مناجات با حضرت خداوند از فیض کاشانی

بنام خدا

بمناسبت ماه رمضان , ماه خدا و صیام .

شعر مناجات با حضرت خداوند

شاعر :

ملا محسن فیض کاشانی

طرفی نبستم زین جهان , استغفرالله العظیم
خسبیدم وشد کاروان , استغفرالله العظیم

عمر عزیزم شد تلف اندر پی آب و علف

کاری نکردم بهر جان , استغفرالله العظیم

زین پس مگر سودی کنم , تدبیر بهبودی کنم

بگذشته ها خود شد زیان , استغفرالله العظیم

بی حد گناهان کرده ام ,بس جور و طغیان کرده ام

زین جرم های بی کران , استغفرالله العظیم

با این و آن گشتم بسی , بردم به سر باهر کسی

طرفی نبستم زین و آن , استغفرالله العظیم

هرچند جویم من کنار زین عالم ناپایدار

تقدیرم آرد در میان , استغفرالله العظیم

هی هی نمی دانم چرا افتادم اندر این بلا !

این نکته شد بر من نهان , استغفرالله العظیم

جان می رود سوی علا , تن می رود سوی بلا

از امتزاج این و آن , استغفرالله العظیم

گاهی رهم دنیا زند , گه سدره ی عقبا شود

هم زین جهان هم ز آن جهان , استغفرالله العظیم

هر دم شوم نادم , دگر گیرم گناهان را ز سر

یا ربَّ انتَ المُستعان , استغفرالله العظیم

از بس زدم بر توبه سنگ , شد توبه ی من عار و ننگ

از اصل جرم و جبر آن , استغفرالله العظیم

زین عهد های سست و مُست , زین توبه های نادرست

لحظه به لحظه آن به آن , استغفرالله العظیم

ده بار و صد بار و هزار ای فیض کم باشد , بیار

هر دم جهان اندر جهان , استغفرالله العظیم

گردآوری :

سید محمد حسین شرافت مولا