پاسخ به:دیدنی های تهران
سه شنبه 30 مهر 1398 10:09 AM
جاذبههای گردشگری و تاریخی تهران نشان از زندگی اشرافی در این شهر دارد و مشخص است که طبقات بالای اجتماعی بیشتر در این شهر میزیستهاند. کاخها، مراکز خرید، پارکها و مراکز تفریحی متعدد همگی گواه این ادعا است. از زمانی که این شهر پایتخت شد، عمارتهای باشکوه در آن بنا شد و امروزه به عنوان جاذبههای گردشگری همچون نگینی در شهر شلوغ میدرخشند.
تهران آنقدر جاذبههای گردشگری و تاریخی دارد که برای بازدید از تمامی آنها باید حداقل یک هفته زمان صرف کنید. این شهر شلوغ گنجینههای بسیاری در دل خود دارد و با بازدید از آنها میتوانید تجربهی شیرینی از سفر به تهران داشته باشید. در ادامه به معرفی دیگر جاذبههای تهران میپردازیم.
این مجموعه در زمینی به مساحت حدود ۱۱ هکتار، در شمال تهران ساخته شده است. قدمت بناهای مجموعه ی نیاوران به دوران قاجار و پهلوی بازمیگردد. در زمان حکومت قاجار شاهان این سلسله این منطقهی خوش آبوهوا را برای اقامت ییلاقی خود انتخاب کردند و فتحعلی شاه دستور داد تا در این منطقه باغی بسازند. محمد شاه هم بنای سادهای در باغ بنا کرد و پس از آن، ناصرالدین شاه کاخ صاحبقرانیه را ساخت. آخرین بنای ساخته شده در دوران قاجارها در مجموعهی نیاوران، کوشک احمدشاهی است.
زمانی که محمدرضا پهلوی به قدرت رسید، چند بنای کوچک باغ را تخریب و سپس کاخ نیاوران را به سبکی مدرن بنا کرد. این کاخ برای سکونت وی و خانوادهاش ساخته شد. بعد از انقلاب و تسخیر کاخ توسط نیروهای انقلابی، د سال ۱۳۶۰ این بنا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شد و چند سال بعد بازدید از آن برای عموم آزاد شد. امروزه مجموعهی نیاوران شامل کاخ نیاوران، کاخ صاحبقرانیه، کوشک احمدشاهی، گلخانهها و مدرسه اختصاصی پهلوی میشود. کاخ نیاوران در ۶ خرداد سال ۱۳۷۷ با شمارهی ۲۰۲۵ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسید.
موزهی ملی ایران شامل دو ساختمان جدا با نامهای موزهی ایران باستان و موزهی دوران اسلامی است. این موزه مجموعهای از گنجینهی آثار تاریخی و ماقبل تاریخ ایران است. موزهی ایران باستان در سال ۱۳۱۶ تاسیس شده است و خود ساختمان آن را نیز میتوان یکی از جاذبهها و زیباییهای معماری نامید. این موزه اولین موزهی رسمی ایران است و در فرهنگ موزهداری ایران، به عنوان موزهی مادر محسوب میشود. موزهی ملی ایران را میتوان مهمترین موزهی کشور در زمینهی نگهداری، نمایش و پژوهش مجموعههای باستانشناسی ایران محسوب کرد.
ساخت موزهی دوران اسلامی در سال ۱۳۲۳ در محوطهی موزهی ملی ایران آغاز شد. اما ساخت این بنا با وقفههای متعدد مواجه شد اما در نهایت در سال ۱۳۲۹ ساخت آن پایان یافت؛ با این حال بهرهبرداری از آن تا سال ۱۳۷۵ به تعویق افتاد. مساحت این موزه حدود ۱۰ هزار متر مربع است که در دو طبقه ساخته شده و آثار هنر اسلامی را به نمایش گذاشته است.
زیربنای کل دو ساختمان موزهی ملی ایران حدود ۱۸ هزار متر مربع است و با بازدید از این مکان میتوانید حدود سیصد هزار شی باستانی در رابطه با فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی را مشاهده کنید.
برج میلاد تهران برج مخابراتی چندمنظورهای است که در شمال غرب این شهر واقع شده است. ارتفاع این برج ۴۳۵ متر است و بلندترین برج ایران و ششمین برج بلند مخابراتی جهان و نوزدهمین سازهی بلند نامتکی جهان به شمار میرود. زیربنای کل این مجموعه حدود ۱۳ هزار متر مربع است. این برج به دلیل ارتفاع زیاد و ظاهری متفاوت، تقریبا از هر جای تهران دیده میشود و به همین دلیل است که آن را یکی از مهمترین نمادهای تهران مینامند.
ساخت این برج در سال ۱۳۷۶ شروع شد و در سال ۱۳۸۰ به مناسبت صدمین زادروز رهبر انقلاب، امام خمینی نام آن را میلاد نهادند. در نهایت پس از ۱۱ سال برج میلاد روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷ با شعار «آسمان نزدیک است» افتتاح شد. امروزه این برج به نمادی از تهران تبدیل شده و گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب میکند. برج میلاد نمادی از تهران مدرن است و با اهداف گسترش شبکه دسترسی بیسیم، بهینهسازی پوشش رادیویی و تلویزیونی، ایجاد جاذبههای گردشگری و تفریحی به بهرهبرداری رسیده است.
موزهی فرش ایران یکی از موزههای تهران است که به دستور فرح ساخته و در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۶ به دست او افتتاح شد. این موزه به منظور پوژهش در سوابق، تحصیلات و کیفیت تاریخی و هنری فرش ایرانی احداث شد و شامل محصولات دیگری همچون گلیم نیز میشود. موزهی فرش ایران در ضلع شمالی پارک لاله قرار دارد.
موزهی فرش ایران در زمینی به مساحت ۳۴۰۰ متر مربع احداث شده و نمای بیرونی آن شبیه دار قالی است. «عبدالعزیز فرمان فرمانیان» این ساختمان را در دو تالار طراحی کرده که طبقهی همکف برای نمایش دائمی ۱۵۰ قطعه فرش اختصاص دارد و در طبقهی دوم هم نمایشگاههای موردی و فصلی برگزار میشود. در این موزه باارزشترین نمونههای قالی ایرانی از قرن نهم هجری تا دوران معاصر جمعآوری شده است و در کتابخانهی موزه هم ۳۵۰۰ جلد کتاب به زبانهای فارسی، عربی، فرانسه، انگلیسی و آلمانی قرار دارد.
پیست اسکی دیزین را میتوان مهمترین پیست اسکی در ایران و حتی خاورمیانه نامید. بعد از جدایی استان البرز از استان تهران، این پیست در محدودهی استان البرز واقع شده اما کسانی که به شهر تهران سفر میکنند، نباید تفریح و اسکی در این مجموعه را از دست بدهند. این پیست اولین پیست اسکی ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی برای برگزاری مسابقات رسمی مهر تایید گرفت و به عنوان پیست اسکی بینالمللی شناخته شد.
پیست اسکی دیزین امکانات زیادی دارد و نکات فنی در حد استاندارد در آن رعایت شده است. این پیست در کوههای البرز و فاصلهی ۱۲۳ کیلومتری تهران قرار دارد. در سال ۱۳۴۸ اولین دستگاه بالابر در دیزین نصب شد. این پیست ۲۳ پیست اسکی دارد و شامل ۴ تلهکابین شاله، قله، دره، چمن، ۲ تلهسیژ قله و چمن، ۷ تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی میشود. اسکیبازان و علاقهمندان به این ورزش پرهیجان میتوانند از اوایل اذرماه تا پایان اردیبهشت به این مجموعه بیایند؛ البته در تابستان هم امکان استفاده از این پیست فراهم است و اسکیبازار میتوانند اسکی روی چمن را تجربه کنند.