مدينه غمگنانه لحظات سنگين خويش را سپرى مى كرد، غم سنگينى سينه شهر رسول اللَّه را مى فشرد.
لحظه ها مى رفتند تا مدينه بماند بدون رسول اللَّه زمين و آسمان چشم به خانه پيغمبر دوخته بودند.
صداى گريه زهرا، سلام اللَّه عليها، شدت گرفت، پيامبر سرشان را به طرف حضرت زهرا بالا برد و فرمود: عزيز دلم، فاطمه جان! چرا گريه مى كنى؟
- از ضايعه اى كه بعد از شماست مى ترسم.
- عزيزم! آيا نمى دانى خداوند كاملًا بر احوال زمين آگاه است و در يك نظر پدرت را به رسالت مبعوث نمود. و براساس همان آگاهى، در نظر بعد، شوهرت را برگزيد و به من وحى كرد تو را به نكاح او درآورم.
آنگاه چشمان كم رمقش را به تيرك هاى چوبى سقف اتاق دوخت.
- فاطمه جان! خداوند به ما اهل بيت هفت خصلت عطا نموده است كه به كسى قبل از ما عطا نشده، و پس از ما نيز به كسى عطا نخواهد شد.
اول آنكه من، خاتم پيامبران، برترين ايشان و محبوب ترين مخلوق در نزد خدا هستم و پدر توام.
دوم آنكه جانشين من، بهترين جانشينان و محبوب ترين ايشان نزد خدا و او شوهر توست.
سوم آنكه شهيد ما، بهترين شهدا و محبوب ترين آنها نزد خداست و او حمزه، عموى پدر و عموى شوهر توست.
چهارم از ماست آنكه دوبال دارد و هرگاه بخواهد با آن در بهشت با ملائكه پرواز مى كند و او پسر عموى پدر و برادر شوهر توست.
پنجم و ششم، دو نوه پيامبر اين امت فرزندان تو هستند، حسن وحسين كه آقاى جوانان بهشتند و قسم به خدا! پدرشان از هردو آنها نيكوتر است.
هفتم: فاطمه جان! قسم به كسى كه مرا به پيامبرى برانگيخت مهدى اين امت فرزندان آن دو (حسن و حسين، عليهماالسلام) است. هنگامى كه دنيا را هرج و مرج فرا گيرد آشوب ها پديدار گردند؛ راه ها بسته شده و گروهى، گروه ديگر را غارت مى كند، بزرگان به كودكان رحم نمى نمايند و كوچكترها حرمت بزرگان را رعايت نمى كنند، در اين هنگام خداوند از نسل (حسن و حسين، عليهماالسلام) كسى را برمى انگيزد كه قلعه هاى گمراهى و دلهاى قفل زده را مى گشايد و اساس دين را در آخرالزمان استوار مى كند. چنانچه من در دوره رسالت آن را استوار نمودم و زمين را پس از آنكه از ظلم و جور انباشته شده باشد پر از عدل و داد مى كند.
فاطمه جان! اندوهگين مباش و گريه مكن، همانا خداوند، عزوجل، از من نسبت به تو مهربان تر و رئوف تر است و اين به خاطر جايگاه تو نزد من و مهر توست در قلب من. خداوند ترا به مردى تزويج نمود كه از جهت خاندان بزرگترين مردم، و از جهت بزرگوارى و مقام برترين ايشان و مهربانترين آنان نسبت به مردم، عادل ترين آنها در مساوات و بيناترين در رويدادها و مسائل است و من از خدا خواسته ام كه تو اولين كسى باشى از اهل بيتم كه به من ملحق خواهد شد.
در اين هنگام آثار سرور و شادى در چهره حضرت زهرا، سلام اللَّه عليها، نمايان شد ...
* بحارالانوار، ج 51، ص 79.
