فریدون داوری

فریدون داوری شاعر، نویسنده و محقق کهگیلویه و بویراحمد متولد سال 1341 است که به عنوان یکی از بزرگترین شاعران لر شناخته شده و با ادبیات فارسی آشنایی کامل دارد و تاکنون نیز ده ها اثر از این شاعر و نویسنده هم استانی به چاپ رسیده است.

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی صبح زاگرس ،فریدون داوری شاعر، نویسنده و محقق کهگیلویه و بویراحمد متولد سال 1341 است که به عنوان یکی از بزرگترین شاعران لر شناخته شده و با ادبیات فارسی آشنایی کامل دارد و تاکنون نیز ده ها اثر از این شاعر و نویسنده هم استانی به چاپ رسیده است.

کسب رتبه اول کنکور تربیت معلم ، کسب رتبه 2 در کنکور سراسری و ورود به دانشگاه شیراز در فارغ التحصیلی جزء 20 نفر اول بخش ارشد در دانشگاه آزاد نجف آباد از جمله سوابق تحصیلی داوری است.  افتخارات : ***جزء اولین افرادی بود که در حوزه ادبیات دفاع مقدس استان به قلم زد.

***جزءاولین افراد در سرودن سروده های دفاع مقدس در استان است. ***سروده های " مو بچه عشایرم برنو وکولم " و سرود معروف حماسی استانی " ما کیستیم " از جمله سرودهای محلی ایشان است.

آثار مکتوب : 1- جاودانه های عشق (خاطرات شهداء) در یک جلد. 2- جاودانه های عشق ( فرهنگ موضوعی وصیت نامه شهدای فرهنگی و دانش آموز) در 4 جلد. 3- شعر گویشی : ایل احساس. 4- شعر معاصر : از هر خرمنی خوشه ای. 5- تحقیقات : تاریخ ادبیات استان از ابتدا تا کنون (از طاهریان تا کنون). 6- 8 جلد از سرداران ایل خورشید (چاپ شده ) و 5 جلد در دست چاپ. 7- گردآوری دو سه جلد خاطرات از بهترین خاطراز رزمندگان (120 خاطره مربوط به آقای بزرگمهر نژاد و 80 خاطره مربوط به دیگر رزمندگان ) . ***آماده سازی 8 کاست عاشورایی به نام های : ماه هاشمی ، شیون افتو ، مظلوم عالم ، عامه زینب و رخش بی سوار.

در حوزه ادبیات دفاع مقدس کار مشترک نیمه تمام با بنیاد شهید به نام های : آواها و نواهای حماسی ، غم نامه ها و غم نامه آلاله های خونین.

اشعار این شاعر کهگیلویه و بویراحمد از سوی خوانندگان لر زبان کهگیلویه و بویراحمد (کورش رضوانی،کورش اسدپور، و ...) مورد استفاده قرار گرفته است.

 پنجره

یه نفر دفتر احساسمه سر پنجره بوه

آخرین برگ گل یاسمه سر پنجره بوه

یه نفر دوش و تیل سوز مو شوخین زه و ره

نامسلمون تیه ی راسمه سر پنجره بوه

نذر کردم تیمه بلکه و مطلب برسم

نرسیدم یه نفر شانسمه سر پنجره بوه

یه نفر تا قیی ره قصه ی احساسمه خوند

یه لکی زم گل گیلاسمه سر پنجره بوه

کاسه بهره ی تیلم شعرمه وی فصل بهار

هیچ بهرم که نیا کاسمه سر پنجره بوه

بعد بارون و ترانه ی گل گندم یه نفر

سر گندم که نزه داسمه سر پنجره بوه

مو خیال کردمه گل می نه و ماس ایکشه در

می نه که میخ تیمه، ماسمه سر پنجره بوه

عرق زلفش اوریشم دل درد مو که

عوضش پیحن و ریواسمه سر پنجره بوه

چار تیی هوشم و دل بی که کسی تیم نبرش

آخرش ای دل کم شانسمه سر پنجره بوه

***

ایل احساس

ایل احساسم وبار بی قرارم تا بیی              دشت جونم سی عزیزم گل بکارم تا بیی

ای مو قربون قرارت بی قرارم تا بیی             چینی احساسم اشکهس دردوبارم تا بیی

دلم بردن ایل لیلی خو نیارم تا بیی             عید نوروز بهار،بی بهارم تا بیی

سی صیاد غم نشهسه من کشارم تا بیی        چی بهونی بی خلال بی مال بارم تا بیی

سرو باغ ارزومی ،سی تو مندم منتظر            پشت ورد انتظارم انتظارم تا بیی

ای مو قر بون قرارت                                   بی قرارم بی قرارم تا بیی

***

تمدار دیم

گلیم جون مو تمدار دَیمَ
وجودم نقطه ی پرگار دَیمَ
دتا چشمم که هی خَرس واتر ایکه
گواه دردل بسیار دَیمِ
گلیم وسرفه وخورجین مفرش
صنایع دستی وکردار دَیمِ
دل نازکتر برگ گل مو
من ای دنیا فقط غمخوار دَیمِ
تموم تار وپودم کار دَیمِ
وجودم جلوه رفتار دَیمِ
چه قر زحمت کشی دَی درد مندُم
مو شیره ی جونش چی نون خردم
اغوم ایکه و شیره ی جون ومی دا
هزار دف نازم ایکه تا بخندُم
بعدِ پروردگار دَیم ای پرستم
چطوری ایتَرُم دل وَش نبندُم
اگر تو ایگِرُتُم جونش ای سوت
وَم ایگو روُ خیا دورت بگردُم
قضام ای یَگِرُو قربونم ایره
الهی روُ مُو هم بعدت نگردم
پَرهَ ایگَردَنا مرغ ایوَراوِرد
واَسک نرم ایکه اَرد گندم
تموم زندگی مدیون دیمُم
که تا مردم دل مهرش نکندُم
دییم بنگ باد بیدار ایکه
بهار مثل پرستو بار ایکه
به اندازه سه تا مرد کار ایکه
کلاف جونش تَمدار ایکه
ونرمی برگ گل رفتار ایکه
گلال زلفم تیمار ایکه
مو ومعمار هستی پرس کردم
وسیم تعریف ای معمار ایکه
من گوشم اذون مهر ایگو
حس تو حیدم بیدار ایکه
هزار رنج و خوش هموار ایکه
چو گل بی کودکش رفتار ایکه
اگر لطفش نه بی یی دشت جونه
خزون رو زگار پیوار ایکه
زن لر طا قتش دیوار چینه
به اندازه سه تا مرد کار ایکه