آیه های نور (سوره فجر)

سورة الفجر (۰)
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

وَالْفَجْرِ (۱) وَلَيَالٍ عَشْرٍ (۲) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (٤) هَلْ فِي ذلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (۵) أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (۶) إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (۷) الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلاَدِ (۸) وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (۹) وَفِرْعَوْنَ ذِي الآوْتَادِ (۱۰) الَّذِينَ طغَوْا فِي الْبِلاَدِ (۱۱) فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (۱۲) فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (۱۳) إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (۱٤) فَأَمَّا الإنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاَهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (۱۵) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاَهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (۱۶) كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (۱۷) وَلاَ تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ (۱۸) وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلاً لَمّاً (۱۹) وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبّاً جَمّاً (۲۰) كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الآرْضُ دَكّاً دَكّاً (۲۱) وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفّاً صَفّاً (۲۲) وَجِي‏ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الإنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى (۲۳) يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (۲٤) فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (۲۵) وَلاَ يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (۲۶) يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (۲۷) ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً (۲۸) فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (۲۹) وَادْخُلِي جَنَّتِي (۳۰)

به نام خداوند بخشنده‌ي مهربان‏
1. سوگند به سپيده‏دم‏،
2. و به شبهاي دهگانه‏،
3. و به جفت و تاق‏،
4. و به شب‏، وقتي سپري شود.
5. آيا در اين‏، براي خردمند [نياز به‏] سوگندي [ديگر] است‏؟
6. مگر ندانسته‏اي كه پروردگارت با عاد چه كرد؟
7. صاحب [بناهايي چون] تيرك هاي بلند،
8. كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
9. و با ثمود، همانان كه در درّه‏، تخته‏سنگها را مي‏بريدند؟
10. و با فرعون‏، صاحب خرگاه‏ها [و بناهاي بلند]؟
11. همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند،
12. و در آنها بسيار تبهكاري كردند.
13. [تا آنكه‏] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت‏،
14. زيرا پروردگار تو سخت در كمين است‏.
15. اما انسان‏، هنگامي كه پروردگارش وي را مي‏آزمايد، و عزيزش مي‏دارد و نعمت فراوان به او مي‏دهد، مي‏گويد: «پروردگارم مرا گرامي داشته است‏.»
16. و اما چون وي را مي‏آزمايد و روزي‏اش را بر او تنگ مي‏گرداند، مي‏گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است‏.»
17. ولي نه‏، بلكه يتيم را نمي‏نوازيد؛
18. و بر خوراك ‏[دادن‏] بينوا همديگر را بر نمي‏انگيزيد؛
19. و ميراث [ضعيفان‏] را چپاولگرانه مي‏خوريد؛
20. و مال را دوست داريد، دوست داشتني بسيار.
21. نه چنان است‏، آنگاه كه زمين‏، سخت در هم كوبيده شود،
22. و [فرمان‏] پروردگارت و فرشته ‏[ها] صف‏درصف آيند،
23. و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است كه انسان پند گيرد؛ و[لي‏] كجا او را جاي پندگرفتن باشد؟

In the name of Allah the merciful and the compassionate
1
YUSUFALI: By the break of Day
2
YUSUFALI: By the Nights twice five;
3
YUSUFALI: By the even and odd (contrasted);
4
YUSUFALI: And by the Night when it passeth away;-
5
YUSUFALI: Is there (not) in these an adjuration (or evidence) for those who understand?
6
YUSUFALI: Seest thou not how thy Lord dealt with the 'Ad (people),-
7
YUSUFALI: Of the (city of) Iram, with lofty pillars,
8
YUSUFALI: The like of which were not produced in (all) the land?
9
YUSUFALI: And with the Thamud (people), who cut out (huge) rocks in the valley?-
10
YUSUFALI: And with Pharaoh, lord of stakes?
11
YUSUFALI: (All) these transgressed beyond bounds in the lands,
12
YUSUFALI: And heaped therein mischief (on mischief).
13
YUSUFALI: Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:
14
YUSUFALI: For thy Lord is (as a Guardian) on a watch-tower.
15
YUSUFALI: Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then saith he, (puffed up), "My Lord hath honoured me."
16
YUSUFALI: But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he (in despair), "My Lord hath humiliated me!"
17
YUSUFALI: Nay, nay! but ye honour not the orphans!
18
YUSUFALI: Nor do ye encourage one another to feed the poor!-
19
YUSUFALI: And ye devour inheritance - all with greed,
20
YUSUFALI: And ye love wealth with inordinate love!
21
YUSUFALI: Nay! When the earth is pounded to powder,
22
YUSUFALI: And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,
23
YUSUFALI: And Hell, that Day, is brought (face to face),- on that Day will man remember, but how will that remembrance profit him?