چلچراغ چهل سالگی انقلاب

   مهمترین راهبرد امام خمینی در مبارزه با رژیم پهلوی، تظاهرات گستردۀ مردمی بدون استفاده از سلاح بود. ایشان می دانستند که هرگونه حرکت مسلحانه، بهانه ای به دست رژیم برای کشتار وسیع مردم می دهد و از این رو تنها مردم را به اعتراضات خیابانی و ابراز مخالفت با حکومت وابسته پهلوی و حامیان خارجی اش فرامی خواندند. این راه پیمایی های اعتراض آمیز که در همه شهرها جریان داشت، برای حکومتی که همواره می کوشید مردم را طرفدار خود نشان دهد، غیر قابل تحمل بود. به همین دلیل از نیروی انتظامی و ارتش برای سرکوب قیام ملت ایران استفاده کرد. اما امام خمینی با دوراندیشی و هوشمندی، مردم را از هرگونه اعمال خشونت علیه نیروهای مسلح که بدنۀ آنها از مردم بود، منع کردند. واقعیت آن بود که سربازان و حتی اکثر فرماندهان ارتش و پلیس، خود از مردم مسلمانی بودند که علیه ظلم و وابستگی رژیم پهلوی قیام کرده بودند و چه بسا از خانواده هایی انقلابی برای انجام خدمت سربازی آمده بودند. امام خمینی نیز با درک همین واقعیت، از مردم چنین خواستند: «ملت ایران موظف است که به درجه داران و افسران و صاحب منصبان شریف احترام بگذارند. توجه داشته باشند که چند نفر ارتشی خائن نمی توانند اکثریت ارتش را آلوده کنند، حساب این چند نفر ارتشی خونخوار معلوم و از حساب ارتش ایران جداست، ارتش از ملت است و ملت از ارتش.»