عواقب قهر دو مومن با یکدیگر
یک شنبه 1 بهمن 1396 7:27 AM
بنام خدا
حضرت رسول - صلی الله علیه و آله - فرمود: «هر دو نفر مسلمی که از یکدیگر قهر و خشم کنند و از هم دوری جویند و سه روز چنین باشند و با هم صلح و آشتی نکنند، از دایره اسلام بیرون می روند. و هر کدام که ابتدا به صلح و سخن گفتن کند در روز قیامت زود داخل بهشت خواهد شد».[۱]
و نیز از آن حضرت مروی است که: «از برای مسلمانان، حلال نیست که: زیادتر از سه روز از برادر خود دوری و قهر کنند».[۲]
از حضرت امام جعفر صادق - علیه السلام - روایت است که: «هیچ دو مردی از روی قهر از یکدیگر جدا نمی شوند مگر اینکه یکی از آنها مستوجب لعنت می گردد. و بسا باشد که هر دو مستوجب شوند. شخصی عرض کرد: آنکه مظلوم است چرا مستوجب می گردد؟ فرمود: به جهت اینکه: او چرا برادر خود را به صلح نمی خواند و ابتدا به کلام نمی کند. از پدرم شنیدم که می فرمود: هرگاه دو نفر با هم نزاع کنند و یکی از آنها قهر کند، آنکه مظلوم است باید به نزد آن دیگری بیاید و بگوید: ای برادر! تقصیر با من است و من ظلم کرده ام، تا نزاع از میان ایشان برطرف شود. به درستی که خدا حاکم عادل است و از ظالم، حق مظلوم را می گیرد.»[۳]
و حضرت امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود که: «خدا رحمت کند کسی را که الفت بیندازد میان دو نفر از دوستان ما. ای گروه مؤمنین! سعی کنید و با یکدیگر مهربانی نمائید.»[۴]
۱- خسران:
« الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَئِک هُمُ الْخَاسِرُونَ» [بقره/۲۷]
فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می‌شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده و در روی زمین فساد می‌کنند؛ اینها زیانکارانند. از مصادیق این قطع رابطه، قطع رابطه با خویشان است. در همین آیه، چنین عملی را، نشانه فسق و از مفاسد در زمین می‌داند.
۲— سزاوار آتش:
پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) می‌فرمایند:
« یا أَبَاذَرٍّ أَنْهَاک عَنِ الْهِجْرَانِ وَ إِنْ کنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیامٍ کمَلًا فَمَنْ مَاتَ فِیهَا مُهَاجِراً لِأَخِیهِ کانَتِ النَّارُ أَوْلَى بِهِ »[۵]
اى اباذر نهى می‌کنم ترا از قهر کردن و دورى نمودن اگر چه ناچارى دورى مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دورى کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد.
۳- قاتل بودن:
پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله می‌فرمایند:
«من هجر أخاه سنة فهو کسفک دمه»؛[۶] هر کس یک سال از برادر خویش قهر کند چنانست که خون وى را ریخته است.
اگر به دوستتان دسترسی ندارید وی را دعا کنید و اگر دسترسی پیدا شد آشتی کنید.
پی نوشت:
۱. کافی، ج ۲، ص ۳۴۵، ح ۵
۲. محجة البیضاء، ج ۳، ص ۳۶۲
۳. کافی، ج ۲، ص ۳۴۴
۴. کافی، ج ۲، ص ۳۴۵، ح ۶
۵. بحار الانوار ، ج۷۲ ص ۱۸۴ و ج۷۴ ص ۷۲
منابع:
شهرسوال
پایگاه تبیان،بخش اخلاق و عرفان اسلامی
