کربلا، محلّ فرود فرشتگان

ابان بن تغلب، از حضرت ابى عبد اللَّه(ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند:
گویا مى‏بینم حضرت قائم(ع) را که بر بلندى شهر کوفه بوده و زره رسول اللَّه (ص) را به تن نموده، پس زرع را به تن خود حرکت داده تا بر بدن احاطه کرده و آن را بپوشاند، آن حضرت در زیر هودجى از استبرق قرار داشته و بر اسبى خاکسترى که بین دو چشمانش سفیدى مى‏باشد سوار مى‏باشند، پس اسب حرکتى به خود داده و اهل هر شهرى مى‏بینند که راکب و مرکب با ایشان در شهرشان مى‏باشد و بدین ترتیب پرچم رسول خدا (ص) را در تمام بلاد منتشر مى‏فرماید، عمود این پرچم از عمود عرش بوده و بر بقیه آن نقش‏ نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ‏ مى‏باشد، آن پرچم بر چیزى فرود نمى‏آید مگر آنکه حق تعالى آن چیز را نابود مى‏فرماید.

هنگامى که پرچم به اهتزاز و حرکت در مى‏آید هیچ مؤمنى باقى نمى‏ماند مگر آنکه قلبش همچون آهنى سخت مى‏باشد، به هر مؤمنى نیروى چهل مرد داده مى‏شود و نیز هیچ مؤمن مرده‏اى باقى نمى‏ماند مگر آنکه این فرح و سرور در قبرش داخل مى‏شود و این در وقتى است که اهل قبور یک دیگر را در قبرها زیارت مى‏کنند و به آنها بشارت به قیام قائم داده مى‏شود، سیزده میلیون و سیصد و سیزده فرشته بدنبال آن حضرت بانگ برآورند.

راوى عرض مى‏کند: تمام این جمعیت فرشتگانند؟

حضرت مى‏فرمایند:
بلى، آنها عبارتند از:
الف: فرشتگانى که با حضرت نوح(ع) در سفینه بودند.
ب: فرشتگانى که با حضرت إبراهیم(ع) بودند وقتى آن حضرت را در آتش انداختند.
ج: فرشتگانى که با حضرت موسى(ع) بودند زمانى که دریا را براى بنى اسرائیل شکافت.
د: فرشتگانى که با حضرت عیسى(ع) بودند وقتى که حقتعالى او را از زمین به آسمان برد.
ه: چهار هزار فرشته مسوّمین (نشانه گذارنده) و هزار فرشته مردفین (بعضى تابع برخى دیگر مى‏باشند).
و: سیصد و سیزده فرشته که در جنگ بدر حاضر گشتند.
ز: چهار هزار فرشته که از آسمان به قصد قتال در رکاب همایون حضرت امام حسین(ع) از آسمان نازل شده پس به آنها اذن قتال داده نشد پس کنار قبر آن حضرت با هیئتى ژولیده و حالى حزین و غمگین باقى مانده و از آن روز تا قیامت براى حضرت گریان مى‏باشند، رئیس ایشان فرشته‏اى است که به آن منصور گفته مى‏شود،

زائرى نیست که به زیارت آن حضرت رود مگر آنکه این فرشتگان به استقبالش رفته و آن جناب را وداع نمى‏کند مگر آنکه آنها به مشایعتش رفته و بیمار نشده مگر آنکه ایشان عیادتش مى‏نمایند و میتى از دنیا نرفته مگر آنکه بر جنازه‏اش نماز خوانده و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى‏کنند و تمام این فرشتگان در زمین منتظر قیام قائم(ع) بوده که در وقتش خروج فرماید صلوات اللَّه علیه.