پاسخ به:قرآن و اهل‌بیت (ع) حضرت فاطمه (س) را چگونه توصیف کردند؟
سه شنبه 8 بهمن 1398 2:02 PM
امام باقر(ع) فرمود: در روز قیامت منادی که جبرئیل است ندا می‌دهد، فاطمه (س) دختر محمد(ص) کجاست؟ آنگاه فاطمه زهرا(س) بر پای می‌خیزد و خدای تبارک‌وتعالی می‌فرماید:ای اهل جمع و محشر! کرامت و بزرگواری امروز از آن کیست؟ محمد و علی و حسن و حسین (ع) عرض می‌کنند برای خدای واحد قهار است.
آنگاه خدای تعالی می‌فرماید:ای اهل جمع و صحرای محشر! من امروز کرامت و بزرگی را برای محمد و علی، فاطمه و حسن و حسین(ع) قرار دادم.ای اهل جمع و محشر! سرها را پائین افکنده و چشم‌ها را ببندید، این فاطمه(س) است که به‌سوی بهشت می‌رود.
آنگاه جبرئیل شتری از شتران بهشت می‌آورد درحالی‌که دو طرفش را دیباج آویزان کرده‌اند و مهار آن از لوءلوء درخشان است. پس جلوی پای حضرت زانو می‌زند و حضرت صدیقه طاهره(س) بر آن سوار می‌شوند و خدای متعال صد هزار فرشته در طرف راست و صد هزار فرشته را در سمت چپ وی می‌فرستد و صد هزار فرشته را مأمور می‌کند تا حضرت فاطمه را روی بال‌های خود سوار کنند و حمل نمایند تا ایشان را به در بهشت برسانند. وقتی به در بهشت می‌رسند، حضرت فاطمه می‌ایستد. خدای تعالی می‌فرماید:ای فاطمه! ای دخت حبیب من! چرا توقف کردی و حال‌آنکه من می‌خواهم تو به بهشت بروی!
حضرت فاطمه(س) عرضه می‌دارد: پروردگارا! دوست دارم که ارزش و قدر و قیمت من در مثل چنین روزی شناخته شود. پروردگار می‌فرماید:ای دختر حبیب من برگرد و بنگر، هر کس در قلبش محبت تو و یا محبت یکی از فرزندان تو باشد دستش را بگیر و او را داخل بهشت کن.
آنگاه، حضرت شیعیان و دوستانش را برمی‌گزیند و انتخاب می‌کند، همان‌گونه که پرنده دانه نیکو را از دانه بد جدا می‌کند. وقتی‌که شیعیان و دوستان حضرت زهرا(س) بر در بهشت می‌رسند می‌ایستند و خدای تعالی می‌فرماید:ای دوستان من! توقف شما برای چیست؟ پاسخ می‌دهند: پروردگارا! ما دوست داریم که در چنین روزی ارزش و منزلتمان شناخته شود. خدای تعالی می‌فرماید:ای دوستان من برگردید و ببینید چه کسی شما را به خاطر آنکه شما فاطمه(س) را دوست می‌داشتید دوست داشت؟ چه کسی به شما به خاطر دوستی فاطمه زهرا (س) غذا داد؟ چه کسی شما را به خاطر دوست داشتن فاطمه(س) لباس پوشاند...؟ پس‌دستش را بگیرید و او را وارد بهشت نمایید. امام باقر(ع) می‌فرماید: به خداوند سوگند که در محشر، از میان مردمان کسی باقی نمیماند مگر اشخاص شکاک، کافر و منافق».
