لذت تجربه غذا‌های محلی بوشهر در ایام قرنطینه
چهارشنبه 20 فروردین 1399 9:13 AM
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر شهر و استانی برای خودش نشانه‌هایی دارد که به نحوی شناسنامه آن شهر محسوب می‌شوند، از صنایع دستی گرفته تا مکان‌های گردشگری و غذا‌های محلی که همه نمادی از یک شهر و استان محسوب می‌شوند.
استان‌های جنوبی کشور و به خصوص بوشهر، فرهنگ غذایی بسیار ویژه‌ای دارند که روحیه گرم و مهمان نواز مردم جنوبی را به خوبی نمایان می‌کند.
غذا‌های بوشهری طعم و مزه‌ای جادویی دارند که با یک بار چشیدن، عاشق آن می‌شوید، از قلیه ماهی و قلیه میگو و قیمه بوشهری گرفته تا شکر پلو و رنگینک و دمی لخ لاخ، حالا در این روز‌ها که فرصت بیشتری برای بودن در کنار اعضای خانواده فراهم شده و امکان سفر کردن هم وجود ندارد، می‌توانید با آشنا شدن و طبخ غذا‌های محلی استان‌ها که برخی از آن‌ها در فهرست آثار ملی کشور هم به ثبت رسیده اند علاوه بر سرگرمی خودتان و ایجاد تجربه‌های جدید برای خانواده، به احیای دوباره آن‌ها کمک کنید.
قیمه و شکر پلو بوشهری
یکی از این غذا‌ها قیمه و شکر پلو بوشهری است، مهارت طبخ این غذا در تاریخ ۴ تیرماه سال ۹۸ با شماره ۱۹۰۴ در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده و جزو غذا‌های سالم، طبیعی و بدون مواد نگهدارنده شیمیایی محسوب می‌شود.
تهیه قیمه و شکرپلو بوشهر نسبتاً وقت گیر بوده و غذایی مجلسی است که برای مهمانی‌ها تدارک دیده می‌شود، روش پخت این غذا به زمان‌های قدیم بر می‌گردد و طبخ آن حفظ فرهنگ گذشتگان است.
مواد لازم و روش طبخ
برای تهیه این غذا به نیم کیلو گوشت، نیم کیلو سیب زمینی، نیم کیلو نخود یا نخود و لپه خورد شده، ادویه جات و پیاز، چهار پیمانه برنج، دو پیمانه شکر و یک استکان گلاب نیاز دارید.
در ابتدا گوشت، نخود و سیب زمینی را به همراه یک پیاز و مقداری دارچین می‌پزید، وقتی مواد خوب پخته شد آن‌ها خوب می‌کوبید و کنار می‌گذارید، در ظرف دیگری پیاز سرخ شده را با مقداری رب، زردچوبه و ادویه سرخ میکنید، مواد سرخ شده را روی پیازداغ می‌ریزید و بعد گلاب و زعفران را به آن اضافه میکنید و حدود ۲۰ دقیقه روی شعله می‌گذارید تا جا بیفتد.
در این مدت باید نصف برنج را به صورت چلو سفید و نصف دیگر را به صورت شکر پلو درست کنید، برای تهیه شکرپلو برنج را آبکش کرده و در قابلمه می‌ریزید و با شکر مخلوط میکنید، سپس یک استکان گلاب روی آن می‌ریزید و زمان می‌دهید تا دم بکشد، رنگ شکرپلو شود برای همین باید به آب برنج زعفران یا زردچوبه اضافه کنید.
استقبال مردم از این غذا در بوشهر باعث رونق اقتصادی، رشد نقدینگی و ایجاد اشتغال شده است، تهیه این غذا به عنوان غذای نذری در ایام محرم و صفر بسیار رواج دارد.
غذای بومی محلی مُی شور
پخت ماهی شور از غذا‌های سنتی این منطقه است که بیشتر در سواحل پخته می‌شود، این غذای ساده که در پخت آن از روغن استفاده نمی‌شود درتاریخ ۴ تیرماه سال ۹۸ با شماره ۱۸۹۸ به ثبت ملی رسیده است.
در زمان‌های قدیم که تکنولوژی، یخچال و فریزر نبوده، راه‌هایی برای نگهداری مواد غذایی وجود داشته که یکی از آن‌ها این بوده که یا ماهی را خشک می‌کردند و یا در نمک می‌خواباندند، به همین دلیل به آن ماهی (مُی)، نمک (شور) گفته می‌شود.
در نمک خواباندن ماهی روشی مانند کنسروسازی است که اگر وسایل منجمد کردن ماهی را نداریم می‌توانیم آن را در نمک بخوابانیم، این روش به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است چرا که ارزان بوده و مواد شیمیایی نگهدارنده نیز در آن به کار نرفته است.
مواد لازم و روش طبخ
برای تهیه ماهی شور محلی به نیم کیلو ماهی نمک سود شده، ۳ عدد گوجه و بادمجان متوسط، ۵ عدد پیاز متوسط، ۳ تا فلفل سبز کوچک، یک لیوان سرکه و زرد چوبه و فلفل قرمز به مقدار لازم نیاز دارید.
برای تهیه این غذا ابتدا باید ۶ لیوان آب را در قابلمه ریخته و مقداری زردچوبه به آن اضافه کنید، پیاز‌ها را بدون نصف کردن در حالیکه سر آن را دو برش زده ایم در آب بیندازید و روی حرارت قرار دهید.
پیاز‌ها که نیم پز شدند بقیه مواد یعنی گوجه‌ها و بادمجان‌ها را هم به همین ترتیب اضافه میکنید، مواد را برای نیم ساعت می‌پزید و خوب که نرم شدند شعله را خاموش کرده و سرکه را اضافه میکنید، چون پیاز نسبت به سایر مواد سفت‌تر است به همین علت آن را زودتر می‌پزیم.
این ماهی به دلیل اینکه شور است و در نمک خوابانده شده باید حدود پنج تا شش ساعت در آب بماند و مرتب آب آن را عوض کنید تا شوری آن گرفته شود، بعد از اینکه غذا پخته شد مواد را در دیسی چیده و آب آن را در ظرفی کاسه مانند ریخته و با نان و پیاز و سبزی نوش جان میکنید.
این نوع غذا خیلی قدیمی است و مناطقی که کنار ساحل واقع اند این نوع ماهی را در ظروف سفالی و کوزه‌های کوچک می‌خوابانند، تهیه ماهی شور نشان دهنده فرهنگ ساحل نشینان برای استفاده از انواع ماهی هاست.
نان محلی گرده
مهارت پخت این نان که جزو نان‌های محلی استان بوشهر است و بیشتر زمستان‌ها در تنور گِلی طبخ می‌شود، ۴ تیرماه سال ۹۸ با شماره ۱۹۰۲ در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است.
این نان با آرد گندم، آب، خرما و کنجد پخته می‌شود و به دلیل ترکیباتی که دارد هم تنها و هم به همراه غذا‌های ساده مثل نیمرو، شیر و پنیر خورده می‌شود.
باتوجه به فراوانی انواع نان و به کار رفتن برخی مواد شیمیایی در تهیه آن‌ها که برای سلامتی هم مضر است، نان گرده یک غذای سالم و سنتی محسوب می‌شود، این نان در کشور‌های حاشیه حوزه خلیج فارس به عنوان یک میراث غنی دستی شناخته شده و از مهم‌ترین محصولات برای ایام ماه مبارک رمضان است.
مواد لازم و روش طبخ
برای تهیه این نان خوشمزه به خرما، آرد، مایع خمیر، کنجد، روغن نیاز دارید، ابتدا خرما‌ها را خیس کرده و خوب چنگ می‌زنید تا به حالت شیره مانند در بیاید، بعد آنرا صاف کرده و در ظرفی که می‌خواهید در آن خمیر درست کنید، می‌ریزید.
مایع خمیر را به آب خرما اضافه کرده و کم کم آرد را به آن اضافه میکنید به طوری که خمیر کاملاً صاف و یک دست شده و به دست نچسبد، اگر هوا سرد باشد حتماً باید خمیر را در جای گرم بگذارید تا عمل بیاید اگر هم هوا گرم باشد می‌توانید در آشپزخانه روی کابینت یا گوشه‌ای بگذارید و روی آن را با یک پارچه ضخیم بپوشانید و به مدت یک ساعت صبر کنید تا خمیر آماده شود.
خمیر را به میزان ۲۰۰ گرم گلوله (چونه) میکنید، حتماً باید وزن خمیر زیاد باشد چرا که اگر سبک باشد، ممکن است نان گرده شما خشک شود، وقتی کل خمیر را به گلوله‌های ۲۰۰ گرمی تبدیل کردید با یک سفره روی آن را می‌پوشانید تا خشک نشود، بعد شروع به پهن کردن گرده‌ها روی یه تخته صاف یا هر سطح صافی که گرده روی اون درست پهن شود می‌گذارید.
برای پهن کردن خمیر اول دست خود را با آب خیس کنید و روی خمیر بکشید، بعد از اینکه مقداری روی خمیر پهن شد کنجد را به میزان دلخواه روی آن بریزید، مرحله پهن کردن خمیر که به اتمام رسید شروع به خال زدن گرده میکنید، به اینصورت که با یک هسته خرما روی گرده نقش و نگاری می‌اندازید.
بعد آن را روی دیواره تنور به مدت یک یا دو دقیقه می‌پزید، در شرایط فعلی می‌توانید از فر (دمای ۱۶۰ درجه سانتیگراد و به مدت ۲۰ دقیقه) استفاده کنید. بعد از پخت نان‌ها را با روغن چرب میکنید و در وسط سفره می‌گذارید تا گرده‌ها نرم بماند.
منبع: فارس
