بنام خدا

ضمن تشکر از همه عزیزانی که کتابها را برای مطالعه معرفی کرده و می نمایند.از اینکه با تاخیر به این چالش دعوت شده پاسخ میدهم عذرخواهی می کنم.موقعی متوجه این پست شدم که روز آخر کاری یعنی پنجشنبه بود و نتوانستم کتاب را از کتابخانه بگیرم و البته بخشهائی از کتاب را در فضای مجازی خواندم که از آنجا هم تقریبا نتوانستم کامل کتاب را بگیرم و لذا بخش مختصری که به نظرم مفید بود را حضورتان خلاصه وار ارائه میکنم:

کتاب بازگشت از نیمه راه

«اسناد»٬ «اسرار» و «ناگفته‌های» تعداد قابل توجهی از منتقدان و مخالفان آیت الله سیدعلی خامنه‌ای و جمهوری اسلامی است. این کتاب که «بازگشت از نیمه راه» نام دارد به بررسی جریان‌ها و زندگی‌نامه شخصیت‌هایی پرداخته که طی 35 سال گذشته به منتقدان جدی رهبر جمهوری اسلامی تبدیل شده‌اند.
محمد خاتمی٬ میرحسین موسوی٬ مهدی کروبی٬ یوسف صانعی٬ حسینعلی منتظری٬ عبدالکریم سروش و ده‌ها نفر دیگر از شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی از جمله این افراد هستند.

در این کتاب بیش هزار و 200 سند دیده می‌شود

علی الفت‌پور درباره این اثر در گفتگویی با بیان اینکه این اثر جریان‌شناسی مخالفت‌ها با رهبری و نظام جمهوری اسلامی ایران است، گفته بود: مشکل اساسی در تاریخ انقلاب این است که معمولا مسایل ریشه‌ای و بنیادینی را که باید صریح و شفاف به افکار عمومی بگوییم منعکس نمی‌کنیم؛ از این رو بسیاری از واقعیتها و مسایل به اسرار و ناگفته ها مبدل میشود، بر این اساس سعی کردم درباره افراد و حیثیت و فعالیت سیاسی‌شان مستنداتی جمع آوری شود، تا اگر قرار است افراد اعم از خواص و غیر آنها عمل سیاسیشان را  به برخی از استوانه‌های نظام گره بزنند بدانند که این افراد در تاریخ انقلاب چه کرده و چه گفته اند و درطول این مدت در کجا ایستاده اند و الان چه میگویند.

الفت‌پور با بیان اینکه عنوان شده کتاب به بررسی جریان‌ها و زندگی‌نامه شخصیت‌هایی پرداخته که طی 35 سال گذشته به منتقدان جدی رهبر جمهوری اسلامی مبدل شده‌اند گفت: «این کتاب خط واقعه نگاری درباره 32 نفر از کسانی­که رهبری برای آنها از واژه «انقلابیون پشیمان» استفاده میکند و ابتدا با انقلاب بوده و بعد از قافله انقلاب به دلایل مختلف جدا شده­اند را ترسیم میکند. لازم به ذکر است این اثر بیوگرافی نیست ولی وقایع در قالب تحلیل شخصیت و تایم لاین زندگی این شخصیت‌ها بیان شده است.

نویسنده این کتاب بیان کرد: «این 32 نفر از اهمیت ویژه‌ای در تاریخ سیاسی ایران برخوردارند، از این رو حس کرده‌ام که باید به آنها پرداخته شود، ضمن اینکه این اثر جلد یک است و جلد دو این اثر هم در حال نگارش است.

در بخشی از این کتاب و درباره مهندس مهدی بازرگان آمده است:

بازرگان نامه‌ای به امام نوشت که با بسم الله شروع نشده بود. به جای انقلاب اسلامی هم از لفظ انقلاب ایران استفاده کرده بود. امام در جا نامه را پاره کردند و فرمودند: «بگویید به ایشان فلانی نامه را پاره کرد. چند بار من به شما بگویم که انقلاب، انقلاب اسلامی است. انقلاب در ایران کار نکرد. این اسلام بود که کار کرد.»

در بخش دیگری هم درباره هادی غفاری که در فتنه 88 نقش فعالی داشت مطلب جالبی آمده است. کارخانه جوراب استارلایت که از جمله کارخانجات بزرگ و سودده در دوران رژیم شاهنشاهی در ایران بود، بعد از پیروزی انقلاب مصادره شد. میرحسین موسوی نخست وزیر وقت پس از این اقدام، آن را به هادی غفاری از دوستان نزدیک خود هدیه کرد تا انشاء الله درآمد آن، صرف ترویج فرهنگ اسلامی شود.

در کتاب «بازگشت از نیمه‌راه» مطلب جالبی درباره این کارخانه و سرنوشت آن آمده است:

هرچند غفاری پس از مدتی، بنای پشت کردن به ارزش‌های اولیه انقلاب و پیش گرفتن مشی ضدانقلاب داشت اما هرچه بود، حاضر به واگذاری جوراب آسیا به فرد دیگری نبود تا اینکه بر اثر سوء مدیریت وی و نزدیکانش، بالاخره این کارخانه بزرگ رو به زیان دهی نهاد و مدیران غیرمتخصص آن نیز تصمیم به تصفیه شرکت برای حل مشکلات گرفتند. مدیران کارخانه با تضییع حقوق کارگران، فضایی بسیار مسموم را در آن شرکت به وجود آورده به طوری که کارگران با هجوم به هادی غفاری چنان مضروبش ساختند که بسیاری از استخوان‌های بدنش دچار شکستگی شدید شد و چندین ماه بستری بود! سپس آگهی تصفیه این شرکت بزرگ که روزی خرج این افراد را به نام اقدامات فرهنگی می‌داد، در روزنامه‌های کثیر الانتشار به چاپ رسید.

غفاری با حداقل رساندن تولید جورابهای مشکی و اولویت بخشیدن به تولید جورابها و محصولات زنانه بدن‌نما –با انگیزه‌های سوداگرانه- عملا در مسیر شبیخون فرهنگی گام برداشت.