شعر در مورد کربلا

دویدم و دویدم

دويدم و دويدم ......به كربلا رسيدم

كنار نهر آبي ...لب هاي تشنه ديدم

يه باغبون خسته ....بايك دل شكسته

كنار باغ تشنه .....زانو زده نشسته

كوچولوي شش ماهه ...كه پاك و بي گناهه

اگه طاقت بياره.....عموجونش تو راهه

آهاي آهاي ستاره...يه دختر سه ساله

خواب باباش و ديده...اشك مي ريزه مي ناله

امام مظلوم من !....كاشكي كنارت بودم

وقتي تو تنها بودي ..رفيق و يارت بودم

ديشب من كه خوابيدم   

ديشب كه  من خوابيدم    خواب حسين وديدم

خواب امام سوم              نوراني بود و زيبا

آن مردخوب خدا             مهربون و توانا

سرور كربلا بود              بهش گفتم: حسين جان

توخوب و مهربوني         تو نور چشم مائي توهديه خدايي

دويدم و دويدم

 دويدم و دويدم به كربلا رسيدم

كنار نهر آبي يه مشك خالي ديدم

مشك و دادم به چشمه

چشمه به من  لاله داد ، لاله پر ناله داد

لاله به رنگ خونه

تو گوش من مي خونه

حسين جان حسين جان

حسين فرزند زهرا

وقتي رسيد كربلا

 گفت  : اگه من بميرم

ننگ و نمي پذيرم