دعای امام سجاد(ع) در عید قربان

در وجه تسمیه «قربان» گفته‌اند هر چیزی که سبب «قُرب» و نزدیکی انسان به خداوند شود واژه «قربان» اطلاق می‌شود. به عنوان نمونه در روایت می‌خوانیم: «الصَّلَاةُ قُرْبَانُ کُلِّ تَقِی‏؛ نماز نزدیک کننده متقیان به خداوند متعال است.» (کافی3/265). از این رو یکی از اعمال مهم این روز که «ذبح حیوانات حلال‌گوشت» است، بهانه‌ای برای نزدیکی به خداوند متعال است.

خداوند نیز در آیات قرآن این عمل(ذبح و قربانی) را از مصادیق تقوا معرفی کرده و فرموده است: «لَنْ یَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لکِنْ یَنالُهُ التَّقْوى‏ مِنْکُمْ کَذلِکَ سَخَّرَها لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنینَ؛ هرگز [نه‏] گوشت‌هاى آنها و نه خون‌هایشان به خدا نخواهد رسید، ولى [این‏] تقواى شماست که به او مى‌‏رسد. این گونه [خداوند] آنها را براى شما رام کرد، تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت نموده به بزرگى یاد کنید، و نیکوکاران را مژده ده.» (حج، 37)

اَللَّهُمَّ هَذَا یَوْمٌ مُبَارَکٌ مَیْمُونٌ وَ الْمُسْلِمُونَ فِیهِ مُجْتَمِعُونَ فِی أَقْطَارِ أَرْضِکَ یَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ وَ الطَّالِبُ وَ الرَّاغِبُ وَ الرَّاهِبُ‏
بار خدایا، امروز روزى مبارک است و خجسته و مسلمانان در اقطار زمین تو گردهم آمده‌اند. برخى سائلان آمرزش تواند، برخى طالبان نعمت تو، جمعى با دلى پر شوق و امید و جمعى ترسان و لرزان

‏وَ أَنْتَ النَّاظِرُ فِی حَوَائِجِهِمْ فَأَسْأَلُکَ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ هَوَانِ مَا سَأَلْتُکَ عَلَیْکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
و تو در نیازمندیشان مى ‏نگرى. پس، از تو مى‏ خواهم به جود و کرمت و آسان بودن خواهش من در نزد تو که بر محمد و خاندان او درود فرستى.

وَ أَسْاَلُکَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَکَ الْمُلْکَ وَ لَکَ الْحَمْدَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ‏
اى خداوند ما، اى پروردگار ما، از آن توست پادشاهى و خاص توست حمد و سپاس. هیچ خدایى جز تو نیست. تویى خداوند بردبار کریم مهربان بخشنده صاحب جلالت و اکرام.

بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَهْمَا قَسَمْتَ بَیْنَ عِبَادِکَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ خَیْرٍ أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَرَکَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِکَ‏
تویى آفریدگار آسمان‏ها و زمین. از تو مى ‏خواهم که هر گاه میان بندگان مؤمن خود خیرى یا عافیتى یا برکتى یا هدایتى تقسیم کنى، یا توفیق طاعتشان نصیب فرمایى،

أَوْ خَیْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَیْهِمْ تَهْدِیهِمْ بِهِ إِلَیْکَ أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَکَ دَرَجَةً أَوْ تُعْطِیهِمْ بِهِ خَیْراً مِنْ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّی وَ نَصِیبِی مِنْهُ‏
یا برایشان منت نهى و به عملى نیک به سوى خود هدایتشان کنى، یا درجات و مراتبشان در نزد خود بر افرازى یا خیرى از خیرات دنیا و آخرت ارزانیشان مى‏دارى، در حظ و نصیب من از آن بیفزایى.

أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَکَ الْمُلْکَ وَ الْحَمْدَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ حَبِیبِکَ وَ صِفْوَتِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ‏
بار خدایا، از آن توست پادشاهى و خاص توست حمد و سپاس. هیچ خدایى جز تو نیست. از تو مى‌‏خواهم که بر محمد بنده خود و رسول خود و حبیب خود و برگزیده خود از میان آفریدگانت‏

وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِینَ الْأَخْیَارِ صَلاَةً لاَ یَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلاَّ أَنْتَ‏
و بر خاندان محمد، آن نیکان و پاکان و برگزیدگان، درود فرستى، درودى که جز تو کسى را یاراى شمار کردنش نباشد،

وَ أَنْ تُشْرِکَنَا فِی صَالِحِ مَنْ دَعَاکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ عِبَادِکَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
و ما را در گروه بندگان صالح و مؤمنت که در این روز تو را مى ‏خوانند در آورى - اى پروردگار جهانیان - و ما و ایشان را بیامرزى، که تو بر هر کار توانایى.

اَللَّهُمَّ إِلَیْکَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِی وَ بِکَ أَنْزَلْتُ الْیَوْمَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ مَسْکَنَتِی وَ إِنِّی بِمَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ أَوْثَقُ مِنِّی بِعَمَلِی‏
بار خدایا، حاجت به تو آورده ‏ام و امروز بار فقر و فاقه و مسکنت خویش بر دوش کشیده بر درگاه تو فرود آمده‏ ام، در حالى که اعتمادم به آمرزش و رحمت تو بیشتر از اعتمادم به عمل خویش است،

وَ لَمَغْفِرَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَلَّ قَضَاءَ کُلِّ حَاجَةٍ هِیَ لِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهَا وَ تَیْسِیرِ ذَلِکَ عَلَیْکَ‏
زیرا عرصه مغفرت و رحمت تو پهناورتر از گناهان من است. پس بر محمد و آل او درود بفرست و روا گردان هر نیازى که مراست، که تو بر آن توانایى‏

وَ بِفَقْرِی إِلَیْکَ وَ غِنَاکَ عَنِّی فَإِنِّی لَمْ أُصِبْ خَیْراً قَطُّ إِلاَّ مِنْکَ وَ لَمْ یَصْرِفْ عَنِّی سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَیْرُکَ وَ لاَ أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ سِوَاکَ‏
و این بس بر تو آسان است و من فقیر درگاه توام و تو از من بى ‏نیازى، زیرا هر خیر که دیده‏ ام تنها از تو دیده ‏ام و هر حادثه بد که از من دور شده تنها تو دور کرده ‏اى و در امور این جهانى و آن جهانى جز به تو امید ندارم.

اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَیْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ‏
اى خداوند، هر کس ساز سفر کند و مهیا شود و کمر بندد و آهنگ کند که به امید صلات و عطایا و به چنگ آوردن مال و منال به درگاه مخلوقى رود،

فَإِلَیْکَ یَا مَوْلاَیَ کَانَتِ الْیَوْمَ تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ عَفْوِکَ وَ رِفْدِکَ وَ طَلَبَ نَیْلِکَ وَ جَائِزَتِکَ‏
اى مولاى من، من ساز سفر مى ‏کنم و مهیا مى ‏شوم و کمر مى ‏بندم، و آهنگ مى‏ کنم به سوى تو، به امید عفو تو، به امید صلات و عطایاى تو و به طلب بخشش و احسان تو.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لاَ تُخَیِّبِ الْیَوْمَ ذَلِکَ مِنْ رَجَائِی یَا مَنْ لاَ یُحْفِیهِ سَائِلٌ وَ لاَ یَنْقُصُهُ نَائِلٌ‏
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و امروز مرا از امیدم نومید مکن، اى خداوندى که شوخ چشمى سائلان تو را از عطا باز نمى‏ دارد و از عطایت نمى ‏کاهد،

فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَةً مِنِّی بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لاَ شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلاَّ شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ سَلاَمُکَ‏
که من به اتکاى عمل صالح خود به نزد تو نیامده ‏ام و به شفاعت هیچ مخلوقى، جز شفاعت محمد و اهل بیت او - علیه و علیهم سلامک - امید نبسته‏ ام.

أَتَیْتُکَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِی أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِینَ‏
اى خداوند، به درگاه تو آمده‏ ام در حالى که به جرم خود و ستمى که در حق خود روا داشته ‏ام اقرار مى‏ کنم. آمده‏ ام در حالى که به عفو عظیم تو امید بسته‏ ام که بدان خطاکاران را مى ‏بخشایى.

ثُمَّ لَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَى عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ
هر چند که آنان مدتى دراز سرگرم گناه و تباهکارى بوده ‏اند، باز هم رحمت و مغفرت خویش از آنان دریغ نمى ‏دارى.

فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا کَرِیمُ یَا کَرِیمُ‏
اى خداوندى که دریاى رحمتت پهناور است و عرصه عفو و بخشایشت عظیم است، اى خداى بزرگ، اى خداى بزرگ، اى خداى بخشنده، اى خداى بخشنده،

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ وَ تَعَطَّفْ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ وَ تَوَسَّعْ عَلَیَّ بِمَغْفِرَتِکَ‏
بر محمد و خاندانش درود بفرست و رحمت خود نصیب من کن و به فضل خود بر من مهربان باش و آمرزش خویش بهره من ساز.

اَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِکَ فِی الدَّرَجَةِ الرَّفِیعَةِ الَّتِی اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا
بار خدایا، این جایگاه، جاى خلفاى تو و برگزیدگان توست. ولى جایگاه رفیع امینان تو را که آنان را بدان اختصاص داده‏ا ى دیگران بربودند.

وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِکَ لاَ یُغَالَبُ أَمْرُکَ وَ لاَ یُجَاوَزُ الْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبِیرِکَ‏
و این تقدیر توست و فرمان تو مغلوب نمى‏شود و از تدبیر محتومت،

کَیْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَیْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِکَ وَ لاَ لِإِرَادَتِکَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُکَ وَ خُلَفَاؤُکَ مَغْلُوبِینَ مَقْهُورِینَ مُبْتَزِّینَ‏
به هر گونه که بخواهى و هر جا که بخواهى، کس را یاراى تجاوز نیست و تو به هر کارى که کنى داناترى و در آفرینش و اراده خود متهم نیستى. پس برگزیدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور شدند و حقشان از کف بشد.

یَرَوْنَ حُکْمَکَ مُبَدَّلاً وَ کِتَابَکَ مَنْبُوذاً وَ فَرَائِضَکَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِکَ وَ سُنَنَ نَبِیِّکَ مَتْرُوکَةً
اکنون مى ‏نگرند که احکامت دگرگون شده و کتابت به یک سو افتاده و فرایض تو نه به روش تو به جاى آورده مى ‏شود و سنتهاى پیامبرت متروک مانده است.

اَللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ مَنْ رَضِیَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْیَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ‏
بار خدایا، لعنت کن دشمنان ایشان را از اولین و آخرین، و لعنت کن هر کس را که به اعمال آنان رضا مى‏دهد و لعنت کن اتباع و پیروان ایشان را.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست، که تویى خداوند ستوده صاحب مجد و عظمت.

کَصَلَوَاتِکَ وَ بَرَکَاتِکَ وَ تَحِیَّاتِکَ عَلَى أَصْفِیَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ التَّمْکِینَ وَ التَّأْیِیدَ لَهُمْ‏
و آن سان که به اصفیاى خود إبراهیم و آل إبراهیم درود فرستادى، برکات و تحیات خویش بر محمد و آل محمد ارزانى دار. و در گشایش و آسایش و یارى کردن و تسلط بخشیدن و تأییدشان تعجیل فرما.

اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ التَّوْحِیدِ وَ الْإِیمَانِ بِکَ وَ التَّصْدِیقِ بِرَسُولِکَ وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِینَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ‏
بار خدایا، مرا از کسانى قرار ده که تو را به یکتایى مى‏پرستند و به تو ایمان آورده ‏اند و پیامبرت را تصدیق کرده‏ اند و امامان را به پیشوایى پذیرفته ‏اند امامانى که اطاعتشان را فریضه ساخته‏ اى‏

مِمَّنْ یَجْرِی ذَلِکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ‏
و ایمان به تو و تصدیق به رسول تو به دست ایشان اجرا مى ‏شود. آمین رب العالمین.

اَللَّهُمَّ لَیْسَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلاَّ حِلْمُکَ وَ لاَ یَرُدُّ سَخَطَکَ إِلاَّ عَفْوُکَ وَ لا یُجِیرُ مِنْ عِقَابِکَ إِلاَّ رَحْمَتُکَ‏
اى خداوند، غضب تو را جز حلم تو فرو نمى‏ نشاند و سخط تو را جز عفو تو باز نمى ‏گرداند و در برابر عقاب تو جز رحمتت پناهگاهى نیست.

وَ لاَ یُنْجِینِی مِنْکَ إِلاَّ التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ وَ بَیْنَ یَدَیْکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و مرا جز تضرع به درگاه تو و زارى در برابر تو هیچ چیز از عذابت نمى ‏رهاند. پس بر محمد و آل محمد درود بفرست‏

وَ هَبْ لَنَا - یَا إِلَهِی - مِنْ لَدُنْکَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِی بِهَا تُحْیِی أَمْوَاتَ الْعِبَادِ وَ بِهَا تَنْشُرُ مَیْتَ الْبِلاَدِ
و اى خداى من، بدان قدرت که تو راست و مردگان را بدان حیات مى ‏بخشى و بلاد مرده را زنده مى ‏کنى، در کار من گشایشى پدید آور.

وَ لاَ تُهْلِکْنِی - یَا إِلَهِی - غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِیبَ لِی وَ تُعَرِّفَنِی الْإِجَابَةَ فِی دُعَائِی‏
اى خداى من، مرا به اندوه هلاک مکن تا دعایم را اجابت کنى و آگاهم سازى که دعایم را اجابت کرده‏ اى،

وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی وَ لاَ تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ لاَ تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی وَ لاَ تُسَلِّطْهُ عَلَیَ‏
و تا زنده ‏ام طعم عافیت را به من بچشان و مرا دشمنکام مگردان و خصم مرا بر گردن من سوار مکن و بر من مسلطش منماى.

إِلَهِی إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی وَ إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی‏
بار خدایا، اگر توام بر فرازى، چه کسى را یاراست که به پستم آورد و اگر به پستم آورى، چه کسى را توان بر افراختن من باشد.

وَ إِنْ أَکْرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یُهِینُنِی وَ إِنْ أَهَنْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یُکْرِمُنِی وَ إِنْ عَذَّبْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْحَمُنِی‏
اگر گرامیم دارى، چه کسى خوارم تواند ساخت و اگر خوارم دارى، چه کسى گرامیم تواند داشت. اگر عذابم کنى چه کسى بر من رحمت آورد

وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ‏
و اگر هلاکم کنى، چه کسى به دفاع از بنده‏ات در برابر تو یاراى ایستادنش باشد، یا تو را از کار او پرسد.

وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لاَ فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ
دانسته ‏ام که در حکم ستم روا ندارى و در انتقام شتاب نکنى.

وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِیفُ وَ قَدْ تَعَالَیْتَ - یَا إِلَهِی - عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً
زیرا کسى در کارى شتاب کند که مى‏ترسد از کفش برود و کسى ستم کند که ضعیف و ناتوان باشد. و تو اى خداى من، بس برتر از این‏هایى، برتریى بس عظیم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لاَ تَجْعَلْنِی لِلْبَلاَءِ غَرَضاً وَ لاَ لِنَقِمَتِکَ نَصْباً وَ مَهِّلْنِی وَ نَفِّسْنِی‏
بار خدایا، بر محمد و آل محمد درود بفرست و مرا هدف تیر بلا مگردان و آماج خشم و سخط خود مساز. مهلتم ده و از اندوهم برهان‏

وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ لاَ تَبْتَلِیَنِّی بِبَلاَءٍ عَلَى أَثَرِ بَلاَءٍ فَقَدْ تَرىَ ضَعْفِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی وَ تَضَرُّعِی إِلَیْکَ‏
و از لغزشها و خطاهایم در گذر و به بلایى پس از بلاى دیگر مبتلا مکن، که تو خود ناتوانى مرا و بیچارگى مرا و تضرع و زارى مرا به درگاه خود، مى ‏بینى.

أَعُوذُ بِکَ اللَّهُمَّ الْیَوْمَ مِنْ غَضَبِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِذْنِی‏
بار خدایا، امروز از خشم تو به تو پناه مى‏جویم، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا پناه ده.

وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ الْیَوْمَ مِنْ سَخَطِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَجِرْنِی‏
امروز از سخط تو به زینهار تو مى‏آیم، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا زینهار ده.

وَ أَسْأَلُکَ أَمْناً مِنْ عَذَابِکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ آمِنِّی‏
از تو خواهم که مرا از عذاب خود در امان دارى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا امان ده.

وَ أَسْتَهْدِیکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اهْدِنِی‏
از تو خواهم که راهنماى من باشى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا راه نماى.

وَ أَسْتَنْصِرُکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ انْصُرْنِی‏
از تو خواهم که یاور من باشى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا یارى کن.

وَ أَسْتَرْحِمُکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْحَمْنِی‏
از تو خواهم که بر من رحمت آورى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و بر من رحمت آور.

وَ أَسْتَکْفِیکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِنِی‏
از تو خواهم که مرا کفایت کنى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا کفایت کن.

وَ أَسْتَرْزِقُکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِی‏
از تو خواهم که مرا روزى دهى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا روزى ده.

وَ أَسْتَعِینُکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِنِّی‏
از خواهم که مرا مدد فرمایى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا مدد فرماى.

وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِی‏
از تو خواهم که گناهان گذشته مرا بیامرزى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا بیامرز.

وَ أَسْتَعْصِمُکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اعْصِمْنِی فَإِنِّی لَنْ أَعُودَ لِشَیْ‏ءٍ کَرِهْتَهُ مِنِّی إِنْ شِئْتَ ذَلِکَ‏
از تو خواهم که مرا از گناه مصون دارى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا از گناه مصون دار، که اگر مشیت تو باشد، هر گز به کارى که تواش نپسندى باز نگردم.

یَا رَبِّ یَا رَبِّ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
اى پروردگار من، پروردگار من، اى خداى مهربان، اى خداى بخشنده، اى صاحب جلالت و بزرگوارى، بر محمد و خاندان او درود بفرست‏

وَ اسْتَجِبْ لِی جَمِیعَ مَا سَأَلْتُکَ وَ طَلَبْتُ إِلَیْکَ وَ رَغِبْتُ فِیهِ إِلَیْکَ وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ‏
و همه آنچه را از تو خواسته‏ ام و از تو طلبیده ‏ام و براى آن روى به تو آورده ‏ام اجابت کن. آن را براى من بخواه و مقدر کن و حکم کن و روا دار.

وَ خِرْ لِی فِیمَا تَقْضِی مِنْهُ وَ بَارِکْ لِی فِی ذَلِکَ وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِی بِمَا تُعْطِینِی مِنْهُ‏
و خیر مرا قرار ده در آنچه از خواسته‏ هایم بر مى ‏آورى و مرا در آن برکت ده و بدان بر من تفضل نماى و در آنچه مرا عطا مى ‏کنى نیکبختم گردان‏

وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَکَ فَإِنَّکَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ وَ صِلْ ذَلِکَ بِخَیْرِ الْآخِرَةِ وَ نَعِیمِهَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏
و براى من در فضل و احسان خود بیفزاى، که تو توانگر و بخشاینده‏ اى، و آن را به خیر و نعمت آخرتم بپیوند، یا ارحم الراحمین.

[ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ وَ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَکَذَا کَانَ یَفْعَلُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ‏]

پس از تلاوتِ دعا، هر چه مى‌خواهى از خدا بخواه و هزار بار بر محمّد و دودمانش درود فرست، که حضرت زین العابدین علیه السلام [پس از فراغت از این دعا] چنین مى‌کرد.