یا مهدی( عج)
جمعه 11 بهمن 1398 1:18 PM
ای مولای من
بس است اين جدايی،
ديگر تاكي اين فراق به طول مي انجامد؟
آقامي دانم من لايق ديدارتان نيستم؛شمارابه خاطر دوستان خوبتان ظهور كنيد.
بعد از هر جمعه كه مي آيد و مي رود،مي گويم:
بازهم اين رفت و تونيامدی.فقط نشسته ام نه تلاشی و نه كوششی.
به ياد اين جمله«انتظار بهانهْ نشستن نيست؛بلكه انگيزه ايستادن است»افتادم وبه
خود گفتم:
واي....
آيابرای امام زمانت كاري كرده ای؟
آيا مثل كوفيانی يا مثل ياران امام حسين(ع)؟
باخود گفتم كوفيان حداقل مقدمات رااول فراهم كردند؛آياتومقدمات را فراهم كرده ای؟
و همهْ پاسخ ها نه و نه ونه بود
چشــم آلوده كجا، ديدهْ دلداركجا؟
دل سرگشته كجا؛وصف رخ يار كجا؟
قصــــهْ عشق كجا،وين سر بيــــــــداركجا؟
مــــردم كوفــــــــــه كجا؛العجــــــــــــل ياركجا؟
لفــظ بي كار(عمــل)كجــــــــا؛منتــــــــظر ياركجـــا؟
