زندگی نامه فریدون کشاورز

( ملیت: ایرانی قرن: ۱۴ )

(تو ۱۲۸۶ ش)، پزشک، استاد دانشگاه، روزنامه نگار و نویسنده. در انزلى به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در رشت و دوره‏ى متوسطه را در دارالفنون به پایان برد. سپس براى تکمیل تحصیلات خود به فرانسه عزیمت نمود و از دانشکده‏ى پزشکى پاریس موفق به اخذ درجه‏ى دکترا، در طب کودکان شد و پس از چندى معاونت بیمارستان اطفال را در پاریس بر عهده گرفت. سپس به ایران آمد و به سمت دانشیارى دانشکده‏ى پزشکى تهران منصوب شد و بعد از پنج سال به استادى دانشکده‏ى پزشکى رسید. وى در دوره‏ى چهاردهم مجلس، از طرف مردم بندر انزلى، نماینده مجلس و عضو فراکسیون حزب توده بود. در ۱۳۲۴ ش براى شرکت در جشن بیست ساله‏ى تأسیس دانشگاه آسیاى میانه به تاشکند مسافرت کرد. وى مدیر روزنامه‏ى «رزم» بود و همچنین در ۱۳۲۵ ش به وزارت فرهنگ منصوب شد. از آثارش: «آداب پرورش کودکان»؛ «دانستنیهاى کودکان»، راهنماى پدران و مادران براى تربیت اخلاقى کودکان.[۱] در ۱۲۸۶ ش در گیلان تولد یافت. پدرش وکیل‏التجار گیلانى حرفه‏ى تجارت داشت و دو دوره هم به وکالت مجلس رسیده بود. کشاورز پس از اخذ دیپلم به اروپا رفت و در رشته‏ى پزشکى در پاریس ادامه تحصیل داد و تخصص خود را در زمینه‏ى کودکان دریافت نمود. پس از مراجعت به ایران به دانشکده پزشکى دعوت شد و مقام دانشیارى گرفت و در چند بیمارستان نیز ریاست بخش اطفال با او بود. وى به علت علاقه‏ى شدید به فن خود و مطالعات زیاد، در تهران فوق‏العاده مورد توجه واقع شد و همه روزه مطب وى پر از بیمار بود. واقعا در علم پزشکى اعجاز مى‏کرد و پزشک دربار هم بود. در نیمه دوم ۱۳۲۰ که حزب توده بنیاد گرفت، دکتر فریدون کشاورز به آن حزب پیوست و یکى از فعالین درجه اول حزب مزبور گردید. امتیاز روزنامه‏اى به نام رزم گرفت که گاهى یومیه و زمانى به صورت هفتگى انتشار مى‏یافت که افکار و عقاید و فعالیت‏هاى حزب توده در آن منعکس مى‏شد. در دوره‏ى چهاردهم از طرف حزب توده کاندیداى نمایندگى مجلس شد و از بندر انزلى به وکالت مجلس رسید. در سال ۱۳۲۵ در کابینه‏ى ائتلافى قوام‏السلطنه به وزارت فرهنگ معرفى گردید و چند ماهى که در رأس آن وزارتخانه قرار داشت، تمام مشاغل وزارتخانه را به افراد حزب توده واگذار نمود. پس از ۱۳۲۷ که حزب توده غیرقانونى اعلام گردید، وى توقیف و به زندان رفت و محکومیت یافت و سرانجام در ۱۳۲۹ از زندان فرار کرد. کشاورز چند سال پس از فرار خود از حزب توده کناره گرفت و حتى در مقام منازعه با آنها درآمد و افشاگرى کرد.

برگرفته از کتاب: اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

منابع زندگینامه: [۱]ادبیات نوین (۲۸۷ -۲۸۶)، الذریعه (۴۴/ ۸)، روز شمار تاریخ (۱۹۳/ ۲ ،۳۰۲ ،۲۸۰ ،۲۷۹ ،۲۷۱/ ۱)، فهرست کتابهاى چاپى فارسى (۱۳۴۷ ،۲۳/ ۱)، کتاب گیلان (۵۹۷/ ۳ ،۶۷۴/ ۱)، من متهم مى‏کنم (مقدمه)، مؤلفین کتب چاپى (۸۳۷ -۸۳۶/ ۴)، وزیران علوم و معارف و فرهنگ (۴۰۲ -۴۰۱).

فعالیتها: • پزشکی • تدریس • روزنامه نگاری • سیاست • نویسندگی