رابطه گناه و فساد در جامعه

هر كار خلافى که در افراد و جامعه اثر بگذارد گناه است.

۲۶ تیر ۱۳۹۸ 2 59.6 KB 0 0

رابطه گناه و فساد در جامعه

در آیه 41 سوره روم سخن از آشکار شدن فساد در زمين به خاطر اعمال مردم به ميان آورده، مى ‏گويد:« فساد در خشكى و دريا به خاطر كارهايى كه مردم انجام داده ‏اند آشكار شده»(ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ). بدون شك هر كار خلافى در وضع «جامعه»، و از طريق آن در وضع «افراد» اثر مى‏ گذارد، و موجب نوعى فساد در سازمان اجتماعى مى ‏شود، گناه است. كار خلاف و قانون‏ شكنى همانند يك غذاى ناسالم و مسموم است كه در سازمان بدن انسان چه بخواهيم و چه نخواهيم تاثير نامطلوب خواهد گذارد، و انسان گرفتار واكنش طبيعى آن مى‏ شود. «دروغ» سلب اعتماد مى ‏كند. «خيانت در امانت» روابط اجتماعى را بر هم مى ‏زند. و...ولى از روايات اسلامى استفاده مى‏ شود كه بسيارى از گناهان علاوه بر اين ها، يك سلسله آثار شوم با خود همراه مى ‏آورند كه ارتباط و پيوندشان با آن آثار لا اقل از نظر طبيعى ناشناخته است. مثلا در روايات آمده است: «قطع رحم» عمر را كوتاه، و «خوردن مال حرام» قلب را تاريك، و شيوع زنا سبب فناى انسان ها مى ‏شود و روزى را كم مى ‏كند.
در حديثى از پيامبر صلی الله علیه و آله مى‏ خوانيم: «زنا شش عقوبت دارد: سه عقوبت در دنيا، و سه عقوبت در آخرت، و اما در دنيا نورانيت را از انسان سلب مى‏ كند، و مرگ زودرس مى ‏آورد، و روزى را قطع مى ‏نمايد، و اما در آخرت باعث سختگيرى در حساب و خشم پروردگار و خلود در آتش است».(1)
پیام های آیه:
اعمال انسان، در طبيعت اثر مى‏ گذارد. اعمال نارواى انسان، مانع از سود بخشى آب و خاك و عامل بروز پديده ‏هاى ناگوار است.
همه‏ ى كيفرها به قيامت واگذار نمى ‏شود، بلكه بعضى كيفرها در همين دنيا تحقّق مى ‏يابد.
هدف از چشاندن كيفر بعضى گناهان، توبه و بازگشت است.
علی کفشگر فرزقی
منبع:
تفسير نمونه، ناصر مکارم شیرازی،ج‏16، ص: 450 و 456