن و صحبت کردن از فاصله نزدیک میتواند آنها را در زنجیره کرونا به هم وصل کند و هر دو را درگیر کند. در واقع محققان دریافتند که برای سلامت جامعه نباید روی اقشار مختلف و خانواده تمرکز کنند؛ بلکه باید بر هر فرد تمرکز کنند.