مشرق_ حضرت امیرالمومنین علیه السلام این خطبه را در سال 37 هجری پس از جنگ صفین و ماجرای حکمیّت در تعریف «شبهه» فرمودند. (برخی خطبه 37 و 41 را یک خطبه می دانند)

شبهه را برای این شبهه نامیدند که به حق شباهت دارد. امّا نور هدایت کننده دوستان خدا، در شبهات یقین است، و راهنمای آنان مسیر هدایت الهی است، امّا دشمنان خدا، دعوت کننده شان در شبهات گمراهی است، و راهنمای آنان کوری است. آن کس که از مرگ بترسد نجات نمی یابد، و آن کس که زنده ماندن را دوست دارد برای همیشه در دنیا نخواهد ماند.