شعر محلی جنوب کرمان

 بالی که و رو

                                 خدنگیش زِ دلُم زالی کِ وُ رو

                                                                طَرَف بَی مُو بَد احوالی کِ وُ رو

                             مو نافَهمُم کِ چِم گُ اَی مُو رنجی

                                                               اَگٌفتِت اَی کَفَس بالی کِ وُ رو

                             زدی کِمریتی اَ رَو پُله وُون دل

                                                           نَمِشتی عِشک وُ ، پامالی کِ وُ رو

                         مُو حاکم کوتُ آ ، خَی حُکم بَعدی

                                                           به کَولِ شَهریُن حالی کِ وُ رو  ( محمد بخشی)