کازرون در بخش باختری استان فارس قرار دارد، شهرستانی با تاریخی کهن که دشت‌هایی زیبا دارد و اگرچه سال‌هاست دریاچه‌ی آب شیرینش به پریشانی سخت دچار شده است اما هنوز هم دشت‌هایش در فصلی شقایق و در فصلی دیگر نرگس را میزبانی می‌کند.
نورد، بلدالعتیق، شهر کهنه، شهر سبز، گازرگاه، گازران، گازرون، کازران، کوه زران و دمیاط عجم از نام‌های پیشین کازرون است.این شهرستان در دوره ساسانیان، به فرمان شاپور اول تأسیس شد.
این شهر در دوران طلایی اسلام یکی از بزرگترین مراکز و موطن بسیاری از دانشمندان، شاعران، صوفیان و دیگر بزرگان بوده است. از این کازرون همواره به عنوان یکی از مهم‌ترین و بزرگترین مراکز و شهرهای تمدن و فرهنگ اسلامی یاد می‌شود.
وصف زیبایی‌های طبیعت کازرون، که در همه فصول پذیرای گردشگران بوده و هست، به قلم دشوار می‌نماید؛ چرا که دیدنی‌های طبیعی و تاریخی آن به قدری هست که هر مسافری برای سیری سیر در آن، نیاز به اقامتی چند روزه باشد.
تماشای طبیعت بی‌بدیل و دشت‌های پر از شقایق و کوهساران سرسبزش در بهار و آب‌تنی در چشمه‌سارها و رودخانه‌هایش در فصل تابستان و قدم زدن در باغ‌های مرکبات چشم‌نواز آن در پاییز و مدهوش شدن از بوی نرگس‌های زرد در فصل زمستان، شهرستان کازرون را به مقصدی چهارفصل بدل کرده است.
کازرون شهری پر جاذبه است که به دلیل داشتن خاک حاصلخیز، تنوع منابع طبیعی، آب‌های زیرزمینی فراوان و پوشش گوناگون گیاهی به نگین سبز استان فارس معروف شده است.
شهر تاریخی بیشاپور
شهر تاریخی بیشاپور از بزرگترین شهرهای دوران ساسانی به شمار می‌رود که در زمان خود با شهرهای مهم جهان نظیر «بیزانس» و «انطاکیه» برابری می‌کرده است. بیشاپور در فاصله ۲۳ کیلومتری شمال‌غربی کازرون در نزدیکی رودخانه شاپور قرار گرفته است.
این شهر به دلیل نزدیکی به سواحل جنوبی خلیج فارس برای ساسانیان از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. امروزه این شهر به دلیل حجاری‌ها، نقوش برجسته‌ای که از دوران ساسانیان به یادگار مانده و معبد آناهیتا، دارای اهمیت فراوان است و مورد توجه مردم قرار گرفته است.
نرگس‌زارهای کازرون
گل‌های نرگس و نرگس‌زارهای کازرون بی‌شک از زیباترین جاذبه‌های طبیعی و دیدنی این شهر به شمار می‌رود. سالانه هزاران کیلو گل نرگس از این شهر به کشورهای خارجی به‌ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌شود.
امامزاده حسین(ع)
در شمال شهر تاریخی بیشاپور، در کنار روستای سید حسین در ۲۳ کیلومتری جاده کازرون به شیراز، یکی از مهم‌ترین امام‌زاده‌های شهر کازرون قرار گرفته است که «امامزاده حسین(ع)» نامیده می‌شود.
امامزاده حسین از نواده‌های امام چهارم، «امام زین‌العابدین» به شمار می‌رود و محل قرار گرفتن این بقعه متبرکه، به دلیل وجود چشمه «سراب اردشیر» و پوشش جنگلی درختان سرسبز و سر به فلک کشیده و باغ‌های مرکبات فراوان، میان گردشگران و اهالی کازرون بسیار محبوب است.
روستای بورنجان
روستای بورنجان درفاصله 45 کیلومتری جاده کازرون به شیراز واقع شده و از آب هوای کوهستانی و زمستان‌های سرد به همراه برف و باران و تابستان‌های خنک و دلنشین برخوردار است.بورنجان مرکز روستاهای دیگری مثل دردانه، وارک، پرک قرار دارد که بورنجان قرار دارد و جزو بخش کوهمره نودان تقسیم بدهی شده است.
بورنجان هم آثار باستانی و سنگ قبرهای قدیمی موجود در این محل نشان از قدمت زیاد این روستا دارد.
از جمله این آثار آسیاب آبی موجود در باغستان و قلعه موجود در کوه کناری بنام محلی مُرگ قلعه، درختان کهنسال گردو و لَهردک، سرو کلاه فرنگی و . . . است.
باغستان‌های بورنجان، چشم نواز و دلگشا و محصولاتش گردو، بادام، انار، انگور، آلوبخارا، سیب ترش و گلابی و ... است.
روستای دوان
روستای دوان در دو فرسخی شمال کازرون در ناحیه‌ای کوهستانی با آب و هوایی مطبوع و دلنشین قرار گرفته است.
این روستا را به «ماسوله استان فارس» می‌شناسند، زیرا خانه‌های آن نیز مانند روستای ماسوله به صورت پلکانی ساخته شده، بطوری که حیاط یک خانه، بام خانه زیرین است .
روستایی کلانی
در ۲۸ کیلومتری شمال‌شرقی کازرون روستایی به نام کلانی قرار گرفته که بخاطر وجود سرو سر به فلک کشیده و کهنسالش معروف شده است.
به جرات می‌توان گفت که سرو روستای کلانی پس از سرو معروف «ابرکوه» در یزد، کهنسال‌ترین سرو شناخته شده در کشور است. اهالی این روستا عمر این سرو را بیش از ۵۰۰ سال تخمین می‌زنند.
غار شاپور
غار شاپور در انتهای «تنگ چوگان» در دل کوه و در ارتفاع نزدیک به ۸۰۰ متری از سطح زمین قرار گرفته و به واسطه قرارگیری مجسمه شاپور در دهانه آن به غار شاپور معروف شده است.
این مجسمه یکی از شاهکارهای پیکرتراشی ایران باستان به شمار می‌رود که بعد از گذشت نزدیک به ۱۷۰۰ سال هنوز در جای خود باقی مانده و آسیبی جدی به آن وارد نشده است.
مجسمه شاپور تنها مجسمه سنگی به جای مانده از دوران باستان است که نزدیک به شش متر ارتفاع دارد .
گردشگاه میان کتل
گردشگاه میان کتل در جنوب‌غربی دشت ارژن در ناحیه‌ای قرار گرفته که به «زیستگاه گوزن ایرانی» مشهور است. برخورداری از طبیعتی کوهستانی، پوشش جنگلی متراکم و انبوه درختان بلوط و قابلیت‌های گردشگری در تمام فصول سال باعث محبوبیت این گردشگاه شده است.
از ویژگی‌های منحصر به فرد این گردشگاه می‌توان به کاروانسرایی اشاره کرد که از دوران صفویه به جای مانده است .
دشت برم
دشت برم یا دشت شقایق‌ها از جاذبه‌های گردشگری شهر کازرون است که در فاصله ۲۰ کیلومتری آن در مسیر جاده جدید کازرون به شیراز قرار دارد.
این منطقه بهشتی زیبا و دیدنی مملو از درختان بلوط و گل‌های شقایق است. برای دیدنی این منطقه بهشتی بهتر است که در اواخر زمستان و در فصل بهار به آن سفر کرد.
چهارطاقی بالاده
در فاصله ۵۰ کیلومتری کازرون در مجاورت جاده کازرون به فراشبند، تالاری مربع که هر وجه آن با طاقی بیضی شکل به بیرون راه دارد و برفراز آن گنبدی نهاده شده، قرار گرفته که «چهارطاقی بالاده» نامیده می‌شود.
این بنا که به آتشکده کازرون نیز مشهور است یکی از چهار آتشکده بزرگی احداث شده توسط «مهر نرسی» وزیر بزرگ «بهرام پنجم»، پادشاه ساسانی به شمار می‌رود.
در گذشته‌های دور از این بنا به‌عنوان مکانی برای نگهداری آتش مقدس استفاده می‌شده است.
بقعه جلال‌الدین دوانی
علامه «جلال الدین دوانی» دانشمند و مفسر بزرگ قرآن‌کریم بوده که بقعه او در روستای تاریخی دوان در شمال‌غربی کازرون قرار گرفته است.
ساختمان بقعه علامه دوانی بنایی کهن بوده که باتوجه به نقشه‌ی بنا که تحت تاثیر چهارطاقی‌های ساسانی ساخته شده، گفته می‌شود که بنای مذکور احتمالا در دوران ساسانیان کاربرد دیگری داشته است.
چشمه دادین
چشمه دادین از تعداد زیادی چشمه کوچک تشکیل شده و یکی از نقاط گردشگری و دیدنی کازرون به شمار می‌رود. این چشمه در ۵۰ کیلومتری جنوب شهر کازرون در دهستان دادین واقع شده است.
آبشار حکیم باشی
آبشار حکیم باشی، آبشاری فصلی در روستایی با همین نام است که ارتفاع آن به ۲۵ متر می‌رسد.
حرکت سیل‌آسا و شدت جریان آبشار موجب به وجود آمدن حوضچه‌های بسیار زیبا و نادری در پایین آبشار شده است که بسیار دیدنی هستند.
منبع: ایسنا
