رشته ورزشی بوچیا ویژه معلولین

 

معرفی رشته ورزشی بوچیا ویژه معلولین

بازیکن های بوچیا باید از هوش تحلیلی بهره مند باشند تا وضعیت و استراتژی های مختلف بازي در مقابل حریف را فرا گیرند.

این ورزش در نظر اول، ساده بنظر میرسد ولی بازیکنانی در این رشته موفق میشوند که قدرت تمرکز و تسلط ذهنی خود را تقویت کنند. بوچیا به سکوت، ارامش درونی و برونی احتیاج دارد.

تاریخچه بوچیا

تاریخچه بازی بوچیا

تقریبا چیزی حدود ۳۰ سال از تعاریف هیئت های ورزشی ایرانی و به خصوص بعداز انقلاب کشورمان می گذرد که از این ورزش مذکور به خصوص مسابقه های CP- ISRA با عنوان مسابقه های رابین هود که مخصوص ورزشکاران CP بوده و هر سال درکشور انگلیس اجرا شده است.

روش بازی بوچیا

روش کلی بازي به اینصورت است که یکی از گروه ها توپ سفید را به نقطه دلخواه و با وضعیت مساعد خود پرتاب و آن گاه توپ رنگی خود را هر چه نزدیکتر به طرف توپ سفید( جک) پرتاب می کند و وقتی نوبت بازیکن مقابل رسید وی هم باید تلاش کند که توپ رنگی خود را خيلي نزدیکتر از توپ های بازیکن مقابل پرتاب کند و در غیر اینصورت توپ های بیشتری را از دست خواهد داد و در پایان امتیاز کمتری کسب می کند.

وسایل موردنیاز بازي بوچیا

وسایل موردنیاز بازی بوچیا

تعداد توپ های موردنیاز ، دو سری ۶تایی، آبی و قرمز و یک توپ سفید با عنوان نشانه است که مجموعاً ۱۳ عدد توپ می شود.وزن هر توپ حدودا ۲۷۵ گرم و محیط آن ۲۷۰ میلی متر است.

بعضی بازیکنان بر اساس نوع کلاس ورزشی خود ( BC3) احتیاج به ابزاری به نام سطح شیب دار( Ramp) دارند.

چهارچوب بازی بوچیا

- انفرادی: که شامل چهار دور بازي می شود و از هر تیم تنها یک نفر شرکت می کند و به هر نفر یا هر بازیکن 6 توپ داده می شود.

- دو نفره: یک بازی دونفره شامل چهار دور بازي می شود و از هر تیم دو نفر شرکت می کند و به هر نفر بازیکن 3 توپ داده می شود.

- تیمی: یک بازي تیمی شامل شش دور بازي می شود. و از هر تیم سه نفر شرکت می کند، به هر بازیکن 2 توپ داده می شود. امتیاز دهی امتیاز دهی به وسیله داور، پس از پرتاب تمامی توپ ها( شامل تمامی توپ های پنالتی در صورت لزوم) انجام خواهد شد. طرفی که دارای نزدیکترین توپ به توپ هدف باشد، برای هر توپ نزدیک به توپ هدف نسبت به نزدیکترین توپ حریف به توپ هدف، یک امتیاز دریافت خواهد کرد.

تأثیر ورزش بوچیا درسلامت روان و جسم

تأثیر ورزش بوچیا در سلامت روان و جسم 

جلوگیری از مبتلا شدن به بعضی بیماریها مانند بیماری های مربوط به دستگاه کلیوی، زخم بستر، تغیر شکل یا خشکی و لاغری عضلات، استخوان ها و مفصل ها.

- تقویت روحیه و اثر روانی مناسب در شخص معلول و خانوادهٔ وی

- تقویت مهارت های حرکتی

- کاهش اختلالات عاطفی و افزایش رشد عاطفی

- تقویت و هماهنگی بیشتر بین حواس

- آشنایی بیشتر توان مندی های خویش و سعی در جهت افزایش نکات مثبت و اصلاح نکات منفی ورزش‌کار

- تقویت احساس مسوولیت پذیری

- افزایش مشارکت اجتماعی

- افزایش انضباط اجتماعی

- تقویت احساس عدالت جویی( به خصوص در بازیهای جمعی)

- تقویت هوش دیداری فضایی، بدنی جنبشی، درون فردی، میان فردی

- افزایش خلاقیت

- بالابردن ميزان تمرکز فکری و تعادل روانی و در پایان میزان سلامت روحی و روانی را برای آنان و خانواده و جامعه