تفاوت آنفلوانزای فصلی و کووید۱۹در کودکان
سه شنبه 18 آذر 1399 12:34 PM
سلامت نیوز:استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید بر آموزش و حساس سازی کودکان نسبت به رعایت بهداشت فردی و عمومی، چگونگی تشخیص بیماری آنفلوانزای فصلی با کووید ۱۹در کودکان را توضیح داد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،دکتر حمید سوری با بیان اینکه همزمان با آغاز فصل سرما فراوانی آنفلوانزای فصلی H۱N۱ افزایش مییابد و امسال مشکل مضاعفی مثل کووید۱۹ نگرانیها را بیشتر کرده است، گفت: در این میان دو سوال مهم یعنی احتمال ابتلای همزمان به این دو بیماری و نحوه تمیز و تشخیص این دو برای خانوادهها و حتی کارکنان سلامت مطرح میشود.
وی با بیان اینکه مطالعات اندک اپیدمیولوژی پاسخ پرسش اول را مثبت میداند، گفت: این مساله به این معناست که اگرچه امکان رخداد همزمان هر دو بیماری وجود دارد، ولی این احتمال ضعیف است.
چگونگی تشخیص بیماری آنفلوانزای فصلی با کووید ۱۹
دکتر سوری با اشاره به چگونگی تشخیص و تمیز بیماری آنفلوانزای فصلی با کووید ۱۹، اظهار کرد: بجز از دست رفتن یا ضعیف شدن حس بویایی و چشایی که از علایم اختصاصی مبتلایان کروناست، بقیه علائم بالینی مانند تب، سرفه، تنگی نفس و بدن درد در هر دو بیماری دیده میشود. البته علائمی مانند تب، بدن درد و سردرد، درد قفسه سینه و اختلالات گوارشی در مبتلایان کووید شایعتر است.
وی در خصوص نحوه مواجهه با این علایم با بیان اینکه در حالات خفیف هر دو بیماری مراقبتهای اولیه لازم است، گفت: اما در شرایط حاد بر اساس توصیه مرکز کنترل بیماریها، انجام تست پی سی آر توصیه میشود.
وی با بیان اینکه احتمال ابتلای کودکان بزرگتر به کرونا در شرایط یکسان بیشتر از کودکان کوچکتر است، گفت: به تعبیری کودکان کوچکتر دارای علائم مشابه بیشتر آنفولانزا دارند تا کووید و بالعکس.
تب و سرفه شایعترین علامت هر دو بیماری در کودکان
این اپیدمیولوژیست با بیان اینکه تب و سرفه شایعترین علامت هر دو بیماری در کودکان گزارش شده است، گفت: در حالات شدید بیماری چه کرونا و چه آنفلوانزا احتمال مرگ و بستری در آی سی یو تقریبا یکسان بوده و تفاوت معنی داری دیده نمیشود. البته مهمترین راهبرد برای هر دو بیماری تمرکز بر پیشگیری و بهداشت عمومی است.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه خانوادهها با دیدن علایم خفیف اولیه در کودکان نباید نگرانی مضاعف داشته و باید آرامش خود را حفظ کنند، اظهار کرد: والدین باید مراقبتهای معمول سرماخوردگی را شروع و روند بیماری را پیگیری کنند، البته باید توجه داشت که تشخیص نهایی و تصمیم گیری درمانی با پزشک معالج است و خانوادهها تنها با استناد به یافتههای علمی نباید اقدام درمانی کنند و به محض شدت گرفتن علائم پیش گفته با پزشک کودک خود مشورت کنند.
کدام کودکان در معرض خطر بیشتری هستند؟
این اپیدمیولوژیست با بیان اینکه همچنان عفونت کروناویروس در کودکان و نوجوانان مرگومیر کمتری داشته و شدت علائم بالینی در آنها کمتر است، عنوان کرد: با این حال کودکان و نوجوانان دارای سیستم ایمنی ضعیف، سوءتغذیه، بیماریهای زمینهای و وضعیت بهداشتی ضعیف در معرض خطر بالاتری قرار دارند. نوزادان نارس و تازه متولدشده با وزن کم نیزبه دلیل وضعیت ایمنی ضعیف بدن در معرض خطر هستند.
تاکید بر آموزش و حساس سازی کودکان نسبت به رعایت بهداشت فردی و عمومی
دکتر سوری با اشاره به این نکته که کودکان کوچک اغلب برای مراقبت از بهداشت فردی خود وابسته هستند، عنوان کرد: همچنین عدم درک در مورد اهمیت بهداشت فردی آنها را در معرض ابتلا به عفونتها آسیبپذیر میکند. علاوه بر این کودکان کوچک از مفهوم بیماری پاندمی، جدی بودن و اهمیت کلیه اقدامات پیشگیری آگاه نیستند و متأسفانه فعالیتهای حساس سازی که توسط مؤسسات مختلف دولتی و غیردولتی انجام میشود، بیشتر بزرگسالان و جوانان را هدف قرار میدهد.
وی با تاکید بر ارایه آموزشهای لازم در خصوص مراقبتهای بهداشتی و فردی به کودکان، اظهار کرد: متاسفانه بسیاری از والدین بهندرت درباره عفونت کروناویروس با فرزندان خود بحث و گفتوگو میکنند؛ لذا همه عوامل فوق منجر به حساسیت سازی ناکافی در کودکان و درنتیجه در معرض خطر ابتلا بودن و همچنین انتشار عفونت توسط آنها میشود.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در پایان با اشاره به نکته دیگری در این رابطه، گفت: کودکان اغلب با صدای بلند صحبت میکنند و شواهد نشان میدهد که صحبت کردن با صدای بلند و فریاد زدن ممکن است باعث شیوع عفونت از طریق قطرات (دراپلت) شود، همچنین در بین کودکان لمس صورت، بینی و دهان با دست در حین بازی شایع است که خطر انتقال عفونت کروناویروس را افزایش میدهد، لذا این نکات اهمیت ارتقای آموزش گروه کودکان و نوجوانان درباره بهداشت فردی و راه های پیشگیری از انتقال و شیوع بیماری را چند برابر میکند.
سلامت نیوز: تفاوت آنفلوانزای فصلی و کووید۱۹در کودکان