از آنجا كه اين شناور در حالت جنگي قرار داشت و تمام دريچه‌هاي ورودي آب بسته بود، موتورخانة آن پر از آب شده و كشتي دچار آتش‌سوزي مي‌شود كه با انتقال آن به ساحل، از غرق شدن آن جلوگيري به عمل ميآيد. در اثر اين حادثه پنج نفر از خدمة ناوچه مجروح مي‌شوند.
سخنگوي ستاد تبليغات جنگ در پي اين واقعه اعلام ميكند:
«در صورتي كه آمريكا دست به تجاوز جديد عليه ايران بزند، جمهوري اسلامي ايران با شدت تمام با آن برخورد خواهد كرد و شرارت آمريكا را قطعاً بدون پاسخ نخواهد گذاشت... اين حوادث، نتيجه طبيعي حضور تجاوزكارانة آمريكا در خليج فارس است. از جمله عوامل اصلي ناامني در خليج فارس، حضور غيرقانوني نظاميان آمريكايي در اين منطقه است... از اوايل خردادماه سال 1366 كه آمريكا نظاميان خود را به بهانة حمايت از امنيت كشتيراني در آبهاي بين‌المللي خليج فارس گسيل داشت، ما شاهد افزايش ناامني در اين منطقه بوده و هستيم و اين امر دقيقاً مويّد نظرات جمهوري اسلامي ايران است كه حفظ امنيت خليج فارس، تنها بايد توسط كشورهاي منطقه صورت گيرد. حضور تجاوزكارانه و غيرقانوني ديگر كشورها تنها به پيچيده‌تر شدن اوضاع در اين منطقه منجر خواهد شد.»
روز 28 فروردين ماه ناوچه قهرمان جوشن، بندر بوشهر را به قصد دريا و حراست از مرزهاي آبي جمهوري اسلامي و صيانت از آبهاي خليج فارس ترك ميكند.
صبح روز 29 فروردين، پنتاگون تصميم مي‌گيرد برنامة از قبل تعيين شدة خود را به اجرا بگذارد. ساعت هشت و نيم صبح به نيروهاي وزارت نفت دستور تخلية سكوهاي نفتي سلمان، نصر و مبارك داده مي‌شود تا در مقابل تجاوز دشمن، مقابله صورت گيرد. آمريكاييها با مقاومت و عكس‌العمل يگانهاي دريايي ايران عقب مي‌نشينند و اين بار با 3 رزمناو، 8 فروند هواپيما و پشتيباني قوي كشتيهاي جنگي حمله كرده و سكوي سلمان را اشغال مي‌كنند. متجاوزين آمريكايي پس از آن، سكو را با كار گذاشتن مواد منفجره و شليكهاي بي‌امان توپ و موشك به آتش مي‌كشند. به دنبال آن، سكوهاي نفتي نصر و مبارك نيز هدف قرار مي‌گيرند. كشتيهاي مريل، مك‌كورميك و ترنتون در حمله به سكوي سلمان و كشتيهاي سيمپسون، باگلي و وين رايت در حمله به سكوي نصر شركت مي‌كنند.
از طرف فرماندهي منطقه يكم بندرعباس به ناوچة جوشن مأموريت داده مي‌شود تا خود را به سكوهاي نفتي برساند. حوالي ساعت 30/12 دقيقه چند فروند هلي‌كوپتر روي رادار ناوچه ظاهر مي‌شوند و بلافاصله سيستمهاي دفاعي و تهاجمي اين شناور به حالت آماده‌باش در ميآيد. فرماندة ناوگان آمريكا با ناو سروان عباس ملك فرمانده ناوچة جوشن تماس مي‌گيرد و با بي‌سيم مي‌گويد كه نيروهاي ناوچة جوشن هرچه سريعتر كشتي را ترك كنند و از محل دور شوند. در همين لحظات، چند فروند هلي‌كوپتر آمريكايي با ناوچه نزديك مي‌شوند كه با اخطار فرماندة ناوچه، هلي‌كوپترها دچار ترديد مي‌شوند و فرماندة ناوگان آمريكا اعلام ميكند چنانچه به گفته او ترتيب اثر داده نشود، ناوچه ايراني هدف قرار خواهد گرفت. فرمانده ناوچة جوشن در پاسخ رجزخوانيهاي آمريكاييها با قاطعيت تمام اعلام ميكند كه هرگونه حركت تجاوزكارانة آنها با پاسخ كوبنده روبرو خواهد شد. هلي‌كوپترها و هواپيماهاي آمريكا ناوچة جوشن را در محاصرة خود مي‌گيرند. نخستن موشك از طرف رزمناو آمريكا شليك مي‌شود. ناو حماسهآفرين جوشن از دو جبهة هوا و دريا با آتش گسترده مورد حمله واقع مي‌شود. ناو حماسهآفرين جوشن از دو جبهة هوا و دريا با آتش گسترده مورد حمله واقع مي‌شود. ناوچه جوشن در ميان تهاجمات گستردة آمريكا يك فروند هلي‌كوپتر دشمن را هدف قرار داده، منفجر ميكند. با اقدامات الكترونيكي، اولين موشك هاريون شليك شده به طرف جوشن در 200 متري به آب برخورد ميكند و دريادلان جان بركف اسلام با شجاعت بي‌نظير و باور نكردني اراده آهنين خود را براي دفاع از آبهاي گرم خليج فارس و آرمان انقلاب اسلامي ايران به نمايش مي‌گذارند.
دومين موشك شليك شده از سوي آمريكاييها، به موتورخانة ناوچة جوشن اصابت ميكند كه فرمانده و جانشين او هردو مجروح مي‌شوند. سومين موشك اتاق عمليات را مورد هدف قرار مي‌دهد و موج انفجار آن فرماندة ناوچه و تعداد ديگري از پرسنل را به داخل آب پرتاب ميكند. چهارمين موشك به پاشنه و قسمت توپخانه، كه پرسنل آن با شجاعت بي‌نظير همچنان مشغول آتشباري و دفاع هستند مي‌خورد و پنجمين موشك در وسط ناو فرود ميآيد. پس از 45 دقيقه از شروع درگيري، 3 رزمناو آمريكا در حالي كه از سوي تعدادي از هواپيماهاي شكاري حمايت مي‌شوند، 300 گلوله توپ به سوي ناوچة جوشن كه هدف 5 موشك قرار گرفته بود، شليك و آن را غرق مي‌كنند. مقاومت اين ناو با 11 شهيد و 33 مجروح، برگ زرين ديگري به پروندة حماسه‌هاي نيروي دريايي ارتش مي‌افزايد و خاطرة ناوچة حماسهآفرين پيكان را براي هميشه زنده ميكند. آمريكا پس از به آتش كشيدن سكوي سلمان به طرف سكوهاي ديگري در حوالي جنوبي خليج فارس حركت ميكند. ناوشكن سهند و سبلان از پايگاه دريايي بندرعباس به مأموريت اعزام مي‌شوند. تعدادي از نيروهاي اين دو ناوشكن كه در حال مرخصي بودند، پس از آگاهي از جنگ‌افروزيهاي آمريكا در خليج فارس، مرخصي خو را لغو و به محل مأموريت عزيمت مي‌كنند. نخستين درگيري ميان اين دو ناوشكن و نيروي هوايي آمريكا در حوالي تنگة هرمز در مي‌گيرد و طرفين به شدت همديگر را زير آتش مي‌گيرند. ناوشكنهاي ايراني چندين ساعت با قدرت و قاطعيت در مقابل هواپيماها و ناوهاي آمريكا كه از مسافت بسيار دور شليك مي‌‌كردند، پايداري مي‌كنند، به طوري كه هواپيماها از روي استيصال متوسل به بمبهاي ليزري مي‌شوند. ناوشكنهاي سهند و سبلان به سمت ناوهاي آمريكا پيشروي مي‌كنند كه اين امر وحشت آمريكاييها را فراهم ميكند. رونالد ريگان دستور حملة مجدد را صادر ميكند و از فاصله 120 كيلومتري، موشكهاي ليزري هاريون به سوي ناوگان ايران شليك مي‌شوند. ناوشكن سبلان با اصابت بمبهاي ليزري شيلك شده از هواپيما، دچار سانحه مي‌شود، اما ناوشكن با هوشياري فرماندة ناو و فداكاري و ايثار ديگر نيروهاي ناو از برد موشكهاي هاريون خارج مي شود. در اين ميان، ناوشكن سهند هدف سه موشك از سوي دشمن قرار مي‌گيرد كه تعدادي از نيروهاي آن شهيد و مجروح مي‌شوند و بقيه خود را به آب مي‌زنند. جنگنده‌هاي آمريكا افراد مستقر در قايقهاي نجات را به گلوله و موشك مي‌بندند كه تعداد ديگري از رزمندگان اسلام به شهادت مي‌رسند. شهامت و پايمردي نيروهاي اين دو ناوشكن موجب مي‌شود كه دشمن منطقه را ترك و فقط از راه دور اقدام به پرتاب موشكهاي ليزري كند. در حالي كه نيروي دريايي آمريكا با بهره‌گيري از تجهيزات مدرن خود و اقدامات تاكتيكي تلاش ميكند كه جنگ را خاتمه يافته تلقي كند، قايقهاي توپدار ايراني طي يك عمليات تلافي‌جويانه سكوهاي نفتي تحت اجارة آمريكا با بهره‌گيري از تجهيزات توپدار ايراني طي يك عمليات تلافي‌جويانه سكوهاي نفتي تحت اجارة آمريكا و يك ناو لجستيكي آنها را به آتش مي‌كشند.
واحد اطلاعات كشتيراني لويدز لندن اعلام ميكند:
«يك قايق موتوري آمريكا در نزديكي ترمينان نفتي مبارك در خليج فارس، مورد حمله قرار گرفت. اين قايل 283 تني كه «ويلتي‌ياند» نام داشت و با پرچم آمريكا حركت مي‌كرد، ساعاتي پس از تجاوز نيروهاي آمريكايي به سكوي نفتي ايران در نزديكي ترمينال مبارك هدف قرار گرفت. نفتكش انگليسي يورگ مارين نيز همزمان با حمله به قايق آمريكا در نزديكي ترمينال مبارك هدف قرار گرفت و اين تانكر 744/12/1 تني دچار آتش‌سوزي شد و نفت آن به دريا نشت كرد.»
دولتمردان آمريكايي كه از قاطعيت ايران به ستوه آمده‌اند، طرحي را پيشنهاد و تلاش مي‌كنند با تصويب اين طرح حضور خود را در خليج فارس گسترش و كشتيهاي ديگر كشورها را مورد حمايت قرار دهند. رژيم عراق نيز همچنان به حملاتش به نفتكشها در خليج فارس ادامه مي‌دهد و هيچ واكنشي از سوي آمريكا نسبت به اين تعرضات عراق صورت نمي‌گيرد.
نيروي دريايي ايران به رغم آتش‌افروزيها و تشنج‌آفريني‌هاي آمريكا در خليج فارس اقدام به گشت‌زني ميكند و تمام كشتيهاي مشكوك به حمل سلاح براي عراق را مورد بازرسي قرار مي‌دهد.