مجله اشپيگل، چاپ آلمان:
«نفتكشهاي كويت هر روز با ترس و وحشت بيشتري از خليج فارس و از كنار مراكز نگهباني ايرانيان عبور مي‌كنند. نيروهاي كويتي به همه چيز مشكوك هستند، به طوري كه حتي به ماهيگيران هم از ترس همكاري با ايران اجازة ماهيگيري نمي‌دهند و تور آنها را دقيقاً كنترل مي‌كنند.»
راديو آمريكا:
«پرزيدنت ريگان به اتفاق جرج بوش، معاون رئيس جمهور، جرج شولتز، وزير امور خارجه، فرانك كارلوچي، وزير دفاع و درياسالار ويليام گراف، رئيس ستاد مشترك طي جلسه‌اي راه مقابله با ايران را مورد بررسي قرار داده‌اند.»
روزنامة الثوره، چاپ سوريه نيز آمريكا را متهم مي‌كند كه براي گسترش بيشتر سلطه‌طلبي خود در خليج فارس به زور متوسل مي‌شود. با شركت مستقيم در جنگ ايران و عراق مي‌خواهد كشورهاي خليج‌فارس را خسته كند تا اين منطقه را به يك پايگاه نظامي عظيم مبدل سازد.
روزنامة «الاتحاد»، چاپ ابوظبي، آمريكا را متهم مي‌كند كه نيروهاي دريايي خود را به خليج فارس اعزام داشته تا جنگ را در منطقه تشديد كند و به ديگر مناطق بكشاند و اين درحالي است كه اين كشور تنها به فكر حفظ منافع خود است.
تلويزيون اسپانيا ضدحمله ايران را عليه آمريكا در خليج فارس، نشان‌دهندة تهّور و بي‌باكي دريانوردان ايراني مي‌نامد و مي‌گويد:
«آمريكا به دليل برتري نظامي خود فكر نمي‌كرد به خاطر حملاتش به دو سكوي نفتي ايران، ضدحمله‌اي از سوي ايران صورت گيرد.»
روزنامه راگنس نيهتر چاپ سوئد در گزارشي تحت عنوان «نبرد در خليج فارس» مي‌نويسد:
«حملات ضربتي از انوع اخير عليه سكوهاي نفتي ايران، روش جديد دولت ريگان براي رهايي از كشته شدن سربازان آمريكايي و خلاصي از پاسخ به سؤالات متعدد در ارتباط با اين اقدامات است. اگرچه آمريكاييها جنگ را تمام شده و مقطعي مي‌خوانند، ولي اين حوادث ممكن است از كنترل خارج شوند و به همين دليل نگراني بسيار زيادي وجود دارد.»
روزنامه‌هاي يونان نيز با اشاره به جنگ خليج فارس، موضع دولت يونان را در محكوميت آمريكا به خاطر تجاوزات آشكار عليه ايران منعكس مي‌كنند.
روزنامه پرودا، ارگان حزب كمونيست شوروي در آخرين شمارة خود به تفسير خبرهاي مربوط به حملة كشتيهاي نيروي دريايي آمريكا به سكوهاي نفتي ايران در خليج فارس مي‌پردازد. «ياول دمچنكو» نويسندة اين تفسير ضمن بررسي علل چنين اقدامي از سوي آمريكا مي‌نويسد:
«نيروي دريايي آمريكا در خليج فارس براي توجيه ادامه حضور در منطقه چنگ و دندان نشان مي‌دهد. در اينجا موضوع يك استراتژي بزرگ، يعني حفظ نفوذ غرب بر اين منطقة نفت‌خيز مطرح است و به هيچ‌وجه علاقه به پايان گرفتن جنگ ايران و عراق و يا تضمين كشتيراني در خليج فارس در كار نيست. اين حملات آمريكا به هر نحوي كه توجيه و توصيف شوند، جز ويژگي راهزنانه، ويژيگي ديگري نخواهند د اشت و حملات آمريكا به سكوهاي استخراج نفت ايران را جز اين نمي‌توان ناميد.»
روزن امه اينديپندنت در سرمقاله خود در مورد درگيري آمريكا در خليج فارس مي‌نويسد:
«آنچه كه آشكار مي‌نمايد، نبود سياستي روشن و مشخص از سوي آمريكا در خليج فارس است.»
روزنامة ملي گازته چاپ استانبول:
«آمريكا خوب مي‌داند كه در صورت وارد شدن در يك جنگ تمام عيار با ايران در منطقة خليج فارس، بايد شكست بسيار تلخي را متحمل شود و به همين دليل از يك درگيري تمام عيار با ايران مي‌گريزد. كساني كه از تفكر امام خميني و اسلام ايران در هراس به سر مي‌برند، منتظر پيروزي نظامي آمريكا بر جمهوري اسلامي و شكست نظام اسلامي هستند.»
روزنامة آبزرور چاپ انگليس:
«راه براي شروع تلاشهاي سازنده جهت پايان دادن جنگ عراق عليه ايران باز شده است و غرب بايد حقوق ايران را براي دريافت غرامت و اجراي عدالت به خاطر قرباني شدن در تهاجم اوليه عراق به رسميت بشناسد. غرب بايد سياستهاي قابل قبولي در قبال جنگ اتخاذ كند، اما نه انگليس و نه آمريكا تاكنون حاضر به اتخاذ چنين سياستهايي نبوده‌اند.»
خبرگزاري فرانسه:
«آمريكا روز جمعه نيت خود را افشا ساخت و اعلام كرد كه قصد دارد ژاندارم خليج فارس شود. دولت اين كشور قصد دارد حمايت نيروي دريايي خود را تحت شرايطي شامل كشتيهاي تجاري غيرآمريكايي نيز بكند. ايران چند ساعت پس از اعلام اين حمايت آمريكا، يك نفتكش عربستان سعودي را كه با پرچم ليبريا در تنگه هرمز تردد مي‌كرد، مورد حمله قرار داد و با اين كار به آمريكا كه مي‌خواست خود را به عنوان حامي بزرگ جلوه دهد، دهان كجي جسورانه‌اي كرد.»