عوارض آبله مرغان از نی نی تا بزرگسال
دوشنبه 17 شهریور 1399 7:37 PM
فقط کودکان و نوزادان نیستند که در معرض ابتلا به آبله مرغان هستند بلکه احتمال ابتلا به آبله مرغان در افراد بزرگسال هم وجود دارد، می توان گفت که عوارض آبله مرغان در افراد مختلف هم متفاوت است.
اگرچه بسیاری از افراد به آبله مرغان به عنوان یک بیماری دوران کودکی نگاه می کنند، اما بزرگسالان هم در معرض خطر هستند. آبله مرغان ناشی از ویروس واریسلا زوستر است و اغلب اوقات با خارش پوست، قرمزی روی صورت، گردن، بدن، بازوها و پاها شناخته می شود.
افرادی که قبلا به این ویروس مبتلا شده اند معمولا نسبت به این بیماری مصونیت دارند. بنابراین، اگر در کودکی به آبله مرغان مبتلا شده اید این احتمال وجود ندارد که به عنوان یک فرد بالغ دوباره مبتلا شوید.
آبله مرغان معمولا یک بیماری ملایم اما ناراحت کننده است. با این حال، این بیماری می تواند به مشکلات جدی، بستری شدن و حتی مرگ نیز منجر شود. برخی از عوارض آبله مرغان عبارتند از آنچه در ادامه ی این بخش از سلامت نمناک به درخواست شما کاربران ارائه شده است :
عفونت های باکتریایی پوست، بافت نرم و یا استخوان از شایعترین عارضه عفونی آبله مرغان است. خاراندن زخم های آبله مرغان سبب عفونی شدن آن می شود.
وخیم ترین عارضه آبله مرغان عفونت ریه یا ذات الریه است که اغلب بالغین را گرفتار می کند. بعد از شروع بیماری آبله مرغان و گذشت 5-2 روز فرد دچار عوارضی مانند تنگی نفس، سرفه و تند شدن تنفس و تب می شود.
گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی می ماند و پس از سال ها بعد دوباره می تواند بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد کند. بیماری زونا ناشی از فعال شدن دوباره ویروس واریسلا زوستر در رشته عصبی نخاعی است که با درد شدید و ضایعات پوستی مشخص می شود.
در بخش قبلی سلامت نمناک اشاره کردیم که بیشتر کودکان تا قبل ده سالگی به بیماری آبله مرغان مبتلا می شوند. ابتلا در سن بالاتر و یا در بزرگسالی برشدت بیماری آبله مرغان می افزاید.
در اواخر زمستان و اوایل بهار ابتلا به آبله مرغان بیشتر است. کودکانی که داروهایی خاص مصرف می کنند و دارای نقص در سیستم ایمنی بدنشان هستند و یا نوزادانی که بیماری را از مادر خود در اواخر بارداری گرفته باشند ممکن است با عوارض پیچیده تری از بیماری مواجه شوند.
زنان بارداری که در طول بارداری دچار آبله مرغان شوند، کودکانی را به دنیا می آورند که دارای عوارض زیر می باشد :
آبله مرغان در کودکان سبب قرمزی و خارشی پوست در شکم، پشت، پوست سر، دهان، بینی، گوش ها و اندام های تناسلی می شود.
جوش های آبله مرغان ابتدا به صورت جوش و یا نیش حشرات هستند سپس درون جدار نازک تاول ها، مایع پرشده، گاهی دیواره تاول ها شکسته و ترک زخم باز می شود.
تاول های آبله مرغان کم تر از یک چهارم اینچ عرض دارند و متمایل به قرمز می باشند.
در کودکانی که دچار ناراحتی های پوستی مانند اگزما هستند، جوشها امکان دارد گسترده تر و شدید تر باشد.
قبل از پدید آمدن جوش های آبله مرغان، برخی از کودکان دچار تب در حدود( 37.7 و 38.8) درجه سانتیگراد، درد شکم، گلو درد، سردرد شده یا احساس ضعف می کنند.
در اغلب مبتلایان به آبله مرغان، مخاط دهان درگیر شده و به صورت گلو درد یا دشواری در بلع و قورت دادن غذا خود را نشان می دهد. این موضوع به کاهش اشتها در کودک منجر میشود.
خردسالان تاول های کمتری نسبت به بچه های بزرگ تر و بزرگسالان می زنند و آبله مرغان در نوزادان، نوجوانان و بزرگسالانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند میتواند شدیدتر باشد. ضایعات تاولی در اندام های تحتانی و قسمت انتهای دست ها و پاها کمتر دیده می شود.
بعضی از کودکان امکان دارد به عفونت های شدیدتر باکتریایی که پوست، ریه، مفصل ها استخوان ها و مغز را درگیر کند، دچار شوند. از هر هزار کودک مبتلا به آبله مرغان کمتر از یک نفر می امکان دارد به التهاب بافت مغز و اختلال در راه رفتن مبتلا شود.
پزشکان تزریق واکسن آبله مرغان را به افراد توصیه می کنند و معتقدند که خطرات مرتبط با آن بسیار کم تر از خطرات مرتبط با این بیماری است.
برخی افرادی که واکسن تزریق می کنند تب با درجه پایین یا خارش خفیفی را تجربه می کنند، شایع ترین عوارض جانبی قرمزی، تورم و یا درد در محل واکسیناسیون است. عوارض جانبی بسیار نادر دیگری عبارتند از:
کودکان زیر 13 سال باید یک بار در حدود 12-15 ماهگی و یک بار بین 4-6 سالگی واکسینه شوند.
افراد بالای 13 سال که مبتلا به آبله مرغان نشده اند باید دو بار به فاصله 4-8 هفته واکسینه شوند.
اگر واکسن نزده و در معرض ویروس قرار دارید واکسینه شدن تا 72 ساعت بعد از مواجهه با ویروس می تواند موثر باشد.
