امامزاده خضر بناهای شاخص دوره سلجوقیان است که بر روی تپه خضر قرار دارد. تپه خضر از گذشته های دور به ویژه از دوره سلجوقیان به خاطر داشتن زیارتگاه و بقعه خضر، مورد احترام بوده است .امامزاده خضر در روستای خضر که در شمال شرقی همدان بر فراز تپه‌ای واقع شده است. نام تپه و روستا از نام امامزاده مدفون در بنا گرفته شده است.
بنا از طرحی مربع شكل به ابعاد ۴۵۰ سانتی‌متر در هر ضلع و یك سقف گنبدی بر بالای آن تشكیل شده است. از نظر ظاهر شبیه گنبد علویانه اما تزئینات به کار رفته در گنبد را ندارد. آنچه بیش از همه در این بنا به چشم می‌خورد تزئینات خطی زیبا و نفیسی است كه بر حاشیه چهار طرف جبهه داخلی آن اضافه شده است.
كتیبه‌ها به خطوط كوفی و ثلث نوشته شده‌اند و محراب بنا نیز دارای كتیبهای است خدر به خط ثلث كه مشتمل است بر آیه «اقبل علی صلاتك و لانكن منك غافلین» در قسمت بالا و حاشیه اطراف محراب به خط كوفی سوره «فاتحه‌الكتاب تا غیر الالم» و دو بیتی زیر :
به صحرا بنگرم صحرا تـه وینــــم بـه دریا بنگرم دریا ته وینــم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت نشان از قامت رعنا ته وینم
علاوه بر این نوشته‌ها در قسمت حاشیه بالای دیوار، از گوشه سمت راست به سوی محراب نیز، كتیبهای شامل اشعار فردوسی به خط ثلث برجسته، گچبری شده است.
امامزاده خضر همدان
در جبهه خارجی بنا آثاری از كتیبهای به خط ثلث گچبری شده دیده می‌شود. در سال ۱۳۶۹ برای تعیین حریم بقعه در تپه‌ای كه بنای امامزاده بر آن احداث شده، گمانه‌هایی زده شده است .
بر اساس مطالبی که در زیارتنامه موجود در بقعه آمده، این بارگاه متعلق به شخصی به نام سید مجدالدین علوی؛ یکی از آخرین علاءالدوله‌های همدان می‌باشد که پس از دستگیری به دست عمال خوارزمشاهیان کشته شده و پیکرش در گنبد سبز (یکی از نیایشگاه‌ها و خانقاه‌های علوی) به خاک سپرده می‌شود.
خاندان علاءالدوله همدان از سادات علوی می‌باشند و مجدالدین به فاصله ۹ پشت به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد و اتلاق نام «امامزاده» به این آرامگاه مبتنی بر همین انتساب است. اما دلیل نامگذاری این امامزاده به امامزاده خضر این است که گفته شده حضرت خضر(ع) در این مکان دیده شده است.
تپه خضر، گورستان مردم روستاست و به ثبت تاریخی نیز رسیده است.