با همسر بدبین و شکاک خود چه کنم؟
سه شنبه 26 دی 1396 3:22 PM
پرسش: یکسال است که نامزد کردم و روی ارتباط نامزدم با بقیه خانومها خیلی حساسم. البته باید بگم ارتباط خاصی با بقیه نداره اصلا مثلا اگه بخوام مثال بزنم همین که حال زن داداشش رو هم میپرسه باعث حسادت من میشه. میدونم این اشکال و عیبه منه چطور میتونم خودمو کنترل کنم؟ بدبین نیستم همسرم منو خیلی دوست من حتی دوره نوجوانی هم نسبت به دوستانم همین حس رو داشتم. چون دوست زیادی نداشتم همیشه دلم میخواست دوست صمیمی که دارم با من باشه و اگه به فرد دیگه ای سلام میکرد من ناراحت میشدم فکر میکردم منو ول میکنه.الان همین حسو نسبت به نامزدم دارم. چطور میتونم خودمو کنترل کنم؟
البته حدی از حسادت و حساسیت نسبت به همسر در همه خانمها جود دارد ولی با توجه به توضیحات شما تصور می کنم شدت این حساسیت بیشتر است.
توصیه می کنم حسادت تان را انکار نکنید و سعی به مبارزه با آن کنید.
هر چند قبول این امر آسان نخواهد بود، اما شما فقط وقتی می توانید مشکل را حل کنید که این حس را در درون تان بپذیرید.
یکی از بزرگ ترین اشتباهات، مخفی کردن بددلی و حسادت هنگامی است که آن را شدیدا احساس می کنید.
یکی از راه های کاهش حسادت کاهش ناامنی و عدم اطمینان است.
اگر شما در ارتباط با همسرتان احساس ناامنی می کنید، به احتمال بسیار به همسرتان شک می کنید.
هدف شما باید این باشد که هر کاری که لازم است انجام دهید تا این احساس را نداشته باشید. هنگامی که هدف شما اجتناب از ناامنی باشد، قادر خواهید بود با اشتباهات و استنباط نادرست برخوردی مناسب کنید. مهم است مشخص کنید مشتاق به انجام چه کاری هستید و چه کاری را نمی خواهید انجام دهید. از خودتان بپرسید در مورد چه چیز احساس ناامنی می کنید.
آیا احساس می کنید زیبا یا جذاب نیستید؟ آیا به عشق و علاقه ی همسر خود شک دارید؟ وقتی دریافتید چه مسئله ای شما را ناراحت می کند، بهتر می توانید با ترس های خود مقابله و این سوال را مطرح کنید که آیا ترس های شما واقعی هستند یا نه. خیلی عادی است در رابطه ای که علاقه ی ما بیشتر از طرف مقابل است و اگر مراوده نیز ایده آل نباشد یا طرف مقابل قادر به بیان علاقه نباشد، به راحتی احساس ناامنی ایجاد می شود.
اعتماد به نفس تان را بالا ببرید. بیشتر بددلی ها از عدم اعتماد به نفس ایجاد می شود. بهترین راه جلوگیری از این احساس مخرب بالا بردن اعتماد به نفس است. افرادی که حسادت شدید دارند غالبا بسیار در روابط سرمایه گذاری کرده اند و هویت خود را در محبت همسر می بینند.
یكی از مهمترین قدم‌ها برای دور شدن از حس حسادت این است كه اعتماد به‌نفس‌تان را تقویت كنید. پس هر كاری كه از دست‌تان برمی‌آید، انجام دهید تا اعتماد به نفس‌تان به تدریج بیشتر و بیشتر شود. به طور مثال می‌توانید از همین امروز تصمیم بگیرید كه در یك یا چند زمینه مختلف متخصص شوید، ورزش را در برنامه روزانه‌تان بگنجانید و با یادآوری موفقیت‌های خوب گذشته سعی كنید آنها را با انگیزه بیشترتكرار كنید. وقتی نسبت به خودتان اعتماد به نفس كافی ندارید، توانایی و امكانات‌تان را دست‌كم می‌گیرید و به دیگران حسادت می‌كنید. سعی کنید توانایی‌های‌تان را بشناسید. در گام بعدی خودتان را از گذشته بیشتر دوست داشته باشید و به وجودتان بها دهید. با كمی فكر كردن حتما می‌توانید خودتان را بهتر بشناسید و توانایی‌های‌تان را به اوج برسانید. مدام به خودتان بگویید: «من هم می‌توانم با سعی و كوشش به هر چه می‌خواهم برسم. دلیلی ندارد حسادت كنم.» در راه رسیدن به خواسته‌های معقول تمام تلاش‌تان را به كار ببرید و حسابی عزم‌تان را جزم كنید. حسادت در افرادی بیشتر ایجاد می‌شود كه به جای پرورش توانایی‌های خود، مدام زندگی دیگران را جست‌وجو می‌كنند تا ببینند زندگی آنها چه نتایجی داشته است. اگرخودتان را فردی توانا بدانید، به دست‌یافته‌های دیگران حسادت نمی‌كنید. نگاهی به همه ی چیزهایی که موجب حسادت و بددلی شما می شود بیندازید و از خود بپرسید خطر تا چه حد واقعی است؟ چه مدرکی دارید که رابطه ی شما در خطر است؟ آیا رفتار شما موقعیت را بدتر نمی کند؟ ضمنا سعی کنید حتما مراجعه حضوری نزد یک مشاور داشته باشید.
آیا احساس می کنید زیبا یا جذاب نیستید؟ آیا به عشق و علاقه ی همسر خود شک دارید؟ وقتی دریافتید چه مسئله ای شما را ناراحت می کند، بهتر می توانید با ترس های خود مقابله و این سوال را مطرح کنید که آیا ترس های شما واقعی هستند یا نه. خیلی عادی است در رابطه ای که علاقه ی ما بیشتر از طرف مقابل است و اگر مراوده نیز ایده آل نباشد یا طرف مقابل قادر به بیان علاقه نباشد، به راحتی احساس ناامنی ایجاد می شود.
پرسش: آیا شکاک بودن در خانواده ارثی می باشد؟
هر ویژگی شخصیتی تا حدودی تحت تاثیر ژنها و محیط اطراف و نوع تربیت قرار دارد. همانطور که یک بیماری مانند قند، درصد ابتلا به آن را در اعضای یک خانواده بیشتر می کند ولی بروز بیماری 100% نیست. برای تشخیص میزان درصد بدبینی تستهایی وجود دارد. با مراجعه حضوری به روانشناس و مصاحبه بالینی و تفسیر این تستها تا حدود زیادی می توانید از شکاک بودن فردی اطمینان حاصل کنید.
پرسش: من مدت یک ساله که با دختری خانواده دار و خوب نامزد کردم ولی متاسفانه با توجه به شرایط بد جامعه خیلی شکاک شدم که نکنه با کسی در ارتباطه و فکرای این چنینی خیلی اذیتم میکنه همیشه دوست دارم به نحوی گوشیشو چک کنم چون خیلی از خیانت میترسم خواهشا راهنماییم کنید.
مهمترین اقدامی که شما باید انجام دهید این است که به هیچ یک از این افکار جامه عمل نپوشانید. یعنی هر قدر هم که افکار منفی به سراغ تان آمد، گوشی همسرتان را چک نکنید بگذارید این مساله فقط در حد فکر باقی بماند. عمدتا بی اعتنایی به این افکار از روشهای درمان مناسب است.
ضمن اینکه تغذیه کننده های این افکار منفی را شناسایی و حذف کنید مثلا اگر اهل دیدن سریالهای ماهواره ای یا فیلمهایی با این مضمون هستید دیدن این فیلمها را قطع کنید. اگر با دوستانی ارتباط دارید که اهل رابطه خارج از حریم خانه بوده و یا دایما در مورد این دست مسایل صحبت می کنند، دوستان خود را عوض کنید و سعی کنید با افرادی مثبت و نیک اندیش ارتباط داشته باشید. اگر می بینید این افکار بیش از حد آزارتان می دهد حتما نزد روان شناس مراجعه داشته باشید. شاید یک دوره دارو درمانی هم برایتان توصیه شود.
پرسش: یک ساله که عقد کردم من دائما با همسرم دعوا دارم اون خیلی شکاک و بددله با اینکه تا حالا هم چیزی از من ندیده ما مشاوره هم رفتیم گفتن مشکل از همسرمه و بدبینه همه بهم میگن جدا شو اما اون یک سری خوبی هایی داره که منو پایبند خودش کرده و دوسش دارم و میخوام زندگیمو نجات بدم البته بگم دعواهای ما وقتای مشکلات اون خیلی بیشتر میشه من موندم چیکار کنم خواهشا کمکم کنید.
عمده مشاوران توصیه می کنند که اگر در دوران عقد متوجه بدبینی و سوظن نامزدتان شدید نامزدی را ادامه ندهید. لذا اگر بدبینی همسرتان مسجل شده است و به طور جدی با ایشان مشکل دارید توصیه اول من هم این است که اول برای دارو درمانی اقدام کنید. اگر ایشان اقدام نکردند و یا تاثیر چندانی نداشت برای جدایی اقدام شود. اگر هم قصد ادامه زندگی را دارید که باید بدانید یک عمر باید تحت سلطه ایشان زندگی کنید تا مشکلات به حداقل برسد. یعنی هر طور که همسرتان بخواهد باید زندگی کنید، رفت و آمد کنید، لباس بپوشید، ارتباط برقرار کنید و .. تا مشکلات کم شود. لذا خوب فکر کنید و تصمیم نهایی تان را بگیرید. فراموش هم نکنید این مشکل درمان قطعی ندارد.
منبع: پرسش و پاسخ های عمومی مرکز مشاوره
مشاور: مریم عطاریان
اصفهان نگین فیروزه ای جهان
