پاسخ به:بررسي شيوه هاي وسوسه شيطان از ديدگاه قرآن
دوشنبه 25 دی 1396 3:46 PM
دو تا دستور به دو نفر صادر شد:«لا تقربا هذاه الشجره». و « اسجدو لآدم » به آدم و حوا گفتند لا تقربا هذه شجره ، تازه وقتي هم مي گويند اين يکي را نخور مي گويد:
« وَ قُلْنَا يَئَادَمُ اسكُنْ أَنت وَ زَوْجُك الجَْنَّةَ وَ ُكلا مِنْهَا رَغَداً حَيْث شِئْتُمَا وَ لا تَقْرَبَا هَذِهِ الشجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظلِمِينَ» و گفتيم: «اى آدم، خود و همسرت در اين باغ سكونت گير[يد]؛ و از هر كجاى آن خواهيد فراوان بخوريد؛ و[لى] به اين درخت نزديك نشويد، كه از ستمكاران خواهيد بود»[9]. به شيطان گفت سجده كن! آدم و ابليس هر دو نافرماني کردند منتها آدم عذرخواهي کرد عذر خواست گفت ببخشيد ابليس پر رويي کرد، اعتراض كرد.اگر يک گناه کاري اقرار به گناه نمايد ، خدا مي بخشد، گاهي وقتهاكسي يک سنگ نيم کيلويي را به سوي فردي پرت مي کنم به سينه طرف اصابت مي كند بدنش درد مي گيرد پس از آن اگر بگوييد : آقا من بد کردم ، حلالم کن ، ببخش ، غلط کردم ، با اين که نيم کيلو بود و بدنش درد گرفت ، شايد بخشيد. اما گاهي يک چيز ده گرمي را پرت مكند عمدا يا اشتباها ، اگر بگويي چرا پرت کردي ؟ بگويد ، مي خواستم پرت کنم خوب کردم که پرت کردم ،کار من درست بود. ممكن آن نيم كيلوي را ببخشد اما اين ده گرمي را چون عذر نخواست نمي بخشد !. لذا دستان شيطان و تمام اصرار كنندگان بر گناه چنين است .