مجتبی محرمی: فوتبال را که از من گرفتند، زندگی‌ام شد این!

 آفتاب- میثم بهرامی(خبرآنلاین): مجتبی محرمی همیشه حرف برای گفتن دارد. وقتی موبایلش را خاموش می‌کند یعنی سکوت را ترجیح داده اما وقتی آن را روشن می‌کند یعنی آماده حرف زدن است. یکی از بهترین چپ‌های فوتبال ایران که اوضاع نابسامانی دارد، حرف‌های دلش را در این گفت‌وگو بیرون می ریزد.... 

چرا به دنبال مدرک مربیگری نرفتید؟ خودتان نرفیتد یا نگذاشتند؟ 

اتفاقا من خیلی فکر کردم و دنبال این چیزها بودم. منتهی شرایط مهیا نبود برای اینکه برویم مدرک را بگیریم. طرف بلد نبود بغل پا بزند رفت در کلاس‌ها شرکت کرد ولی ما بیرون ماندیم. 

منظورتان چیست؟ 

منظور خاصی که ندارم منتهی بنده رفتم کلاس مربیگری اما راهم ندادند. من چون بالای 20 بازی ملی داشتم مدرک مربیگری D را دریافت کردم. دوره‌های مربیگری C را هم که گذارندم اما نمی‌دانم قانون چطور است که نگذاشتند بروم مدرک B را بگیرم. 

چه کسی نگذاشت؟ 

نگذاشتند شرکت کنم. من نمی‌دانم مسئول کلاس چه کسی بود. به هر کسی گفتیم چرا نمی‌گذارید ما برویم، پاسخ‌گو نبود. خیلی جالب است گفتند پول بده بیا در کلاس‌ها شرکت کن. خیلی‌ها با پول این و آن شرکت کردند اما بنده خودم از جیبم پول دادم اما نگذاشتند. 

فکر می‌کنید چرا از فردی مانند مجتبی محرمی در فوتبال ایران استفاده نشد؟ هنوز وقتی از دوران بازیگری تو می‌گویند، همه اعتقاد دارند شما یکی از بهترین چپ‌های تاریخ ایران هستید، اما وقتی خداحافظی کردی، دیگر به جایی نرسیدی. 

من خودم نمی‌فهمم چرا ولی این آقایان مدیر با پروین و حجازی کنار آمده‌اند اما نمی‌توانند بیانی‌ها، محرمی‌ها و بقیه قدیمی‌ها را در فوتبال ببینند. انگار حتما ما باید بمیریم که آقایان یاد ما بیفتند. تعارف که نداریم. 

اما این‌ها که دلیل نمی‌شود، شاید دلیل دیگری وجود دارد؟ 

نمی‌دانم، شاید محرمی فاسد است که نمی‌گذارند در این فوتبال کار کند. طرف رفت بدترین اشتباه را کرد، بدترین کار را انجام داد اما یک روز بخشیده شد. مگر مجتبی محرمی چه کار کرد که این رفتار را با او می‌کنید؟ حتی نمی‌گذارید برود در کلاس مربیگری شرکت کند؟ نمی‌خواهم اسم کسی را بیاوریم ولی این کارهای ناجوانمرانه چیست؟ 

خیلی مبهم حرف می‌زنید. 

آقا جوانمرد باشید، من اگر فاسد بودم چرا گذاشتید فوتبال بازی کنم؟ نمی‌گویند مجتبی محرمی از کجا آمده و برای این فوتبال چه کار کرده است. 

شاید بابت روزهایی ناراحتید که وقتی روی تخت بیمارستان بودی قول‌هایی به شما دادند اما عملی نشد. 

بابا قول‌شان را نخواستیم. اصلا کارشان را هم نخواستیم. آقایان رفتارشان بدتر شده است. این آدم‌هایی که دنبال میز هستند فقط به منافع خودشان فکر می‌کنند. ما الان عابدزاده در فوتبال داریم، حجازی داریم و پروین داریم. ولی خبر دارید خیلی از این فوتبالیست‌های قدیمی کجا هستند؟ سیروس قایقران چی شد؟ مرد و تمام شد و رفت. الان هر سال فقط یک مراسم بزرگداشت برایش برگزار می‌کنند. تا طرف می‌افتد روی تخت می‌روند بالای سرش کلی قول می‌دهند. من از کسی انتظار ندارم ولی تا ما زنده‌ایم باید برای‌مان کاری کنید. بمیریم که تمام می‌شود و می‌رود. 

به شما چه قول‌هایی دادند؟ 

من احتیاجی به قول این آدم‌ها ندارم. امیدم به خداست نه اینها. خیلی‌ها هستند که بیشتر از من نیاز دارند. در این مملکت خیلی بیشتر زحمت کشیدند. الان فوتبالیست‌ها چه کار می‌کنند؟ می‌آیند پول‌شان را می‌گیرند و می‌روند. اتفاقا کار بدی نمی‌کنند چون دیگر به سرنوست ما دچار نمی‌شوند. 

اتفاقا خیلی‌ها می‌گویند همین پول‌های زیاد باعث شده تا فوتبال به سودی نابودی برود و هر روز سطح بازیکنان پایین‌تر بیاید. تو آخرین حقوقی که گرفتی چقدر بود؟ 

40 هزار تومان از پرسپولیس گرفتم. نمی‌دانم شاید هم 40 هزار و خرده‌ای بود! برای یکسال این پول را گرفتم. 

ولی الان بازیکنان خیلی بیشتر می‌گیرند... 

من نمی‌گویم حق‌شان نیست. باید بگیرند. ببین تخصص ما فوتبال است. ما را از فوتبال بگیرند زندگی‌مان را گرفته‌اند. مجتبی محرمی نرفت مکانیکی یاد بگیرد، نرفت با پیچ و مهره کار کند. پشت کامپیوتر ننشست. فوتبال را که از من گرفتند زندگی‌ام شد این. شد این 100 هزار تومانی که الان باید بروم تو بانک بگیرم. چقدر به ما وعده دادند که قهرمان شوید به شما فلان پاداش را می‌دهیم. رفتیم و قهرمان شدیم اما دریغ از پاداش. به خدا بازیکنان الان باید بگیرند تا به وضع ما دچار نشوند. 

البته الان هم بازیکنان خیلی راحت نیستند. گرچه پول زیادی می‌گیرند اما باید حواسشان را جمع کنند که گرفتار مسائلی مثل منشور اخلاقی نشوند. این چیزها زمان شما وجود نداشت اما الان بازیکنان کنترل می‌شوند. 

من بارها گفته‌ام این منشور به درد فوتبال نمی‌خورد. چون نباید وارد زندگی خصوصی مردم شد. من اگر بخواهم مصاحبه‌ای انجام دهم حواسم را جمع می‌کنم در مورد کسی صحبت نکنم. چون می‌دانم می‌تواند از من شکایت کند. اما منشور اخلاقی فدراسیون فوتبال خیلی راحت به همه مسائل بازیکنان وارد می‌شود و می‌گوید چه‌کار کنید و چه‌کار نکنید. 

یعنی اگر قرار بود منشور اخلاقی زمان شما اجرا شود ناراحت می‌شدید؟ 

بله. فدراسیون حق ندارد به بازیکن بگوید چه‌کار کند و چه‌کار نکند. فدراسیون نباید به همه‌چیز بازیکنان کار داشته باشد. این ورود به زندگی خصوصی فوتبالیست‌ها است. چرا فدراسیون باید به بازیکن بگوید سوار کدام ماشین بشود و سوار کدام نشود؟ بازیکن دوست دارد با هر ماشینی که می‌خواهد به تمرین برود. به فدراسیون هم ربطی ندارد. فلان بازیکن دوست دارد موتورسواری کند، خب اشکال ندارد. یعنی چه که می‌گویند سوار موتور نشود؟ 

به‌نظر شما بازیکنان فوتبال نسبت از نظر ظاهری با مردمی که در خیابان هستند تفاوت دارند؟ 

نه. بازیکنان فوتبال هم همان ظاهری را دارند که می‌شود در خیابان دید. مردم عادی تیپشان همین است. نمی‌شود به بازیکن بگوییم مثل بقیه نباشد. به نظرم این یک نوع تبعیض است. 

تبعیض بین چه کسانی؟ 

بین فوتبالیست‌ها و تمام مردم. تیپ فوتبالیست‌ها عجیب نیست. ظاهرشان مثل مردم است. مثل هنرمندان سینما است. تازه در سینما خیلی بدتر است. در سینما، بازیگر با موهای بلند، لباس تنگ می‌پوشد، بشکن می‌زند، می‌رقصد، آغاسی هم می‌خواند. چرا کسی از آن‌ها ایراد نمی‌گیرد؟ چرا فقط به فوتبالیست‌ها کلید کرده‌اند؟ نباید تبعیض وجود داشته باشد. تازه فوتبالیست‌ها همیشه جلوی دوربین تلویزیون نیستند اما هنرمندان سینما همیشه جلوی دوربین هستند و مردم همیشه آن‌ها را می‌بینند. 

حتما می‌دانید طبق منشور اخلاقی، فوتبالیست‌ها نباید به ریش خود مدل بدهند؟ 

بله. نباید این کار را بکنند. اما چرا؟ من دوست دارم ریشم را این مدلی بگذارم و یک نفر دیگر دوست دارد طور دیگری ریش خود را آرایش کند. من با دوستانم رفته بودم ساری، یکی از آشنایان گفت ریش‌هایت را رنگ کرده‌ای؟ گفتم نه. گفت پس چرا یک قسمت از ریش‌هایت زرد است؟ گفتم خب یک قسمتش زرد است و قسمت دیگرش سفید. حالا اگر من فوتبالیست بودم فدراسیون باید من را محروم می‌کرد؟ چون ریش‌هایم دو رنگ است؟ نباید به بازیکن بگویند چرا ریش مدل‌دار می‌گذاری. خب دوست دارد ریش بگذارد. به سازمان لیگ هم ارتباطی ندارد که در این مسائل دخالت کند. 

زمان شما فدراسیون به این مسائل کار داشت؟ 

نه. فدراسیون آن موقع سرش توی کار خودش بود. به چیزهایی که در حیطه وظایفش نبود اهمیت نمی‌داد. بازیکن هم هر کاری می‌خواست می‌توانست انجام دهد. اما عملا می‌دیدید که وضعیت از الان بهتر بود. چون محدودیتی وجود نداشت، کسی هم روی این مسائل حساس نمی‌شد. آن موقع همه فقط به فوتبال فکر می‌کردند. اما الان بازیکن دغدغه این را دارد که نکند فدراسیون به خاطر مدل ریش یا مویش محرومش کند. 

اگر منشور اخلاقی در زمان بازی شما اجرا می‌شد احتمالا شما هم یکی از افرادی بودید که محرومتان می‌کردند. 

نه. من هیچ مشکلی نداشتم. 

اگر منشور زمان شما اجرا می‌شد چه‌کار می‌کردید؟ حرف‌شان را گوش می‌کردید یا واکنش نشان می‌دادید؟ 

اگر می‌خواستند به من کلید کنند فوتبال را کنار می‌گذاشتم اما زیر بار حرف زور نمی‌رفتم. معنی ندارد فدراسیون بخواهد این‌قدر بد رفتار کند. به فدراسیون چه ربطی دارد من با چه تیپی می‌گردم؟ زندگی شخصی‌ام است. دوست دارم ظاهرم هر طوری که دوست دارم باشد. حالا به فدراسیون چه ربطی دارد که من در خانه شخصی‌ام چه کارهایی می‌کنم؟ 

زمانی که فوتبال بازی می‌کردید خیلی مورد توجه بودید. برایتان اتفاقی مشابه منشور اخلاقی نیفتاد؟ 

من اولین نفری بودم که موهایم را بلند کردم. گفتند موهایت را بزن. گفتم نمی‌زنم. گفتند پس دیگر تو را به تلویزیون نمی‌بریم. گفتم بهتر. دیگر من را به تلویزیون نبردند. بایکوتم کردند. اما برایم مهم نبود. 

چه کسی این حرف را به شما زد؟ 

حالا بماند چه کسی گفت. 

چرا قبول نکردید موهای‌تان را بزنید و به تلویزیون بروید؟ 

چون در مورد فوتبالیست‌ها قانون متفاوتی که اجرا می‌شود فقط در زمین فوتبال است. وقتی فوتبالیست از زمین بیرون می‌آید، همه چیز تمام شده. او هم می‌شود مثل مردم عادی. هر قانونی که در مورد همه اجرا می‌شود، در مورد فوتبالیست‌ها هم اجرا می‌شود. در زمین فوتبال هم قوانین مشخص هستند. کاری به مدل ریش و موی بازیکن ندارند