اما صادق(ع) در روایت زیر به این پرسش پاسخ می‌دهند:
« آیا شما را خبر ندهم به آنچه خدای، صاحب عزت و جلال، هیچ عملی را جز به آن از بندگان نمی پذیرد؟ گفتم: چرا . فرمود: گواهی دادن به اینکه هیچ شایسته پرستشی جز خداوند نیست و اینکه محمد (ص) بنده و فرستاده او است، و اقرار کردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما، و بیزاری از دشمنانمان - یعنی خصوص امامان - و تسلیم شدن به آنان، و پرهیزکاری و تلاش و مجاهدت و اطمینان و انتظار قائم (ع) . سپس [امام] فرمود: برای ما دولتی است که هر زمان خداوند بخواهد، آن را محقق می سازد . و آنگاه [امام] فرمود: هر کس دوست می دارد از یاران حضرت قائم، باشد باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید، در حالی که منتظر است، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش قائم، به پا خیزد، پاداش او همچون پاداش کسی خواهد بود که آن حضرت را درک کرده است، پس کوشش کنید و در انتظار بمانید، گوارا باد بر شما [این پاداش] ای گروه مشمول رحمت خداوند!
آری، برای منتظران و صابران زمان غیبت همین پاداش بس که نام آنها در زمره یاران امام عصر(ع)و از جمله کسانی ثبت شود که آن حضرت را به هنگام ظهور همراهی می‌کنند.
پی نوشت:
1. نعمانی، محمدبن ابراهیم بن جعفر، کتاب الغیبة، ص 200، ج 16; المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 52، ص 140، ح 50
