اشعار شبهای قدر

شب هاي احيا در فراق تو گذر شد

عمرم تباه است و ز هجر تو سپر شد

اي روضه خوان و يوسف زهرا کجايي

آقا بيا روزم شب و شب هم سحر شد

از اول ماه خدا ياد تو هستم

اما چرا اين ناله هايم بي اثر شد

آقا اجازه شب شب قدر است و روضه

از کوفه تا کرب و بلا خاکم به سر شد

مولاي دين رفت و جسارت ها شروع شد

در سينه هاشان بغض مولا پر ثمر شد

اما امان از روضه اي که خون تو گريي

آقا اسارت رفت و زينب در خطر شد

بي تو چه سخت است از سر و سرنيزه گفتن

مولا بيا چون يک سه ساله در به در شد

طشت طلا و خيزران ها بر حسينت

بزم شراب و دختري غرق نظر شد

وقتي جسارت بر سر ببريده کردند

مويش سپيد و زينب تو خون جگر شد

اين بار در شام و پليدي هاي بسيار

گويد رقيه اي پدر وقت سفر شد

مولا حلالم کن ولي اي صاحب من

چشمان زهرا مادرت از گريه تر شد

محمد مهدي عبداللهي