شعر کودکانه جوجه طلایی

جوجه  جوجه  طلائي

نوكت  سرخ و حنائي

تخم  خود را شكستي

چگونه بيرون جستي

گفتا  جايم  تنگ بود

ديوارش از سنگ  بود

نه پنجره ،  نه در داشت

نه كسي ز من خبر داشت

دادم  به خود يك تکان

مثل رستم پهلوان

تخم خود  را شكستم

اينگونه  بيرون جستم