وصیت نامه شهید محمد رضا بورقی

بعد از شهيد شدن من نمی خواهم کسی برايم گريه و زاری بکند . ای پدر و مادر اگر من شهيد شدم نارحت نباشيد و خوشحال باشيد بايد شما افتخار کنيد چنين فرزندتان در راه اسلام شهيد شده است.

بسم الله الرحمن الرحيم

« ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم

يرزقون» .

وصيتنامه خودم را از اينجا شروع می کنم . بعد از شهيد شدن من نمی خواهم کسی برايم گريه و زاری بکند . ای پدر و مادر اگر من شهيد شدم نارحت نباشيد و خوشحال باشيد بايد شما افتخار کنيد چنين فرزندتان در راه اسلام شهيد شده است . باری پدر و مادر عزيزم شما بايد از من راضي باشيد چون که من خيلی شما را اذيت کردم و بعد از شهيد شدن من ، من را بغل قبر پدر بزرگم اکبر دفن کنيد . ضمناً پدرجان صداق همسرم هرچند باقی مانده است به او بدهيد که من زير دين او نباشم و اگر فرزندي داشتم چيزی که در خانه به من تعلق دارد کل آن چيز به بچه مي رسد اگر هم بچه ای نداشتم به هرکس که دلتان خواست بدهيد تا نماز و روزه من را بگيرد پدر جان من هزار تومان نذر امام رضا کرده ام و 500 تومان نذر سيد جعفر کرده ام . پدر جان بعد از شهيد شدن من همسر من را به زيارت مشهد ببريد و هزار تومان به مرقد آن امام بيندازيد و 500 تومان هم به مرقد امامزاده جعفر بيندازيد و ضمناً اگر کسی طلبکار من بود و آمد به او هر مقداری که گفت بدهيد . پدر جان وصيتنامه خود را در اينجا به پايان ميرسانم ضمناً پدرجان چيزهايی که نوشتم فراموش نشود . پدرجان و مادر عزيزم شما بايد از من راضی باشيد چون که من خيلی شما را اذيت کردم . ضمناً هرکسی که خواست جنازه من را ببيند جنازه من را به او نشان دهيد و وصيتنامه من را در هنگام ، آن بخوانيد . وای اگر من مردم دستهايم را از تابوت بيرون کنيد که به آرزويم نرسيدم . وای اگر من مردم چشهايم را باز بگذاريد که مردم ببينند هنوز چشم به راهم . وای اگر من مردم قالبی يخ بر مزارم بگذاريد که به جای مادرم برايم بگريد . امام را دعا کنيد .

هرچه ما را بکشيد ملت ما بيدار و هوشيارتر می شود . « امام خمينی »

والسلام - محمد رضا بورقی