0

شرح عرفان اسلامی بر بیت عاشورایی ( بیدل دهلوی )

 
smhsherafatmoula
smhsherafatmoula
کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت : اسفند 1394 
تعداد پست ها : 65
محل سکونت : فارس

شرح عرفان اسلامی بر بیت عاشورایی ( بیدل دهلوی )
سه شنبه 3 مهر 1397  9:37 PM

 

بسمه تعالی

 

 

 

 

 

کیست درین انجمن ، َمحرم عشق غیور؟
ما همه بی غیرتیم، آینه در کربلاست

بیدل دهلوی

 

میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی " ابوالمعانی" از اسرار گویان هستی و از امواج خروشنده عرفان انسانی است . بیدل دهلوی در عرفان و وصال به حقیقت از واژگان و ابیات  پرده ای ساخته است که در وراء این پرده ,  معنای هستی طنین افکنده است و چون پرده ی ظاهر در افتد طنین حقایق تجلی می یابد . " آیینه ی بیدل " , شعر عرفانی اوست و این  آیینه در سراسر دیوان اشعار  او  انتظار افرادی را کشیده است که می خواهند سیراب حقیقت  گشته و " عرفان هستی " را کشف کنند

آری عشق به "ستیغ قاف عرفان" , بیدل دهلوی را  آنچنان " بیدل " کرده است که هر آینه , آیینه ی شعر او گستردگی فزون تری یافته است .

بیدل در غزلی با مصراع آغازین : " سایه ی دستی اگر ضامن احوال ماست" , با هستی دنیوی جدال کرده  هرچه در غزل پیش رفته  دنیا  را مذمٌت فزون تری کرده است تا اینکه آیینه ی عرفانی بیدل دهلوی گستردگی می یابد و "سرخی کربلا " را در خویش تجلی عارفانه داده است .

موج خروشنده عرفان به بیت : " کیست درین انجمن ، َمحرم عشق غیور؟
ما همه بی غیرتیم، آینه در کربلاست  "

رسیده است . آنگاه از تمام جهانیان می پرسد : آیا در"انجمن دنیای فانی و ستم کار" کسی در عشق حقیقی ِ عارفانه, به  حریم واقعی عشق راه یافته است؟

 

آری عشق آن هنگام " غیور " است که به شهادت در راه خدا منتهی گردد.


در اینجاست که آیینه بیدل فریاد می کشد : " ما همه بی غیرتیم , آینه در کربلاست "
در اینجا عارف عاشورایی , عبدالقادر بیدل دهلوی وارد معنای دو گانه ی واژه ی " آینه " گشته است :

الف _  واژه ی " آینه " : واقعه ی مکان " کربلا " را نشان می دهد و نتیجه گیری به " غیرت" حضرت حسین(ع) و شهدای کربلا در عشق عرفانی توحیدی می انجامد

ب_  واژه ی " آینه " : تمام افراد غیر از حضرت حسین (ع) و شهدای والامقام کربلا را نشان می دهد و " مُهر " بر"بی غیرتی " آنا در عشق کامل عرفانی می زند .


چنانچه مولوی سروده است :   " کجایید ای شهیدان خدایی       بلا جویان دشت کربلایی "

و امام مجتبی (ع) فرموده است : " لا یوم کیومک یا اباعبدالله "

  
آری عشق توحیدی ,  عشق سوزان و غیور است و حضرت سیدالشهدا و شهدای نینوا با عرفان توحیدی خویش و با خواست خویش در عشق غیور توحید , سوختند و به مقام فانی فی الله  رسیده اند . و آئینه ای نورانی برای نمایان ساختن عشق حضرت توحید گشته اند .


"شهادت در راه خدا" یعنی : " غیرت در عشق واقعی " و شهیدان کربلا  تنها افرادی بوده اند که در عشق و عرفان توحیدی " به مقام " عاشق و عارف غیور"  نائل گشته اند .


 

 

منبع : دیوان بیدل دهلوی _ غزلیات .  انتشارات نگاه

 

 

نویسنده :

سید محمد حسین شرافت مولا

 

 

 

تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها